آخرین اخبار
کد خبر: ۱۰۶۰۵۰
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۷:۳۱
علی ریاحی
علی ریاحی
علی ریاحی فعال دانشجویی دانشگاه شیراز در یادداشتی به بحث اقتصاد مقاومتی و شعار سال پرداخت و نوشت:

بی تردید مدیریت کلان کشور وابسته اصولی است که یکی از آنها،در نظر گرفتن نقشه را دشمن است.باید دید دشمن برای ملت و نظام اسلامی چه نقشه ای دارد و از چه راهی میخواهد به کشورمان آسیب وارد کند.  
قرائن طبیعی و اظهارات صریح دشمنان نشان میدهد که آنها درصددند از طریق تحریم های فلج کننده و فشارهای اقتصادی، ملت ایران را به زانو درآورند. متاسفانه سیاست های دولت فعلی نیز مزید بر علت شده و با دادن چراغ سبز هایی به دشمن نشان داده است که تحریم ها، تعیین کننده و اثر گذار بوده است. دولت فعلی از همان آغاز در سیاست خارجی، به گونه ای عمل کرد که دشمن به ادامه تحریم ها و تشدید و گسترش آنها امیدوار شد. آقای روحانی از جیب خالی، خزانه خالی، انبار های خالی سخن به میان آورد و طوری وانمود کرد که ایران بشدت به برداشته شدن تحریم ها نیازمند است.

ایشان حتی آب خوردن مردم و مشکل ترافیک و رفع آلودگی هوا را نیز به برجام و رفع تحریم ها ارتباط داد!اینگونه اظهارات موجب شد که دشمن جری تر از گذشته به رغم اجرای کامل برجام از سوی ایران،نه تنها تحریم های ظالمانه را ادامه داد بلکه از زمان اجرای برجام، تحریم ها گسترش یافت؛ علاوه بر تمدید قانون داماتو، ده ها تحریم دیگر نیز بر تحریم ها افزوده شد.
 
بی تردید حل معضلات اقتصادی در گرو دادن امتیازات بیشتر به غرب و آمریکا نیست؛ تجربه تاریخی از جمله تجربه برجام نشان داده هرچه دولت ها در برابر غرب کرنش کنند و امتیازات بیشتری بدهند، دشمن زیاد خواه، جری تر شده و خواسته های بیشتری را مطرح خواهد کرد. بنابراین بهترین راه، اجرای نسخه شفابخش اقتصاد مقاومتی است. اگر مسئولان کشور با نگاه به درون، اقتصاد کشور را مقاوم سازند تند باد های داخلی و خارجی نمی تواند کم ترین آسیبی به کشور وارد کنند و افزایش و کاهش قیمت نفت یا تحریم آن نمیتواند کشور را دچار بحران کند.
 
رهبری انقلاب عملا به نحوی شعار سال ۹۵ را در سال ۹۶ تکرار کرده اند و این نشانه آن است که دولت فعلی در اجرای شعار سال ۹۵ کوتاهی کرده و از خودش اقدام و عمل مناسبی نشان نداده است! بنابراین معظم له همان شعار را با محدودیتی که به حوزه تولید و اشتغال منحصر شد،مطرح کردند تا شاید دولت در این زمینه فعال شود و مشکلات کشور را در این بخش حل کند.
 
برخی درصددند که مشکلات کشور را به گونه ای لاینحل مطرح کنند و آینده ای تاریک در برابر ملت ایران ترسیم کنند!! آنها با نشان دادن ونزوئلا و کره شمالی و .. اینگونه وانمود می کنند که کشور ایران نیز در آستانه آن شرایط قرار دارد و تنها را حل، ادامه مذاکرات با غرب و غربیزه کردن ایران است. از نگاه سیاستمداران دولتی، در داخل کشور راه حلی وجود ندارد و کلید حل مشکلات در کاخ سفید و لوزان و وین است!! بنابراین مردم باید بازهم به همین وضعیت راضی باشند و این مسیر را ادامه دهند؛ در حالی که عملکرد چهار ساله دولت نشان داد که سیاست های وی کوچک ترین مشکلی را حل نکرده، بلکه بر مشکلات ملت ایران افزوده است.
 
کمترین آشنایی با امکانات موجود کشور نشان میدهد که مشکل اساسی در نداشتن مدیر انقلابی،متدین،و کارآمد و خبره است. کشوری که مقام اول نفت و گاز دنیا را در اختیار دارد و معادن غنی گران قیمت اورانیوم، طلا و نقره و آهن و... که هنوز بیش از ۸۰ درصد آنها به بهره برداری نرسیده است؛ آب و هوای چهار فصل برای کشاورزی و استعداد های درخشان بی نظیری که می تواند آن همه امکانات را به فعلیت برساند، می تواند با حرکت به سمت اقتصاد دانش بنیان چنان تحولی در اقتصاد ایجاد کند که جهان را به حیرت وا دارد.

این همان ملتی است که جوانان غیورش در اندک زمانی توانستند مقام هشتم جهان را در صنعت نانو کسب کنند و با ورود به باشگاه فضایی، در صنعت ماهواره و موشک ماهواره بر،به چند کشور پیشرفته جهان در این بپیوندد.در موضوع هسته ای به غنای اورانیوم ۲۰ درصد دست یابند و در صنعت موشکی به فناوری موشکی دور برد دست یابند و در نقطه زنی مقام اول دنیا را کسب کنند.بی تردید چنین ملتی توان مقاوم سازی اقتصادش را دارد و می تواند کشورش را به مرحله ای برساند که دشمنانش از تحریم پشیمان شوند.
 
اجرای شعار سال چندان پیچیده و دشوار نیست. یک فرمول ساده می تواند چرخ اقتصاد کشور را دوباره به حرکت درآورد و اقتصاد را از رکود خارج ساخته، رونق را به بازار برگرداند و سیل جوانان بیکار را به اشتغال برساند. متاسفانه امروز بیش از ۶۰ درصد کارخانه های کشور در حال تعطیل و نیمه تعطیل هستند و سرمایه گذاران نیز حاضر به تولید نیستند بلکه با سپردن سرمایه های خود در بانک ها خود را به نحوی راحت کرده اند و متاسفانه آنها بهترین و امن ترین راه کسب درآمد را همان سود بانکی می دانند.
 
یکی از عمده ترین علل تعطیلی مراکز تولیدی واردات بی رویه و قاچاق های سازمان یافته است. تولید کننده داخلی بازار بیرونی را که در اختیار ندارد،بازار داخلی هم که در اختیار چین و ترکیه و...قرار دارد. روشن است که در چنین شرایطی تولید کنندگان متضرر می شوند و مجبور به تعطیلی کارخانه ها و اخراج کارگران شده اند و عملا برای کارگران ترکیه ای و چینی اشتغال ایجاد می شود. ولی چنانچه تولید کننده یقین کند که تولیداتش در بازار مشتری دارد و روی دستش نمی ماند مجددا به چرخه تولید  بازمی گردد.
از سوی دیگر دولت با حمایت های مالی و تجاری، تولید کننده را مورد حمایت قرار دهد. دولت میتواند با وام های کم بهره، انرژی ارزان قیمت، و بخشیدن مالیات برای یکی دوسال اول تولید، تولید کننده را تشویق کند. افزون بر آن، تولید کننده را برای نوسازی دستگاه های خراب شده و مستهلک کمک کند و دست بخش خصوصی را برای واردات یا ساخت دستگاه های جدید باز بگذارد. دانشگاهیان را به کمک بخش خصوصی بفرستد و فضای امید واقعی را در کشور ایجاد کند.
 
در آخر باید گفت مردم اگر رونق اقتصادی می خواهند کلید آن فقط در تولید و اشتغال و قطع واردات بی رویه و بستن راه قاچاق سازمان یافته است و این جز با یک مدیریت انقلابی و کارآمد و پرکار میسر نمی شود.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط سایت نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
نام:
ایمیل:
* نظر: