در نشست تحلیل موعودگرایی شیعی در غرب عنوان شد:کتابخانه‌های شیعه شناسی جهان در اختیار رژیم صهیونیستی قرار دارد
به گزارش بسیج جامعه زنان فارس، نشست «بررسی روند اجرای قانون عفاف و حجاب» با حضور سمیه اصغرزاده پژوهشگر حوزه مطالعات زنان، مینو اصلانی رئیس بسیج جامعه زنان و نیره قوی پژوهشگر حوزه زنان برگزار شد.
در ابتدای این نشست سمیه اصغرزاده با اشاره به تحقیقاتی که در حوزه عفاف و حجاب انجام داده است، گفت: پیش از شروع این مباحثه لازم است که در مورد معانی موجود بحث و گفت‌وگو کنیم. چند واژه محور مسئله حجاب مانند حیا، عفاف و پوشش که هر کدام ویژگی‌ها و معانی متفاوتی دارند، مطرح شده «حیا» در واقع اعم از تقوا بوده چرا که در تقوا صرفاً محرمات شرعی انجام نمی‌شود اما در مسئله حیا علاوه بر محرمات شرعی به محرمات عرفی و عقلی نیز پرداخته می‌شود.
وی در ادامه با ذکر مثالی از قرآن کریم که از راه رفتن دختران شعیب در مقابل یعقوب با تعبیر حیا یاد شده، گفت: از این واژه می‌توانیم به معنی «عفاف» برسیم چرا که عفاف بعد پررنگ‌تری از مسئله حیا است. در واقع عفاف به معنای کنترل‌گری است که از سوی فرد در قبال حفظ اخلاق عمومی رعایت می‌شود.
اصغرزاده تصریح کرد: «حجاب» نمود بیرونی عفاف و حیا است که با نوعی پوششی که فرد در سطح جامعه اتخاذ می‌کند، نمود یافته و آن چیزی است که در حال حاضر بیشتر در مورد آن بحث می‌شود به همین خاطر محور اصلی بحث امروز حول و حوش محور پوشش و حجاب قرار می‌گیرد. هرچند حیا و عفاف زمینه‌ساز این مسئله هستند.
این پژوهشگر با بیان اینکه نمی‌توانیم بگوییم عفاف و حجاب رابطه صد در صدی دارند، اظهار داشت: اگر بتوانیم افراد را از لحاظ درونی به اعتقاداتی پایبند کنیم به عبارتی فرد را با حیا بار بیاوریم و برای رعایت عفاف تعریفی واضح ارائه کنیم مسلماً گرایش بیشتری از سوی به فرد به سمت حجاب ایجاد خواهد شد.
وی پرداختن به مسئله حجاب را دارای سه رویکرد کلی دانست و گفت: رویکرد افراطی که معتقد به هیچ قید و بندی در اجتماع نیست و از سوی برخی از گروه‌ها در جوامع غربی دنبال می‌شود، رویکرد تفریطی که هرگونه میل و حس جنسی را نفی می‌کند و همچنین دیدگاه اعتدال که حضور همراه با پوشش را در جامعه پذیرفته است مجموع رویکردها در زمینه عفاف و حجاب است.
اصغرزاده در ادامه افزود: قرآن از حجاب به عناوین مختلفی همانند حجاب چشم، زبان، رفتار، گفتار و پوشش سخن گفته است. بنیان گذار انقلاب اسلامی ایران نیز حجاب را وسیله‌ای برای حفظ ارزش‌ها شناخته است؛ در کشور ما درباره عفاف و حجاب قوانین بسیاری نگاشته شده است که البته رویکرد اعتدالی را با توجه به رویکردهای اسلامی دنبال می‌کند.
این پژوهشگر به بررسی قوانین موجود در کشور در خصوص عفاف و حجاب پرداخت و گفت: نخستین قانون مجازات اسلامی که برای پوشش در سال 1362 تعیین شده و قانون بعدی در سال 65 درباره نحوه رسیدگی به تخلفات فروشندگان لباس‌های مغایر با ارزش‌های اسلامی که استفاده از آن در ملاء عام خلاف شرع و یا مخالف عفت عمومی است تعیین شده است.
به گفته وی این قوانین با رفتارهایی که در جامعه به ترویج فرهنگ غیر اسلامی می‌پردازد مقابله کرده و برای آن‌ها مجازات تعیین می‌کنند. همچنین براساس قانون مجازات اسلامی مصوب در سال 1375 انجام رفتارهای خلاف شرع در معابر عمومی دارای مجازات و برخورد سلبی هستند. کنار این سه قانون اصلی قوانین دیگری ازجمله 8 قانون مصوب مجلس، 11 قانون مصوب شورای انقلاب فرهنگی و مصوباتی در هیأت وزیران و قوه قضاییه نگاشته شده است.
در ادامه این نشست مینو اصلانی رئیس بسیج جامعه زنان در خصوص چالش‌های پیش‌روی اجرای قوانین عفاف و حجاب گفت: حجاب به عنوان نبض زندگی اسلامی ما است و به دلیل اهمیت آن باید روند اجرای قوانین آن از منظر حاکمیتی دنبال شود. هرچند بخشی از اقدامات در این حوزه مربوط به فرهنگ‌سازی است و باید فلسفه حجاب و عفاف در قالب نشست‌های گفت‌وگو محور تبیین شود اما باید وضعیت حجاب به مثابه یک موضوع اجتماعی حاکمیتی مورد نقد قرار بگیرد و باید بررسی کنیم که آیا روند طی شده در 39 سال گذشته در این زمینه صحیح بوده یا نه و چرا نتوانسته‌ایم به نتایج مطلوب مورد نظر خود برسیم.
رئیس بسیج جامعه زنان با اشاره به اینکه حجاب به عنوان یکی از پایه‌های اصلی انقلاب فرهنگی و از جمله ارزش‌های پذیرفته شده از سوی انقلابیون بوده است، گفت: ترویج بی‌بندوباری، حیازدایی و معرفی زن غربی به عنوان الگوی زن ایرانی در دستور کار رژیم پهلوی بود اما با قیام مردم علیه ظلم و ستم و حکومت ضددینی پهلوی یکی ارزش‌هایی که مورد توجه قرار گرفت عفاف و حجاب بود که تبلور آن را در جریان راهپیمای پیش از انقلاب از سوی مردم می‌بینیم. به همین دلیل بود که در ابتدای انقلاب ایجاد قانونی برای رعایت حجاب به عنوان یک اصل از سوی آحاد مردم درخواست شد.
*برخورد سلیقه‌ای با عفاف و حجاب در دولت‌های مختلف
وی با یادآوری این نکته که پس از پیروزی انقلاب اسلامی زمینه تدوین قوانین و آیین‌نامه‌ها فراهم شده و در نهایت قانون گسترش عفاف و حجاب در سال 1384 در شورای عالی انقلاب فرهنگی به نتیجه رسید، اظهار داشت: روند تدوین آیین‌نامه‌ها و قوانین طی سالهای پس از انقلاب مناسب بود اما بحث این است که متأسفانه در دولت‌های مختلف بنابر سلیقه‌ها حتی قوانین واضحی که از جایگاه حقوقی بالایی هم برخوردار بودند، نادیده گرفته می‌شود.
رئیس بسیج جامعه زنان با اشاره به اینکه شکل پوشش در مجامع مختلف به همراه الگو ارائه شد اما با وجود هجمه‌های سنگینی که از لحاظ فرهنگی با آن مواجه بودیم اجرای آن بسیار ضعیف بود گفت: دشمنان می‌دانستند اگر زن مسلمان ایرانی حجاب را رعایت کند از بسیاری از معضلات (مادی‌گرایی و مصرف‌گرایی و...) مصون می‌ماند، هجمه به پوشش اسلامی به خصوص چادر به همین دلیل بود.
*شبیخون فرهنگی در سایه بی‌توجهی به اوضاع فرهنگی جامعه
اصلانی افزود: هرچند دهه 60 در خصوص رعایت مبانی و قوانین و ضوابط روند خوبی را طی کردیم اما دهه 70 هیچ بخشنامه مکملی در این خصوص صادر نشد و موجب ورود ما به مبحثی به اسم شبیخون فرهنگی شد.
وی بیان کرد: دهه 70 زمانی بود که باید بخشنامه‌های جدیدی در خصوص نحوه پوشش صادر می‌شد اما با توجه به دیدگاه‌های دولت کارگزاران و روی کار‌آمدن دولت تکنوکرات‌‌ها تا نیمه دوم دهه 70 خبری از بخشنامه جدید در این زمینه نبود.
رئیس بسیج جامعه زنان ادامه داد: در چنین شرایطی در زمان دولت اصلاحات بخشنامه‌ای به ادارات ارسال شد که نه تنها بخشنامه‌ها و قوانین قبلی را تکمیل نمی‌کرد که در جهت تضعیف این مسئله گام برمی‌داشت.
اصلانی در خصوص محتوای این بخشنامه گفت: بخشنامه صادر شده در خصوص حضور در ادارات و نحوه پوشش مراجعان به ادارات دولتی در این دوره براساس عرف جامعه تعیین می‌کرد این در حالی است که همه به این نتیجه رسیدند که وجود یک نوع پوشش مناسب و کارآمد سازمانی می‌تواند راندمان کاری را در ادارات افزایش دهد.
به گفته وی، این بخشنامه زمینه‌ساز کیفیت پوشش‌ها در بسیاری از مجامع دیگر از سوی مردم شد چرا که الگوبرداری مردم مجامع رسمی و سازمان‌ها و نهاد‌ها شکل می‌گیرد.
رئیس بسیج جامعه زنان ادامه این روند را با همزمان با ورود دلسوزان انقلاب از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی که قوانین مربوط به عفاف و حجاب را تبیین کرده بودند، متوقف اعلام کرد و گفت: با وجود ارائه این قانون از سوی شورای انقلاب فرهنگی، یک اراده جمعی از سوی سازمان‌ها و نهاد‌ها برای پیاده کردن دقیق اثرگذار آن وجود نداشت.
*نبود فعالیت‌های فرهنگی مستمر و بی‌توجهی نهادهای مختلف به وظایف خود
اصلانی با بیان اینکه نبود فعالیت‌های فرهنگی مستمر در حوزه عفاف و حجاب و عدم قبول مسئولیت از سوی وزارتخانه‌های مختلف باعث تضعیف این مسئله در جامعه شده است، اظهار داشت: مقام معظم رهبری در اواخر دهه 80 در جریان بازدید از نمایشگاه قرآن با توقف در غرفه عفاف و حجاب فرمودند از کار کردن برای عفاف و حجاب خسته نشوید اما برخی از مسئولان از انجام این مسئولیت شانه خالی کرده‌اند.
وی با اشاره به حرکت مردمی در سال 1392 در خصوص عفاف و حجاب گفت: اردیبهشت‌ماه 94 پس ازسال‌ها شاهد حرکت مسئولان در این زمینه بودیم، وزارت کشور با صدور بخشنامه‌ای که بسیار نیز تأثیرگذار بود به موضوع پوشش مردان پرداخت که می‌توانست بسیار مؤثر باشد اما این بخشنامه هم از سوی دستگاه‌ها نادیده گرفته شد.
برخورد سلبی با قانون گریزان لازم است
رئیس بسیج جامعه زنان، نمای نظام اداری در جمهوری اسلامی را در حوزه عفاف و حجاب را مبین این مساله در دیگر عرصه‌های اجتماعی دانست و گفت: در حال حاضر قانون‌گریزی در خصوص عفاف و حجاب تبدیل به یک اصل شده به همین دلیل باید برخورد سلبی در این زمینه صورت بگیرد.
اصلانی تأکید کرد: عموم مردم کشور ما متدین هستند و در روز ملی حجاب و عفاف با حضور میلیونی در خیابان‌ها خواستار جامعه عفیف می‌شوند اما مسئولان در این زمینه از مردم عقب مانده‌اند و به هجمه‌های دشمن توجهی نمی‌کنند.
وی افزود: باید روند طی شده در این زمینه را پیگیری کنیم و با آسیب‌شناسی این امر به بخشی از جامعه ما که در اثر بی‌توجهی مسئولان آسیب دیده‌اند، کمک کنیم.
رئیس بسیج جامعه زنان شبکه‌های مسموم اجتماعی و تلویزیونی بیگانه را در این زمینه مؤثر دانست و اظهار داشت: علاوه بر این نیازمند ورود مجلس برای برطرف کردن خلا‌های قانونی هستیم. قوه قضاییه نیز باید به عنوان مدعی‌العموم در جهت حفظ حریم جامعه و برخورد با متخلفان در این زمینه اقدام کند.
در ادامه این نشست نیره قوی با اشاره به پژوهش‌هایش در خصوص عفاف و حجاب و پوشاک زنان اظهار داشت: کتابی با عنوان «اطلس» که به موضوع پوشش و هویت زن ایرانی از نظر تاریخی می‌پردازد در قالب 150 تصویر سیر تاریخی حجاب و عفاف در ایران را بررسی کرده است.
نیمی از جامعه در موضوع عفاف و حجاب نادیده گرفته شده‌اند
قوی بحث عفاف و حجاب را تنها مختص حوزه زنان ندانست و گفت: علاوه بر این حجاب تنها نمود بیرونی عفاف است و دامنه عفاف گستره‌تر است و زن و مرد را در بر می‌گیرد. همانطور که قرآن کریم عفت در گفتار، کردار و عملکرد را مسئله‌ای فطری دانسته است اما اینکه چرا امروز تنها مسئله حجاب را مدنظر قرار می‌دهند و نیمی از جامعه (مردان) از دید صاحب‌نظران مغفول مانده است نیازمند بررسی بیشتر است.
این پژوهشگر با تأکید براینکه مسئله قوانین عفاف و حجاب تنها مربوط به زنان نمی‌شود، تصریح کرد: مرتضی مطهری نیز در کتاب معروف خود (حجاب) کمتر از این واژه استفاده کرده و پوشش را که واژه‌ای عام‌تر و مربوط به زن و مرد می‌شود جایگزین واژه حجاب کرده است چرا که پوشش موقرانه و عفیفانه برای هر دو جنس لازم است.
قوی ادامه داد: در کلام امام علی (ع) نیز اغلب صحبت از عفاف شده است که ابعاد شنیداری، گفتاری و دیداری گسترده‌تری دارد. حضرت علی در خصوص عفاف می‌فرمایند: نمی‌توان گفت کسی که در راه خدا به شهادت رسیده است اجرش به اندازه انسان عفیف است. (حکمت 474 نهج‌البلاغه)، بنابراین متوجه می‌شویم این مبنا قرار گرفتن عفاف مسئله عام است و نباید از چشم قانون‌گذار دور بماند.
وی به دسته‌بندی عملکرد مراکز نهاد‌ها در خصوص قوانین و سیاست‌گذاری‌های حوزه عفاف و حجاب اشاره کرد وگفت: از سال 57 تا 59 تمامی اقدامات در این زمینه فرهنگی و ارشادی بوده است. چرا که پس از انقلاب زنان به صورت خودجوش و بدون تبلیغ و قانونی به حجاب گرایش نشان می‌دادند.
این پژوهشگر با یادآوری فرمایش امام خمینی در خصوص حجاف و عفاف گفت: حکمی که ایشان در آن سال‌ها درباره پوشش اسلامی در جامعه و ادارات دادند در واقع یک حکم ارشادی بود. ادامه این روند از سال 59 تا 75 زمانی که کشور به سوی ساختارمند شدن پیش می‌رفت با اعلام مصوباتی در این خصوص ادامه پیدا کرد که اولین قانون در سال 62 از سوی مجلس شورای اسلامی اعلام شد و نشانگر این است که جامعه در این زمینه احساس نیاز می‌کرده است اما مقطع زمانی سال 76 تا 84 رویکردها در این زمینه بیشتر اجرایی و تا حدودی سیاست‌گذاری بوده است.
نبود اراده لازم در مسئولان در فاصله زمانی سالهای 76 تا 84 نیازمند آسیب‌شناسی است
قوی افزود: در این دوره احساس شد که برای پرداختن به موضوع حجاب و عفاف نظام اسلامی باید به‌روز‌تر عمل کند. شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اصول و چارچوب‌های مبانی گسترش فرهنگ و حجاب در آن زمان در قالب 47 بند «قانون گسترش حجاب و عفاف» را که 10 وزارتخانه درگیر اجرای آن بودند، اعلام کرد.
وی تصریح کرد: اما اینکه چرا این سیاست‌گذاری‌ها و قوانین در مقطع سوم انقلاب اسلامی اجرا نشد، نیازمند آسیب‌شناسی است که به نظر من از نبود اراده لازم در مسئولان برای اجرای آن ناشی شده است. در حال حاضر نیز اراده جدی در میان مسئولان فرهنگی و مراکز علمی آموزشی در خصوص رعایت قوانین عفاف و حجاب وجود ندارد.
این پژوهشگر وضعیت پژوشش و عفاف در میان مردان را نیز مناسب ندانست و گفت: گاهی پوشش این جنس بد‌تر از دختران است اما هرگاه سخنی از عفاف و حجاب به میان می‌آید نوک تیز پیکان‌ها به سمت زنان در جامعه است.
قوی در خصوص اقدامات نظارتی در این زمینه گفت: برخی از اقدامات نظارتی از سال 86 به بعد شدت گرفت چرا که مصوبات مجلس شورای انقلاب فرهنگی دنبال شده و آیین‌نامه تشکیل شورای ارزیابی عفاف و حجاب در این زمان به تصویب می‌رسد و به همه دستگاه ابلاغ می‌شود. اما به نظر می‌رسد این آیین‌نامه باید تببین می‌شد و اکتفا به نگاشتن یک آیین‌نامه نیازهای ما را تأمین نمی‌کند.
وی در تبیین لزوم وجود قوانین و مصوبات در حوزه عفاف و حجاب توضیح داد: در این باره اگر مبنا را قرآن قرار بدهیم، رعایت عفاف و حجاب یک اصل است. اخلاق سکولار در غرب هم برای پایبندی به عفت ارزش قائل است به طوری که صاحب‌نظران اخلاق غربی برای فرد عفیف جایگاه رفیعی قائل هستند. پس در واقع در هر باور دینی و حتی نگاه سکولاری مسئله عفاف وجود دارد و گریزی از التزام به عفاف نیست.
این پژوهشگر با تأکید بر این اصل اظهار داشت: براساس یک تقسیم‌بندی واقع‌بینانه گروه بسیار زیادی در جامعه ما با توجه به تقید دینی خودشان نیازمند قانون در این زمینه نیستند که البته منظور ما تنها چادری‌ها نیست بلکه منظور عفیفان جامعه است. گروه دیگر هم با وجود اینکه پایبندی به دین ندارند اما از باب اخلاق عفت را رعایت می‌کنند و گروه دیگر نیز با فشار قانون به عفاف و حجاب پایبند هستند. اما در این بین گروهی قانون‌گریز هستند و نیازمند استفاده از روش‌های ارشادی، فرهنگی و قانونی.
به گفته قوی، افزون بر این گروهی به دنبال اشاعه بی‌عفتی در جامعه هستند که با شکل و شمایل مانکن به فکر ارائه خود بوده و حتی گاهی در ارتباط با گروه‌ها، مراکز و افرادی هستند که در این زمینه در حال برنامه‌ریزی‌اند تا فرهنگی مغایر با عفاف و حجاب را در جامعه ایرانی به هنجار تبدیل کنند که البته مسئولان هر جامعه با رفتارهایی که مغایر عفت عام باشد باید به صورت ضابطه‌مند برخورد کند اما گروه آخر از اهمیت بیشتری برخوردار است این‌ها عدم لزوم حجاب را با زبان علم (ارائه نشریات، کتاب، فیلم و...) ترویج می‌کنند.
برخی از مسئولان و نخبگان برخلاف خواست جامعه و عامدانه به ترویج بی‌بندو باری کمک می‌کنند
در ادامه این نشست اصلانی در خصوص جشن‌های ملی عفاف و حجاب گفت: پس از سالهای پراز تلاطم که دشمنان با تمام توان برای عفت‌زدایی در جامعه تلاش می‌کردند در این روز‌ها شاهد حضور میلیون‌ها زن و مرد مسلمان و معتقد در جشن‌های عفاف و حجاب هستیم که نماد اقتدار و انسجام ملی ما است.
وی ادامه داد: علی‌رغم همه این فراز و نشیب‌ها و غفلت‌ها پس از انقلاب اسلامی که گاهی عامدانه بوده است و در حوزه فرهنگی کشور کسانی سر کار آمده‌اند که اعتقادی به فرهنگ نداشتند حجاب به عنوان زیبا‌ترین جلوه الهی انسان امروز در جامعه نمایان می‌‌دهد.
اصلانی معتقد است: مسئولان در این زمینه از مردم عقب مانده‌اند و باید به نخبگان و خواص جامعه هشدار داد که برخلاف خواست و جهت مردم تلاش نکنند.
به عقیده وی برخی جریان‌های فکری خواست مردم را عامدانه زیر پا می‌گذارند که این مسئله از حافظه تاریخ مردم پاک نخواهد شد.
رئیس بسیج جامعه زنان اظهار داشت: امروز مادران و همسران شهدای حرم در کوران حوادث حیازدایی شیرمردانی را تربیت کردند که برای دفاع از حریم اهل بیت می‌جنگند. این‌ها رویش‌های انقلاب در دامن عفت‌مداری زنان هستند.
وی آرامش اجتماعی را یکی از مهم‌ترین اصول حقوق شهروندی عنوان کرد.
نیره قوی نیز پیشنهاد داد: نگاه تقویمی به موضوع عفاف و حجاب را کنار بگذاریم و به این موضوع به صورت مستمر با کمک مراکز فرهنگی، مراکز اجرایی و تقنینی بپردازیم.
وی قوانین موجود در حوزه حجاب و عفاف را نیازمند به‌روزرسانی دانست و گفت: باید خلا‌های قانونی در این زمینه را پیدا کنیم.
در ادامه نشست بررسی روند اجرای قوانین عفاف و حجاب سمیه اصغرزاده عفاف را یک مسئله درونی عنوان کرد که در قالب فرهنگ شکل می‌گیرد.
وی با بیان اینکه جامعه ایران امروز دارای سه جریان فرهنگی (اسلامی، ایرانی و غربی) است، تصریح کرد: در اوایل شکل‌گیری انقلاب (سال 57 تا 59) جو غالب فرهنگی در کشور ما جو اسلامی بوده است اما وقتی فعالیت‌های فرهنگی با شروع دهه 60 کاهش پیدا کرد جریان ایرانی و غربی پررنگ‌تر شد و یک مثلث فرهنگی در کشور شکل گرفت.
اصغرزاده گفت: این مثلث به مرور جوان‌ها را به سمت خود کشاند و در این خلال می‌بینیم که جو جامعه گاهی به سمت فرهنگ غربی و گاهی به سمت فرهنگ ایرانی کشیده می‌شد.
این پژوهشگر به وجود اختلال‌هایی در سطح فرهنگی در خلال این تقابل‌ها اشاره کرد و گفت: این اختلال‌ها سطوح مختلفی دارند قطبی شدن هنجارها، تضاد هنجارها و ناپایداری این هنجارها از جمله این اختلالات است. علاوه بر این ضعف هنجار و بی‌هنجاری اختلال‌های دیگری است که این تقابل‌ها در پی دارد.
اصغرزاده تشریح کرد: نشان دادن زنان با حجاب در سطوح ضعیف جامعه و کسانی که شکل زندگی غربی دارند در سطح بالای جامعه نشان تضاد هنجاری است و ناپایداری هنجارها نیز که سطح سوم این تقابل را در بر دارد در زمانی ایجاد می‌شود که هنجارها استحکام خودشان را از دست داده و در مناسبت‌های خاص وسیله، ابزار و شعار انتخاباتی می‌شوند.
وی ادامه داد: ضعف هنجارها اختلال دیگری است که در زمانی شکل می‌گیرد که هنجارها برای مردم ناشناخته می‌شود و این ناشناختگی موجب برخورد سلیقه‌ای شده و در آخرین مرحله با بی‌هنجاری در جامعه مواجهه می‌شویم که خوشبختانه جامعه ما دچار این مشکل نشده اما در برهه‌های مختلف سطوح دیگر این اختلالات پیش آمده است.
اصغرزاده به بررسی علت ایجاد این اختلالات در جامعه پرداخت و گفت: براساس تحقیقاتی که در خصوص بررسی قانون‌ها در این زمینه انجام شده است کهنه بودن قوانین مسئله مورد توجه قرار می‌گیرد.
وی اظهار داشت: ما با طرح پرسشی از نخبگان جامعه درباره اینکه کدامیک از مصادیق و قوانین موجود می‌تواند جرم باشد و کدامیک قابلیت جرم بودن ندارد با این پاسخ‌ها مواجه شدیم. در خصوص مصادیق نوع لباس (ساپورت، شلوارهای تنگ و لباس‌های بدن‌نما) از نظر فرهیختگان این مسئله قطعاً در مقابل قوانین عفاف و حجاب بود اما برخی از مسائل که از نظر عرف معقول است دیگر مصداق جرم و بدپوششی تلقی نمی‌شود.
اصغرزاده تصریح کرد: به همین دلیل می‌توان گفت در تقابل قانون و فرهنگ شکاف‌هایی وجود دارد چرا که مواردی در قانون مشاهده می‌شود که با توجه به فرهنگ موجود در 20 تا 30 سال گذشته نوشته شده است.
این پژوهشگر با تأکید براینکه باید قوانین موجود بازنگری شود، گفت: حذف برخی از مصادیق از متن قانون به نظر الزامی می‌آید.
وی از نتایج این پژوهش‌ها به هفت شاخصه عام که از نظر مردم مطلوب بوده و می‌تواند در تدوین قانون مورد توجه قرار بگیرد اشاره کرد و گفت: همه فرهیختگان معتقدند که لباس زن باید پوشاننده تمام بدن به جز وجه کفین باشد. لباس نباید تنگ و چسبناک و بدن‌نما باشد. استفاده از زیورآلات ممنوع بوده و علاوه براین هر وسیله آرایشی باعث تبرج شود مورد توجه قرار گرفته است.
اصغرزاده افزود: به نظر این فرهیختگان، استفاده از لباس‌های دارای نقوش تحریک کننده و لباس‌هایی که دارای نوشته‌های مغایر شئول اسلامی و تبلیغ کننده فرهنگ غربی هستند باید ممنوع اعلام شود.
به گفته وی، وقتی عرف قانون را قبول کند مقبولیت اجتماعی به دنبال دارد و اگر این مقبولیت نباشد مردم قانون‌گریز می‌شوند و یا این قانون از نظر اجتماع مطرود شده و اجرا نمی‌شود.
براساس یک نظرسنجی تعیین حدود ضوابط قانونی عفاف و حجاب اولویت اول مردم است
این پژوهشگر در خصوص راهکارهایی اجرای قوانین عفاف و حجاب به نتایج یک نظرسنجی اشاره کرد و گفت: اولویت اول مردم در این زمینه تعیین حدود ضوابط قانونی عفاف و حجاب و اطلاع‌رسانی در این زمینه است چرا که بسیاری از قوانین شناخته شده نیست.
وی اولویت دوم مردم را به‌روز شدن قوانین اعلام کرد و گفت: مطالبه‌گری از سایر دستگاه‌های اجرایی از جهت گسترش قانون عفاف و حجاب و استفاده از نیروهای متخصص آموزش دیده در بحث مقابله با بدحجابی و برگزاری نشست‌های کار‌شناسانه و در نهایت واگذار کردن برخوردهای سلبی با بدحجابان و وارد شدن نهادهای مقابله کننده که از نظر مردم ناخوشایند است در اولویت بعدی این نظرسنجی قرار گرفته است.
اصغرزاده در خاتمه گفت: به عقیده من به جای اینکه
نهاد‌ها و سازمان‌ها را مسئول بدانیم بهترین کار برخوردهای فرهنگی قوی در
این زمینه است که مقام معظم رهبری با تعبیر آتش به اختیار از آن نام برده
است.
منبع: فارس
انتهای پیام/
