امام صادق عليه السّلام به او فرمود: «گريه نكن، همانا همه نيكیها به مؤمن عرضه مى شود، اگر اعضاى بدن او قطعه قطعه شود، براى او خير است، و اگر سراسر بين مشرق و مغرب را مالك گردد، باز براى او خير است»
همچنین به روايت شيخ صدوق (ره) ابو بصير مى گويد: پس از شهادت امام صادق عليه السّلام نزد امّ حميده [كنيز امام صادق عليه السّلام] براى عرض تسليت رفتيم، گريه كرد و ما نيز از گريه او گريه كرديم، سپس گفت: «اى ابا محمّد[لقب ديگر ابو بصير] اگر امام صادق عليه السّلام را هنگام مرگ مى ديدى، چيز عجيبى مشاهده مى نمودى؛ چشمهاى خود را گشود و فرمود: بستگانم را حاضر كنيد، ما همه آنها را حاضر كرديم، به آنها نگاه كرد و فرمود:
انّ شفاعتنا لاتنال مستخفّا بالصّلاة
«همانا شفاعت ما به كسى كه نماز را سبك بشمرد، نرسد».
منبع: نگاهى بر زندگى چهارده معصوم عليهم السلام،شیخ عباس قمی, ص: 267