آخرین اخبار
کد خبر: ۱۰۸۷۵۱
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۷:۲۵
رضا علیزاده
رضا علیزاده
رضا علیزاده دبیر شورای تبیبن بسیج دانشجویی دانشگاه های شهرستان فسا در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن میلاد امام رضا(ع) و دهه کرامت در خصوص سیاست ها و تدابیر امام رضا(علیه السلام) نوشت:

مامون از دعوت امام رضا (علیه السلام) چه مقصودی داشت؟
1- اولین و مهم ترین آن ها ،تبدیل مبارزات حاد انقلابی شیعیان به عرصه فعالیت سیاسی آرام و بی خطر بود.
2-تخطئه(خطا کار خواندن) مدعای تشیع مبنی بر غاصبانه بودن خلافت های اموی و عباسی و مشروعیت دادن به این خلافت ها بود.
3- مامون با این کار، امام را که همواره یک کانون معارضه و مبارزه بود در کنترل دستگاه های خود قرار می داد.
4- امام را که یک عنصر مردمی و قبله امید ها و مرجع سوال ها و شکوه ها بود در محاصره ماموران حکومت قرار می داد و رفته رفته رنگ مردمی بودن را از او می زدود.
5- با این کار (یعنی ولی عهدی امام) برای خود وجهه و حیثیتی معنوی کسب می کرد.
6- مامون اینگونه می پنداشت امام با این کار به یک توجیه گر دستگاه خلافت بدل می گردد.

سیاست ها و تدابیر امام علی بن موسی الرضا در مقابل مامون

1- هنگامی که امام را از مدینه به خراسان دعوت کردند آن حضرت فضای مدینه را از کراهت و نارضایی خود پر کرد ،به طوری که همه ی افرادی که در پیرامون امام بودند از سوء نیت مامون مطلع گشتند. امام با گفتار و کردار با زبان دعا و زبان اشک بر همه ثابت کرد که این سفر، سفر مرگ اوست.

2- هنگامی که در مرو پیشنهاد ولایتعهدی آن حضرت مطرح شد، حضرت به شدت استنکاف کردند و تا وقتی مامون صریحا آن حضرت را تهدید به قتل نکرد آن را نپذیرفتند و این مطلب همه جا پیچید که علی بن موسی الرضا ولیعهدی مامون که با اصرار او همراه بوده است نپذیرفته است.

3- حضرت فقط بدین شرط ولیعهدی را پذیرفت که در هیچ یک از شئون حکومت دخالت نکند و به جنگ و صلح و عزل و نصب تدبیر امور نپردازد.

4- امام دست به حرکتی می زنند که در تاریخ زندگی ائمه پس از پایان خلافت اهل بیت تا آن زمان بی نظیر بود و آن بر ملا کردن داعیه امامت شیعی در سطح عظیم اسلام و دریدن پرده تقیه و رساندن پیام تشیع به گوش همه مسلمان ها بود.

5- امام در هر فرصتی خود را در معرض ارتباط با مردم قرار می داد .

6- نه تنها سرجنبانان تشیع از سوی امام به سکوت و سازش تشویق نشدند بلکه وضع جدید امام موجب دل گرمی آنان شد و شورشگرانی که بیش ترین دوران های عمر خود در کوه های صعب العبور و آبادی های دوردست و با سختی می گذارندند با حمایت امام حتی مورد احترام کارگزاران حکومت در شهرهای مختلف قرار گرفتند.

این چنین بود که مامون در مقابل سیاست ها و تدابیر امام رضا (علیه السلام) تسلیم گردید و راهی جزء شهادت ایشان برای خود ندید.
پ.ن: کسانی که داعیه دار سیاست ورزی امام رضایی را دارند آیا در مقابل توطئه ی دشمنان چنین تدابیری اندیشده اند؟
پ.ن: برگرفته شده از کتاب «انسان 250 ساله»
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط سایت نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
نام:
ایمیل:
* نظر: