گفتوگوی علنی ميان دو جنس مخالف، از سوی فقهای دين ممنوع شده است. هر چند اين مقدار از ممنوعيت، ممكن است از فرهنگ زمان يا مكان در فقه يهود تأثير گرفته باشد. تورات تشبه مرد و زن به يكديگر را نهی كرده و میگويد: متاع مرد بر زن نباشد و مرد لباس زن را نپوشد؛ زيرا هر كس این عمل را انجام دهد، مكروهِ «يَهْوَه» خداي توست.[1] بیحجابی، سبب نزول عذاب معرفی شده است. طبق قوانين يهود، عدم رعايت عفت عمومی، دارای مجازات بوده و حجاب از ضروريات زندگی زنان خصوصاً زنان متأهل است. اگر عفت عمومی از سوی مرد يا زن آسيب ببيند، برای هر يك از آنها كيفر و تنبيه در نظر گرفته شده است.[2]
پوشش و حجاب در دین يهود:
همه مورخان از حجاب سخت زنان در دین يهود سخن گفتهاند.[3] «ويل دورانت»
میگويد: گفتوگوی علنی ميان دو جنس مخالف حتی بين زن و شوهر از طرف فقهاس
یهود، ممنوع گرديده بود.....دختران را به مدرسه نمیفرستادند و در مورد
آنها كسب علم را چيز خطرناكی میشمردند. با اينهمه تدريس خصوصی برای
دختران مجاز بود.[4]
نپوشاندن موی سر، خلافی بود كه مرتكب آن را مستوجب طلاق میساخت.[5] زندگی جنسی آنان، علیرغمِ تعدد زوجات، به طرز شايان توجهی منزّه از خطا بود. زنان آنان، دوشيزگانی محجوب، همسرانی كوشا، مادرانی پُرزا و امين بودند و از آنجا كه زود ازدواج میكردند، فحشا به حدّاقل تخفيف پيدا میكرد.[6]
خداوند میگويد: «از اين جهت كه دختران صهيون متكبرند و با گردن افراشته و غمزات چشم راه میروند و به ناز میخرامند و به پاهای خويش خلخال میآویزند، خداوند فرق سر دختران صهيون را کچل خواهد کرد و در آن روز، خداوند زينت خلخال و پيشانیبند و هلال را دور خواهد كرد و گوشوارها و دستبندها و روبندها و دستارها و زنجيرها و كمربندها و عطردانها و تعويذها و انگشترها و حلقههای بينی را ... و به عوض عطريّات، عفونت خواهد شد و به عوض كمربند، ريسمان و به عوض موهای بافته، كَلی و به عوض سينهبند، زنّار پلاس و به عوض زيبایی، سوختگی خواهد بود.[7]
افزون بر اين در كتاب مقدس، وجوب پوشاندن موی سر[8] لزوم پرهيز از زنان فريبكار و بيگانه[9] نهی از لمس و تماس[10] و واژه چادر[11]و نقاب[12] آمده است. در حكم سختگيرانه تلمود، اگر رفتار زن فضيحتآميز باشد، شوهر حق دارد او را بدون پرداخت مبلغ مهريه طلاق دهد و زنانی كه در موارد زير به رفتار و كردار آنها اشاره میشود، ازدواجشان باطل است و مبلغ مهريه به ايشان تعلّق نمیگيرد؛ زنی كه از اجرای قوانين دينی يهود سرپيچی كند، برای مثال، بدون پوشاندن سرِ خود، به ميان مردان میرود؛ در كوچه و بازار پشم میريسد و با هر مردی از روی سبكسری به گفتوگو میپردازد، زنی كه در حضور شوهر خود، به والدين او دشنام میدهد و زنی که با صدای بلند كه در خانه با شوهر خود درباره امور زناشويی صحبت میكند و همسايگانِ او میشنوند كه چه میگويد».[13]
برخورد حضرت موسی(علیهالسلام) به سبب رعايت حيا و عفت با دختران شعيب، كه به آنان فرمود، تا پشت سر او حركت كرده و از پشت سر، او را به منزل پدرشان هدايت كنند و نيز، سيره عملي يهوديان مبنی بر استفاده از چادر و برقع و روبند[14] تفكيك و جدا بودن محل عبادت زنان از مردان در كنيسه، زشت شمردن اشعاری كه در تمجيد زيبايی زنان سروده شده است و ايراد خطابه توسط زنان از پشت پرده، بيانگر كيفيت شديد و سختگيرانه حجاب نزد يهوديان است. همچنين ممنوعيت زن در فعاليتهای اجتماعی و مجاز نبودن به اخذ شغل اجرايی و قضايی، تأكيدی بر اين مطلب است.[15]
...........................................................................................
جهت مطالعه به کتب زیر مراجعه کنید:
1. علی محمدی آشنانی/ حجاب در ادیان الهی.
2. زهرهسادات موسوی/ عفاف و حجاب دراديان الهی.
پینوشت
[1]. عهد عتيق، سفر تثنيه، باب 22، فقره 5.
[2]. همان، سفر تثنيه، باب22،فقره6 ـ 30.
[3]. عبدالرسول عبدالحسن الغفّار، المرأة المعاصره، ص40.
[4]. ويل دورانت، تاريخ تمدن، ج 12، ص 66.
[5]. همان، ج12، ص62.
[6]. همان، ص63.
[7]. تورات، كتاب اشعياء نبي، باب سوم، فقره 16 ـ 26.
[8]. عهد عتيق، سفر اعداد، باب 5، فقره 18.
[9]. همان، كتاب روث، باب دوم، فقره 8 ـ 10.
[10]. همان، كتاب امثال سليمان نبي، باب ششم، فقره 1 ـ 10 و 20 ـ 26.
[11]. همان، مدرك، باب سوم، فقره 15.
[12]. همان.
[13]. كهن ابراهام، گنجينهاي از تلمود، اميرفريدون گرگاني، ص186.
[14]. همان، سفر پيدايش،باب 38، فقره 15.
[15]. سالتز آدين اشتاين، سيري در تلمود، ترجمه باقر طالبي دارابي، ص205.