کد خبر: ۱۲۳۹۵۱
تاریخ انتشار: ۱۷ تير ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۷
نشست شورای امر به معروف و نهی از منکر آموزش و پرورش فارس با حضور مدیرکل، رئیس شورای امر به معروف استان، مسئول سازمان بسیج فرهنگیان فارس و تنی چند از مسئولان برگزار شد.
نشست شورای امر به معروف و نهی از منکر آموزش و پرورش فارس با حضور مدیرکل، رئیس شورای امر به معروف استان، مسئول سازمان بسیج فرهنگیان فارس و تنی چند از مسئولان برگزار شد.

نشست شورای امر به معروف و نهی از منکر

دکتر ناصر جوکار مسئول سازمان بسیج فرهنگیان فارس در این نشست گفت: 
این دو فریضه ماموریت دارند جامعه و فرد را از دو گرداب دیکتاتوری یا هرج و مرج عبور دهند. بنابراین نقد و انتقاد را باید به عنوان یک حق شرعی به رسمیت شناخت اما منتقد تعریفی و آمر به معروف ملزوماتی دارد. منتقد کسی است که بدنبال پیدایش زخمهای جامعه است از برای التیام دادن آن و مغرض کسی است که بدنبال پیدایش زخمهای جامعه است اما نه برای التیام که برای نمک پاشیدن بر آن زخم.مهمترین ملزومات آمر نیز عبارت از این است که اولا شیوه مطالبه ارزش ها، خود باید به شکل معروف ارائه شود. نمی شود به شکلی منکرانه به دنبال اشاعه معروف بود. دو دیگر آنکه اگر ناهی از منکر دلسوز است ابتدائا در حریم خصوصی فاعل منکر را تذکر داده چنانچه تذکر مقبول نیفتاد، اگر عمل منکر به حریم اجتماعی بر میگردد و نه یک خلسه درونی بین فرد و خدای خود، به شیوه ای فراگیر تر تذکر صورت گیرد. امروزه تمام مدیران جای دارد صندوقی مجازی تعریف نموده و آدرس آن را به جامعه هدف خود داده و آنان را در نظارت بر رفتار خود سهیم بدانند. باید در حضور عقل، در غیاب مناقشات، زیر چراغ نورافکن و با صدای بلند، مسئولان علوی تبار، نزدیکترین افراد را به خود منتقدین قرار دهند و این رویکرد جزئی از بخشنامه حکومتی امام علی(ع) به مالک اشتر است. از طرفی، یکی از مهمترین معروفات، مصوبات مطلوبی است که در نهادها و ادارات گرفته می شود اما بعضا ضمانت اجرا پیدا نمی کند. باید از مصوبات آرشیو شده ادارات خاک برداری کرده و بار دیگر آنان را به متن سیستم برگرداند، چرا که تفنگ بی گلوله نه دفع خطر می کند و نه ارزش امنینی دارد. از طرفی به نظر حقیر، هیچ زیوری برای یک مدیر آراسته تر از حلم و بردباری در برابر آمر به معروف نیست. آمر به معروف نیز باید بداند که مقدس ترین نقطه روی زمین کعبه است اما مقدس تر از آن حرمت و آبروی مومن است، چرا که امام علی(ع) می فرمایند؛ لجن به دیوار کعبه بمالید اما آبروی یک مومن را نبرید. بزرگترین معروف امروز ما از طرفی تقوای رسانه ای و عفت در انتشار حقایق است وگرنه هیچ مصاحبه و یا متنی نیست که نشود با آن بازی کرد، حتی اگر آن متن قرآن کریم باشد، چرا که جعل قرآن لزوما به معنای پاره پاره کردن قرآن نیست. پاره پاره خواندن قرآن هم جعل قرآن محسوب می شود. باید بر این نکته نیز واقف بود که معروفات حقیقی جز در سایه آزادی بیان، آزادی قلم و آزادی اندیشه محقق نخواهد شد، هر چند که این نوع آزادی به معنای لجن پراکنی و افترا در محیط جامعه نمی باشد. شهید مطهری اندیشمندی بود که آزادی قلم، بیان، اندیشه و حتی آزادی عقیده را به رسمیت می شناخت اما آزادی اشاعه عقیده را سمی مهلک برای جامعه می دانست. هر کس می خواهد بار اجرایی کردن این دو فروع الهی را بر دوش بکشد باید الزاما وجوه افتراق آزادی بیان، آزادی اندیشه، آزادی عقیده و آزادی اشاعه عقیده را به نیکی بشناسد. لذا آمران به معروف باید عالم باشند. همانطور که هر معلمی باید عالم باشد اما هر عالمی الزاما معلم نیست، هر آمری باید عالم باشد اما هر عالمی الزاما نمی تواند آمر به معروف باشد. باید بر این نکته نیز صحه گذاشت که نهی از منکر به معنای نوازش منکر نیست و در این دو پدیده توامان، باید خط قرمز را شریعت و اخلاق تعریف کرد نه کاست های ثروت و قدرت و جناح. بنابراین منافع صاحبان ثروت و قدرت ناموس انقلاب نیست. رسالت رسانه انقلابی نیز در این قیل و قال آن است که مسئولانی که در مسئولیت خود خدای نخواسته کوتاهی می کنند را وادار نماید به عذرخواهی از مردم. رسانه انقلابی نباید اهل مداهنه و تملق باشد، چرا که نبی مکرم اسلام فرمودند؛ اگر دیدید کسی شما را تملق و مداهنه می نماید بر صورت او خاک بپاشید.
نام:
ایمیل:
* نظر: