سه‌شنبه ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۳
۱۷:۵۴:۴۲
گزارش
گزارشی از محاسن و معایب هدایت تحصیلی دانش‌آموزان در پایه نهم که امسال عملی می‌شود
انتخاب رشته تحصیلی؛ خوب، بد، ناقص
یادداشت و گفتگو
موانع اقتصادی و فرهنگی همچنان مهم‌ترین دلایل خروج افراد لازم‌التعلیم از نظام آموزشی است
ترک‌تحصیل، تحصیل را رها نمی‌کند
بسمه تعالی
معلمان، مجاهدانی که خوابشان هم بیداری است
در جنگ بی امان کرونا، دو اردوگاه پیشتاز عرصه مبارزه با پدیده شوم بیماری کرونا بوده اند؛ جامعه فداکار پرستاری و جامعه هدایتگر معلمی. رسالت جامعه پرستاری احیاء حیات مادی و رسالت جامعه معلمی احیا حیات معنوی و تربیتی بوده است. از این میان به کرار از جامعه پرستاری در افواه و افکار عموم تجلیل شد و پرستاران را فرشتگان زمینی خواندیم و درگذشتگان آنان نیز در سلک شهدای راه سلامت سرشماری شدند و حق نیز همین است. اما خدمات مقیم مقام معلم در نقاط کور تاریک تاریخ مدفون ماند بطوری که قدر معلم و قبر معلم(که بدلیل ویروس کرونا جان دادند و در خیل شهیدان راه تربیت سرشماری نشدند) در این روزهای پر رنج مستور ماند. هر چند رسالت معلم، فداکاری و مستوری این ایثار است اما رسالت امثال نگارنده برملاسازی فداکاری هایی است که هیچ خامه ای را یارای به تصویر کشیدنش نیست. مظلومیت معلم آنجا دو چندان شد که می بایست با شکستن مصونیت گرایی مبتنی بر انحصار حریم و رویکرد تربیت انقباضی از طریق فرو ریختن ساختار آموزش با رویکرد گلخانه ای و سنتی و مبتنی بر انقباض حریم، در پیچی تاریخی، تغییر جهت داده و در بستر لامکانی رسالت خویش را ادامه دهد. این در حالی است که زیرساختها نافراهم، ابزارها ناکار آمد، تجهیزات ناکافی، آموزش ناممکن و هزینه های آموزش از جیب مبارک معلم می بایست تامین می شد. اما او نشان داد که مجاهدی است آتش به اختیار که همزمان در دو جبهه کادرسازی و تربیت و کمک های مومنانه پیشتاز عرصه خدمت است.
هر چند آموزش و پرورش در این اثنا به جد و جهد بدنبال ارتقا کارامدی خود بود تا با تغییرات قصد شده و معنادار از تحولات محیطی عقب نماند، اما پیشران و لوکوموتیو این حرکت را باید معلم دانست. به حقیقت با تغییر رویکرد تربیت مکانمند و انبساطی به سمت تربیت فضامند، فصل جدیدی از هویت حرفه ای معلمان شکل گرفت و معلم با شکستن قطب بروکراتیک و مفتوح نمودن قطب مدیریت جهادی، بار دیگر از جایگاه منیع معلمی اعاده حیثیت کرد و نام معلم را بر تارک هستی حک نمود(هر چند بالانس میان آموزش و پرورش تا حدودی ناموزون شده و کفه ترازو به نفع آموزش در فضای مجازی سنگینی می کند) اما دولت و ملت نباید فراموش نمایند که اگر توانستند درخت معلم را از آفات دهری مصون نگه دارند، میوه این درخت که دانش آموز است نیز سالم می ماند، اما اگر صرفا به فکر حراست از محصول این درخت افتادند و ریشه را به باد فراموشی سپردند، رفته رفته یاس و نا امیدی چهره این درخت پر ثمر را می خراشاند. آری؛ کسانی که می خواهند خاکریز های فرهنگ و تربیت را فتح کنند باید منتظر باشند هر روز شهید شوند و همانا تمام اجر معلمان در گمنامی و بی نام و نشانی است، اما معلمان عزیز بدانند گمنامان تاریخ در میان اهالی آسمان شناخته شده ترند تا بر روی زمین. و معلمان، مجاهدانی اند که خوابشان هم بیداری است.
دکتر ناصر جوکار
مسئول سازمان بسیج فرهنگیان فارس
