حرمت مقدسات ارزش گمشده در غرب

بی تفاوتی دادگاه فرانسوی به بهانه آزادی بیان نسبت به اعتراض جامعه مسلمانان این کشور به اقدام زشت نشریه شارلی ابدو و سپس اقدام محکوم شده حمله مسلحانه به دفتر این نشریه، نشان داد که کوک کردن ساز آزادی بیان و یا دفاع از حریم و حرمت ها برای برخی قدرتها ملعبه ای بیش نیست .
این رویه توهین به مقدسات در پناه آزادی بیان هدفمند دیده می شود،زیرا توهین به مقدسات یک ملت و حتی در قسم کوچک آن به یک قوم هیچگاه با نسخه آزادی بیان قابل اجماع نیست بلکه این گونه برداشت ها در واقع در منطق ارسطویی همان جمع متناقضین می باشد که اجماع ان محال است .
هر انسان فاضل و با انصافی اگر تاریخ پر فراز و نشیب ادیان توحیدی بویژه اسلام را بازخوانی نماید پی خواهد برد که مهربانی و احترام به دیدگاه دیگران از پایه های رحمانی این ادیان می باشد.
در سلوک و رفتار رسول خاتم دین اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) در جامعه خاص آن روز که جهالت ونادانی بن مایه حرکتهای افراطی را تشکیل می داد ،جز رحمت و شفقت و مدارا گری چیزی نخواهی یافت .
رفتن پیامبر اسلام به عیادت آن شخصی که روزانه خاکستر خانه اش را بر سر آن حضرت می ریخت تا امان دادن به اسارت در آمدگان قریش در فتح مکه بخوبی می توان به درس های آزادگی و انسانیت حضرت ختمی مرتبت ، محمد امین و رسول برگزیده خدای عالمیان پی برد.
اما امروز در مقابل جمعیت میلیاردی مسلمانان جهان نشریه ای در امتداد حرکتهای زنجیره ای دیگر نشریات به بهانه آزادی، مقدسات این جامعه را با چاپ کاریکاتوری موهن از پیامبر نور و رحمت حضرت محمد (ص) به زیر سووال می برد که این اقدام را جز انگیزه سیاسی و جنگ طلبانه علیه دین مبین اسلام ، نام و انگیزه دیگری نمی توان بر آن متصور بود.
برغم اینکه بارها و بارها از سوی بزرگان و عالمان دینی اسلام مبری از خشونت و خشنوت طلبی تعریف شده ،ولی همواره برخی قدرتهای سلطه جو با قبول و توجیه تلویحی اقدام های آشکار توهین به مقدسات مسلمانان موجبات تهییج احساسات مذهبی را در منطقه فراهم کرده و سپس با ماهی گیری از آب گل الود در شیپور اسلام هراسی دمیده اند.
آزادی بیان باید درراستای مهیا نمودن زمینه زندگی مسالمت آمیز در جمع پیروان تمام ادیان و احترام به فرهنگ و مقدسات اقوام مختلف جاری و ساری شود نه اینکه به چماقی برای توهین ، ایجاد نفاق و دو دستگی بین پیروان ادیان و ملت ها تبدیل شود.
چاپ اینگونه تصاویر وقیحانه که مقدسات را نشانه رفته ان هم درشرایط شکننده دنیای کنونی که پر از تنش و از تعصبات فرقه ای لبریز شده و در واقع بمنزله انباری از باروت که انتظار جرقه ای را می کشد ، یا بر اثر بی اطلاعی از اوضاع منطقه ای و جهانی است و یا اینکه معنا دار است .
معنا داری این توهین ها زمانی بر همگان آشکار و مبرهن می شود که حتی در مانیفست کشورهای سکولار هم برتری جویی دین یا مذهبی نسبت به یکدیگر نیز همواره مورد تنفر بوده چه برسد به اینکه به مقدسات قومی یا آیینی نیز توهین روا داشته شود.
به هرحال اقدام این نشریه غیر حرفه ای شارلی ابدو با تیراژ 60هزار نسخه ای ( قبل از انتشار کاریکاتور توهین امیزش)، برخلاف نشریه های معتبر فرانسه نظیر ˈلیبراسیون ، لوموند و یا فیگارو که حتی حاضر به بازنشر این کاریکاتورها نبوده اند ˈ، انگیزه مادی و یا سیاسی تعبیر شود باید گفت که در هر صورت توهین به مقدسات هر سرزمین و ملتی امری بسیار نکوهیده و مذموم و زشت بوده و باید هر آزاد اندیشی از ان دوری گزیند.
با فراخوان خیابانی صورت گرفته از جانب دولتمردان فرانسوی در خصوص وقایع اخیر این کشور نیز می توان دریافت که این اقدام های کورو عقرب گونه آن هم در لوای آزادی بیان چیزی جز دمیدن در شیپور اسلام هراسی نیست و لذا می طلبد که مسلمانان جهان با خویشتنداری ، این کید دشمنان را آنچنان که در قرآن کریم هم به آن اشاره رفته نیز با زیرکی و هشیاری به خود بانیان آن برگردانند.