چهارشنبه ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۰۲:۲۸:۳۵
آخرین اخبار
گزارش
صدای جمهور – پیگیری مطالبات مردمی محله بلوار اتحاد شیراز
یادداشت و گفتگو
محمد رضا شریفی
محمد رضا شریفی
محمد رضا شریفی دانشجوی بسیجی وانقلابی دانشگاه شیراز در
ابطه با 9 دی در یادداشتی نوشت: بی گمان وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری
سال 88 را می توان از بزنگاه های خطیرجمهوری اسلامی به شمار آورد و از
همین حیث رواست که جستاری دقیق وعمیق پیرامون انجام شود در این نوشتار
گریزی کوتاه به ریشه ها و عوامل شکل گیری این فتنه زده شده است،امید است
بتواند گوشه ای از حقایق را برای مخاطب روشن نماید.
با سیری در تاریخ 37 ساله انقلاب اسلامی به سهولت می توان به عناد و دشمنی قدرت های استبدادی با جمهوری اسلامی ایران پی برد این قدرت ها همواره جمهوری اسلامی را سدی در برابر نیل به ارزو ها و برنامه های خود درمنطقه می دیدند و این نتیجه برایشان حاصل شده بود که تنها راه برداشتن این سد مستحکم تغییر در نظام سیاسی آن است و مطلوب آنان، تبدیل جمهوری اسلامی ایران به یک حکومت مبتنی به قوانین و نگرش لیبرالیستی است و این تغییر نیازمند برنامه ای سازمان یافته و کارآمد و همچنین وجود عواملی برای پیشبرد این برنامه ها در داخل کشور می باشد.
آمریکا و غرب برای تغییر رژیم و رفتار جمهوری اسلامی به طور هم زمان دو پروژه "دولت سازی" و "ملت سازی" را کلید زدند دولت سازی به این معنا است که دولتی زمام امور را در کشور هدف به دست بگیرد که متمایل به غرب باشد و به دور از شعار های ضد غربی و آمریکایی،مناسبات سیاسی خوبی نیز با آنان داشته باشد پروژه ملت سازی نیز به معنای رو برو کردن عده ای از مردم در برابر عده ای دیگر می باشد که این طرح زمانی اجرایی می شود که پروژه دولت سازی شکست بخورد.
بی شک مطلوب ترین پیاده نظام استکبار در داخل اصلاح طلبان افراطی بودند که سال هاست طریق خود را از انقلاب اسلامی جدا کرده اند و با جریان های اپوزیسیون خارج از کشور هم صدا شده اند.
لازمه ی داشتن تحلیلی عمیق نسبت به فتنه ی 88 این است که عقب گردی داشته باشیم به قبل از اعلام نتایج انتخابات،تئوریسین های اصلاح طلب بر این مسئله واقف بودند که کاندیدای مورد حمایت آن ها با توجه به فضای حاکم بر جامعه، شانس بسیار کمی برای پیروزی در انتخابات دارد و لذا بر آن شدند که به گونه ای به مردم القا کنند که عدم پیروزی کاندیدای متبوع آنان به منزله ی تقلب در انتخابات است و از همین رو تصمیم به تشکیل کمیته ای به نام صیانت از آرا گرفتند.
این در حالی است که هنوز انتخابات برگزار نشده است و این تصمیم با مخالفت صریح رهبر انقلاب مواجهه شد که مقام معظم رهبری در واکنش به تشکیل این کمیته عاملان آن را دوستان غیر منطقی خواندند که بدتر از دشمنان منصف عمل نموده و به سلامت انتخابات خدشه وارد می سازند.
یکی دیگر از اقدامات طراحان فتنه،انتخاب رنگ سبز به عنوان نماد حامیان کاندید مورد نظرشان بود که در طول تاریخ پس از پیروزی انقلاب امری بی سابقه بود و این اقدام از آن حیث بحث بر انگیز است که یکی از پیش نیاز های انقلاب رنگی،انتخاب رنگ به عنوان سمبل جریان پیش رونده می باشد.
در این نوشتار جا دارد فتنه از زبان امیر المومنین مطابقت آن با وقایع سال 88 را بررسی کنیم که امام علی (ع) به این نکته اساسی اشاره دارد که فتنه جویان برای رسیدن به اهداف شوم حق را به بازی میگیرند و در راستای هوی و هوس و قدرت پرستی خود،با باطل می آمیزند و از فضای آلوده جامعه میدانی برای تاخت و تاز خود می سازند.
مقدمه چینی برای ادعای تقلب در انتخابات که مدت ها قبل از انجام انتخابات مطرح شده و بر اساس آن کمیته صیانت از آرا تشکیل شد شاهد این نکته است که برای آغاز فتنه نیاز به غبار آلود کردن و ترویج بی اعتمادی بر فضای انتخاباتی کشورمی باشد و لازمه ی بی اعتماد سازی ترویج دروغی به نام (تقلب بزرگ) بود تا با تمسک به آن بتوان کشور را به لبه ی پرتگاهی به عمق سلب اعتماد مردم از مکانیزم انتخاباتی کشور و لرزاندن پایه های حکومت سوق داد.
فتنه گران پا را از این نیز فراتر نهادند و شعارهای خود را بر علیه اسلام ترتیب دادند گواه این ادعا حرمت شکنی صحابه و سران فتنه در روز عاشورای 88 است و زمانی که مردم در سوگ اباعبدالله حسین نشسته بودند این جماعت به خیابان آمدند و همچون لشگر عمربن سعد، سوت و کف و هلهله راه انداختند و خیمه های اباعبدالله را به آتش کشیدند،آن ها در حقیقت با این کار ماهیت حقیقی خود را به مردم نشان دادند میر حسین موسوی نیز در بیانه ای به حمایت از این افراد پرداخت و آنان را جماعتی خدا جوی خواند.
اما مردمی که از کودکی با مهر و زمزمه حسین (ع) خو گرفته بودند و از طرفی ماهیت ضد اسلام و ضد نظام فتنه گران برایشان مشخص شده بود،این بی حرمتی را تاب نیاوردند و در روز 9 دی که روزی اداری و غیر تعطیل بود به صورت خود جوش به خیابان ها آمدند و وفاداری خود را به اسلام و نظام و ولایت فقیه ثابت کردند و این راهپیمایی چندین میلیونی مشت محکمی بر دهان فتنه گران بود و به جرأت می توان گفت این اقدام و حرکت مردمی بود که آتش فتنه را در این مملکت خاموش کرد.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط سایت نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
با سیری در تاریخ 37 ساله انقلاب اسلامی به سهولت می توان به عناد و دشمنی قدرت های استبدادی با جمهوری اسلامی ایران پی برد این قدرت ها همواره جمهوری اسلامی را سدی در برابر نیل به ارزو ها و برنامه های خود درمنطقه می دیدند و این نتیجه برایشان حاصل شده بود که تنها راه برداشتن این سد مستحکم تغییر در نظام سیاسی آن است و مطلوب آنان، تبدیل جمهوری اسلامی ایران به یک حکومت مبتنی به قوانین و نگرش لیبرالیستی است و این تغییر نیازمند برنامه ای سازمان یافته و کارآمد و همچنین وجود عواملی برای پیشبرد این برنامه ها در داخل کشور می باشد.
آمریکا و غرب برای تغییر رژیم و رفتار جمهوری اسلامی به طور هم زمان دو پروژه "دولت سازی" و "ملت سازی" را کلید زدند دولت سازی به این معنا است که دولتی زمام امور را در کشور هدف به دست بگیرد که متمایل به غرب باشد و به دور از شعار های ضد غربی و آمریکایی،مناسبات سیاسی خوبی نیز با آنان داشته باشد پروژه ملت سازی نیز به معنای رو برو کردن عده ای از مردم در برابر عده ای دیگر می باشد که این طرح زمانی اجرایی می شود که پروژه دولت سازی شکست بخورد.
بی شک مطلوب ترین پیاده نظام استکبار در داخل اصلاح طلبان افراطی بودند که سال هاست طریق خود را از انقلاب اسلامی جدا کرده اند و با جریان های اپوزیسیون خارج از کشور هم صدا شده اند.
لازمه ی داشتن تحلیلی عمیق نسبت به فتنه ی 88 این است که عقب گردی داشته باشیم به قبل از اعلام نتایج انتخابات،تئوریسین های اصلاح طلب بر این مسئله واقف بودند که کاندیدای مورد حمایت آن ها با توجه به فضای حاکم بر جامعه، شانس بسیار کمی برای پیروزی در انتخابات دارد و لذا بر آن شدند که به گونه ای به مردم القا کنند که عدم پیروزی کاندیدای متبوع آنان به منزله ی تقلب در انتخابات است و از همین رو تصمیم به تشکیل کمیته ای به نام صیانت از آرا گرفتند.
این در حالی است که هنوز انتخابات برگزار نشده است و این تصمیم با مخالفت صریح رهبر انقلاب مواجهه شد که مقام معظم رهبری در واکنش به تشکیل این کمیته عاملان آن را دوستان غیر منطقی خواندند که بدتر از دشمنان منصف عمل نموده و به سلامت انتخابات خدشه وارد می سازند.
یکی دیگر از اقدامات طراحان فتنه،انتخاب رنگ سبز به عنوان نماد حامیان کاندید مورد نظرشان بود که در طول تاریخ پس از پیروزی انقلاب امری بی سابقه بود و این اقدام از آن حیث بحث بر انگیز است که یکی از پیش نیاز های انقلاب رنگی،انتخاب رنگ به عنوان سمبل جریان پیش رونده می باشد.
در این نوشتار جا دارد فتنه از زبان امیر المومنین مطابقت آن با وقایع سال 88 را بررسی کنیم که امام علی (ع) به این نکته اساسی اشاره دارد که فتنه جویان برای رسیدن به اهداف شوم حق را به بازی میگیرند و در راستای هوی و هوس و قدرت پرستی خود،با باطل می آمیزند و از فضای آلوده جامعه میدانی برای تاخت و تاز خود می سازند.
مقدمه چینی برای ادعای تقلب در انتخابات که مدت ها قبل از انجام انتخابات مطرح شده و بر اساس آن کمیته صیانت از آرا تشکیل شد شاهد این نکته است که برای آغاز فتنه نیاز به غبار آلود کردن و ترویج بی اعتمادی بر فضای انتخاباتی کشورمی باشد و لازمه ی بی اعتماد سازی ترویج دروغی به نام (تقلب بزرگ) بود تا با تمسک به آن بتوان کشور را به لبه ی پرتگاهی به عمق سلب اعتماد مردم از مکانیزم انتخاباتی کشور و لرزاندن پایه های حکومت سوق داد.
فتنه گران پا را از این نیز فراتر نهادند و شعارهای خود را بر علیه اسلام ترتیب دادند گواه این ادعا حرمت شکنی صحابه و سران فتنه در روز عاشورای 88 است و زمانی که مردم در سوگ اباعبدالله حسین نشسته بودند این جماعت به خیابان آمدند و همچون لشگر عمربن سعد، سوت و کف و هلهله راه انداختند و خیمه های اباعبدالله را به آتش کشیدند،آن ها در حقیقت با این کار ماهیت حقیقی خود را به مردم نشان دادند میر حسین موسوی نیز در بیانه ای به حمایت از این افراد پرداخت و آنان را جماعتی خدا جوی خواند.
اما مردمی که از کودکی با مهر و زمزمه حسین (ع) خو گرفته بودند و از طرفی ماهیت ضد اسلام و ضد نظام فتنه گران برایشان مشخص شده بود،این بی حرمتی را تاب نیاوردند و در روز 9 دی که روزی اداری و غیر تعطیل بود به صورت خود جوش به خیابان ها آمدند و وفاداری خود را به اسلام و نظام و ولایت فقیه ثابت کردند و این راهپیمایی چندین میلیونی مشت محکمی بر دهان فتنه گران بود و به جرأت می توان گفت این اقدام و حرکت مردمی بود که آتش فتنه را در این مملکت خاموش کرد.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط سایت نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
