رای اعتماد بدون سیاست زدگی

رضا علیزاده دبیر شورای تبیبن بسیج دانشجویی دانشگاههای شهرستان فسا در یادداشتی در خصوص بایدها و نبایدها در انتخاب اعضای کابینه دولت دوازدهم  نوشت:

در هر سازمان ،نیاز به متخصصین متعهد و مدیرانی برای قسمت های مختلف احساس می شود پس باید مدیرانی انتخاب شود که اهداف سازمان را دنبال کنند، دولت نیز سازمانی در ابعاد وسیع می باشد که قاعدتا بعد از تنفیذ رئیس جمهور از سوی ایشان کابینه ای به مجلس معرفی می شود تا از نمایندگان مردم رای اعتماد بگیرد.

اما نسبت به این کابینه ی پیش رو باید و نباید هایی انگاشته می شود که این باید و نباید ها را می توان پرده ای از نقاط ضعف و قوت دولت یازدهم دانست که آقای رئیس جمهور بعد از چهارسال مواجهه با این موارد باید در انتخاب های خود در کابینه جدید این مسائل را در مدنظر داشته باشد.

از اولین باید ها مبحث جوان گرایی است ،جوان گرایی که در تجربه ی انقلاب اسلامی ، مخصوصا دفاع مقدس نشان داده است راهشگای بسیاری از بحران ها و مسائل بوده وهست پس رئیس جمهور باید با نگاهی معتمدانه نسبت به جوانان، کلیدی راهگشا برای مسائل انتخاب کند.

متاسفانه بعد از هر انتخابات نشان داده شده است که جریانات متخلف سیاسی به دنبال سهم خواهی هستند و به بهانه های متخلف ابراز سهم خواهی خود را بیان می دارند، در اینجا بایدی که آورده می شود انتخاب های فراجناحی و به دور ازسهم خواهی ها است  و نبایدی که دیده می شود عدم نگاه انتخاباتی در گزینش کابینه است که متاسفانه این نگاه در اظهار نظر هایی به چشم می خورد که جای نگرانی دارد.

حضرت آقا در بیاناتی  ملاک هایی برای انقلابی گری را فرمودند که قطع الیقین باید جز ملزومات گزینش های کابینه ی دوازدهم باشد .

از نباید های لازم، عدم وزیر نمادین در کابینه است یعنی طوری نباشد که وزرات خانه ای به اصطلاح فلان نفر مدیریتش را برعهده دارد اما سیاست ها و برنامه های دیگری بر وزرات خانه حاکم باشد که چنین چیزی شایسته نمی باشد.

در انتخاب ها، بدون شک تخصص از ارکان اصلی آن انتخاب می باشد در کابینه ی دوازدهم نیز باید مسیری ایجاد شود که در کنار شرایط دیگر برای احراز مسئولیت تخصص نیز موثر واقع گردد که چنین چیزی در دولت یازدهم در وزرات خانه هایی، به اذعان خود وزرا ترتیب اثر داده نشده بود که این حرکات می تواند خسارات جبران ناپذیری بر جای گذارد.

اما در پایان از بیان یک دانشجو منباب انتظار نسبت به کابینه ی دوازدهم چیزی که می توان ذکر کرد این است که در دولت یازدهم چیزی که نمایان بود، کانون دغدغه مندی دولت  سمت توسعه گرایی و داستان هایش تمرکز داشت که این توسعه گرایی مد نظر، بدون شک باعث شروع زاویه با آرمان ها می گردد.

توقعی که میرود گرچه چارچوب فکری را تغییر دادن سخت است اما اگر کابینه ی دوازدهم  و ماجرایش از جمله، کار و برنامه ریزی و سیاست گذاری و... به سمت ملموس تر شدن با آرمان ها  برود، مسیر تعالی انقلاب اسلامی هموارتر می گردد.

در این رفت و آمد ها برای انتخاب کابینه ی دولت دوازدهم مجلس شورای اسلامی نیز با آزمونی بزرگ روبرو است، که رای اعتماد هایی بدون سیاست زدگی ها و سیاست بازی های جناحی روانه کابینه کند.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط سایت نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.