کد خبر: ۱۸۷۹۲
تاریخ انتشار: ۰۸ آذر ۱۳۹۲ - ۱۶:۱۳
ريشه زبان لري در زبان فارسي دري است و فارسي دري به معناي فارسي دربار ساسانيان و فارسي رسمي است .
گويش بختياري ; سبب پيوند جمعي از اهالي استان هاي چهارمحال و بختياري و خوزستان شده است .
زبان عبارت از يک مجموعه ساختاري و قانونمند است که در بين تمام انسان ها داراي يکسري قوانين مشترک است . زبان فارسي به عنوان يکي از زبان هاي شاخه هند و اروپايي از بخش زبان هاي ايراني است .
زبان هاي هند و اروپايي به دو بخش هند و ايراني و اروپايي تقسيم مي شود که گونه هند و ايراني نيز خود به دو بخش هندي  و ايراني تقسيم مي شود.

گونه هندي شامل زبان هاي هندي سانسکريت و زبان هاي پنجابي ، بنگالي، پاکستاني ، اردو و گونه ايراني شامل زبان هاي ايران باستان ، اوستايي ، پهلوي و فارسي دري است .
همچنين زبان هاي کردي ، بلوچي از گونه زبان هاي جديد در فارسي است و گويش بختياري نيز از گويش هاي غربي زبان ميانه است که به دليل داشتن دستور زبان و ساختار قياسي خود به تعبير عده اي خود يک زبان است که امروز واژگان مشترک بسيار زيادي با پهلوي اوستايي دارد .
وجود واژگان ساير فارسي زبانان همچون تاجيکان و افغان ها نشان مي دهد که بين اين گويش و واژه هاي موجود رابطه بسيار نزديکي وجود دارد.

پس مي توان مدعي بود که ريشه زبان لري که شامل مناطق لرستان، کهکيلويه و بويراحمد ، چهارمحال و بختياري و مناطق ديگر مي باشد ، در زبان فارسي دري است و فارسي دري به معناي فارسي دربار ساسانيان و فارسي رسمي است.

وجود واژگان ثابت و تغيير يافته در اين گويش بيانگر ديرينگي و قدمت آن است، گرچه در طول تاريخ برخي واژه هاي ترکي ، مغولي و يا عربي را همچون ساير گويش ها و زبان هاي ايراني در خود جاي داده است.
گويش بختياري امروزه در بيشتر نواحي شمال خوزستان ، مسجد سليمان ، ايذه ، انديمشک ، دزفول،شوشتر ، گتوند و ساير مناطق در چهارمحال و بختياري ، لرستان ، اصفهان به صورت زبان غالب مردم رايج است و با توجه به کوچ و مهاجرت اجتماعي امروزه در ساير استان ها و نواحي بين واحدهاي کوچک تر نيز تکلم مي شود.
(با سپاس از دکتر قنبری، رئيس بنياد ايرانشناسي استان چهارمحال و بختياري)
پایان خبر/224224
نام:
ایمیل:
* نظر: