به گزارش سازمان بسیج هنرمندان فارس به نقل ازخبرنگار تجسمی هنرآنلاین؛ حسن غفاری در نشست فتوژورنالیسم و نوگرایی در عکاسی مستند اجتماعی گفت: یکی از معضلاتی که هم اکنون جامعه عکاسان حرفهای در کشور با آن دست بر گریبان هستند؛ برگزاری همایشها و مسابقات عکاسی مراکز دولتی و نیمه دولتی است که به صورت مقطعی و در راستای ذخیره آثار در آرشیوهای این سازمانها با کمترین هزینه اجرا میشود.
او افزود: این رفتار برخی از سازمانها و نهادها در کشور به نوعی ظلم در حق عکاسان حرفهای است چرا که با کمترین هزینه از نگاه و تفکر عکاسان سوء استفاده میکنند. با این که خود من یکی از اعضای هیات داوری بسیاری از جشنوارهها هستم اما هیچ اعتقادی به آنها ندارم. به نظر من باید برخی از سازمان به جای برگزاری جشنوارههایی که فقط جنبه سفارشی دارند، این هزینه را برای عکاسی یک مجموعه در اختیار یک عکاس حرفهای بگذارند.
این عکاس ادامه داد: این جشنوارهها به آفت بزرگی برای عکاسی ایران بدل شده و بسیاری از این جشنواره اتوبوسی هستند و همین گونه هم عکس در کشورمان تعدادش افزایش پیدا میکند. عکسهایی که فقط براساس نگاه دبیر یا برگزار کننده این تور عکاسی گرفته شدهاند.
دبیر بخش عکس ششمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: برای این دوره از جشنواره 8 هزار و 895 اثر به دبیرخانه ارسال شده بود اما هیات داوران به سختی توانستند فقط 64 اثر را از مجموع این اثر انتخاب کنند و در معرض دید مخاطبان قرار دهند.
غفاری گفت: قرار بود که در تیم داوری عکاس خارجی دیگری نیز حضور داشته باشد که در آخرین لحظه او نتوانست به جمع داوران بپیوندد و محمد غفوری برای داوری نهایی به گروه داوری اضافه شد.
او با بیان اینکه اغلب عکسهای ارائه شده به جشنواره لایههای ظاهری زندگی انسانها بود، خاطرنشان کرد: عکاسان فقط شادی افراد را در یک مقطع کوتاه به تصویر کشیده بودند و این در حالی است که زندگی شامل امید و حرکت بوده و در تمامی لایههای زندگی وجود دارد.
غفاری یادآور شد: متاسفانه اغلب آثار نشان میداد که عکاسان دچار روزمردگی شده و کمتر دارای تامل و اندیشه هستند و این در حالی است که عکاسی مستند اجتماعی باید پیوستگی و وابستگی داشته باشد.
وی اظهار کرد: وظیفه عکاس مستند اجتماعی ایجاد تحول و اصلاح در جامعه است و به طور حتم تک عکسهای پراکنده نمیتوانند به این هدف برسند.
این عکاس کشورمان افزود: یکی از معضلاتی که هم اکنون جامعه جوان عکاسی با آن دست بر گریبان است نگاهها و جهتگیریهای است که تمامی هنرمندان را در گیر خودش کرده و سوژههایی همچون خودکشی، اسید پاشی و یا آتشسوزی فراگیر شده است.
دبیربخش عکس ششمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر ادامه داد: این در حالی است که سوژههای ناب و بکر زیادی در کشور داریم که هنوز همچنان دست نخورده باقی ماندهاند.
او خاطرنشان کرد: برای داشتن یک عکس خوب باید عکاسان وقت، زمان و انرژی بیشتری را بر سر سوژههای خودشان بگذارند و سعی کنند تا در زمانهای متفاوت عکاسی کنند.
غفاری در پایان یادآور شد: نمیتوان یک سوژه را در عرض 24 ساعت عکاسی کرد و به عنوان اثری ارزشمند در عکسی مستند اجتماعی معرفی کرد.
به گفته غفاری؛ هدف عکاسی اجتماعی؛ ایجاد امکان و قابلیتی برای اصلاح جامعه است و تا زمانی که عکسها از عمق نگاه عکاس برخوردار نباشند چنین کارکرد عکس اجتماعی مخدوش میشود.
به گفته غفاری؛ عکاسی مستند اجتماعی نباید تنها تک پرتره از افراد باشد بلکه باید انسان و پیرامون او را نشان دهد و متاسفانه بیشتر عکسهای مستند اجتماعی به سمت تک فرم و تک پرتره رفته است.