خواص و معجزات شکر

Saccharum officinarum به فارسی شکر نامند؛ عصارۀ نی شکر است و آن شبیه به نی است و لیکن غیر مجوف و شاداب و سفید و سرخ می‌باشد و شکر سفید را از سفید آن و شکر سرخ را از سرخ آن به عمل می‌آروند. چون شکر سفید را به آب گداخته بجوشانند و کف شیر و یا سفیدی تخم‌مرغ بر آن زنند و سافی نموده منعقد گردانند آن را نبات سفید گویند و چون مرتبه دیگر تصفیه کرده در ظرفی بریزند که در آن جدا گردد آن را شکر سلیمانی گویند و چون دیگر بار طبخ نموده تصفیه نمایند و در قالب صنوبری بریزند آن را فانیذ گویند.

سفید آن در دویم گرم و در اول خشک و آب نی شکر تازه در دویم گرم و در اول تر و شکر سرخ در آخر دویم گرم و در آخر اول خشک و سلیمانی در آخر اول گرم و در اول تر و طبرزد و نبات قریب به اعتدال و هر چند زیاده آن را تصفیه نمایند حلاوت و حرارت آن کم تر و معتدل‌تر می گردد و لطیف‌ترین همۀ اقسام قند مکرر پس نبات قرازی پس قند پس نبات است و هم چنین و هر چند شکر کهنه‌تر گردد بهتر می‌شود و بر یبوست آن می‌افزایند

خواص: ملین طبع و حلق و سینه و شش و پاک کننده رطوبت های آنها و سریع النفوذ و برای تقویت ارواح و کبد و حل کنندگی نفخ و امعاء و تولید خون هنجار و تقویت و استحکام اعصاب و استخوان ها و جلوگیری از پیری زودرس و رفع اخلاط سوداوی و عارضه های مربوط به آن و در تغذیه مریض سریع الاثر و مفید فایده بسیار است. در ترکیب با داروهای مناسب دیگر برای صافی و خوبی صدا و تسکین قولنج و رفع درد ناف و گرفتگی های روده ها و پاک نمودن زبان و تنگی مجاری ادرار و از بین بردن سرفه و تب های ابتدائی و پاک کننده چرک و زخم و خارش و جرب و از بین بردن گوشت اضافی و برص و بسیاری دیگر استعمال می شود. گرد آن برای بند آوردن خون اعضاء قطع شده و مجروح و تمیز نمودن جراحات و رویانیدن گوشت جدید آن مؤثر است. بخور آن برای رفع زکام و باز کنندگی گرفتگی های بینی بسیار مؤثر و برای کسانی که دارای سل و اسهال و دل پیچه و صفراوی مزاج هستند مضر می باشد. مصرف آن به هنگام گرسنگی خون صفراوی تولید می نماید
دراشخاص مرطوب ایجاد سردرد می نماید. مخصوصاً زمانی که غلبه با رطوبت های مزاج آن شخص باشد. آن را باید با روغن و ترشی استعمال کندو اقسام کهنه آن مفسد اخلاط و سوزاننده خون هنجار و مصلح آن بادام و شیر تازه دوشیده و ترشی و آب انار و به و طباشیر و کاهو و امثال اینها است. مقدار شربت آن سی درم(105گرم) است نبات و طبرزد برای اشخاص گرم مزاج و نبات سلیمانی و شکر مایل به سرخی برای سرد مزاج بهتر است
آب تازه نیشکر گرم در دوم و تر در آخر اول برای نرم نمودن طبع و وحلق و سینه و شش و از بین بردن رطوبت های اضافی آن مفید و هم چنین رفع سرفه و احتباس بول و زخم نافع و موجب ایجاد خون معتدل می وشد. زیاده روی در خوردن آن ایجاد نفخ می نماید. مکیدن آن در صبح ناشتا پاک کننده معده و ملین طبع بوده و هر گاه بعد از غذا خوردن آن را میل کنند مولد بلغم و نفخ خواهد شد. اگر آب عصاره آن را نیم گرم بیاشامند برای سرفه سرد و تصفیه صدا از گرفتگی مفید و صمغی که بر نیشکر مانند نمک جمع می شود برای تقویت باصره نافع است

افعال و خواص دیگر آن: ملین طبع و حلق و سینه و شش و جلادهنده رطوبات آن سریع النفوذ به عمق بدن و جهت تقویت ارواح و قوی و کبد و از بین بردن بادهای امعا و تقویت باه و تولید خون صالح و استحکام اعصاب و استخوانها و منع پیری و رفع خلط سوداوی و امراض آن و در تغذیه مرضی سریع الاثر می باشد.

امام کاظم«ع»برای تب،به اندازه وزن ده درهم،شکر به آب سرد در می آمیزی و ناشتا می خوری

پایان خبر/224224