نشست بصیرتی با حضور فرماندهی و مسئول نمایندگی در پایگاه شهید شکری
به گزارش «سراج24» از رسانه‌ها به عنوان چهارمین رکن از دموکراسی یاد می‌شود و نقشی تعیین کننده در تحقق اهداف ملی و دینی دارند. اما گاها مشاهده شده که رسانه‌ها بدون توجه به کارکرد و ماهیت اصلی خود در برابر منافع ملی و یا مقدسات قیام کرده‌اند و به بیراهه رفته‌اند. آخرین نمونه این انحراف را می‌توان در روزنامه تازه تاسیس «مردم امروز» به سردبیری محمد قوچانی دید.
این روزنامه در واکنش به اقدام تروریستی در نشریه فرانسوی شارلی ابدو، با علم به سابقه هتاکی این نشریه به پیامبر اسلام (ص)، با انتشار تصویری از جرج کلونی بازیگر و تهیه کننده آمریکایی در مراسم گلدن گلاب ۲۰۱۵، تیتر «کلونی: من هم شارلی هستم» را برای صفحه نخست خود برگزید.
در نهایت پس از چند روز سکوت ممتد وزارت ارشاد در برابر این نشریه، مقام قضایی وارد کارزار شد و روزنامه مردم امروز را به جهت حمایت از نشریه هتاک فرانسوی که دست به انتشار کاریکاتورهای توهین آمیز درباره پیامبر(ص) زده بود، توقیف کرد.
*روزنامه آسمان و غیرانسانی خواندن قصاص
اما آیا این تنها هتاکی رسانه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلب نسب به مقدسات دینی است؟ اگر کمی به گذشته بازگردیم و به بررسی سوابق رسانه‌های زنجیره‌ای بپردازیم، می توان به جهت‌گیری‌های این رسانه‌ها پی برد و ضدیت آنان با مبانی دینی را متوجه شد.
پیش از توقیف روزنامه راه مردم، روزنامه آسمان که نخستین شماره آن در روز شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ منتشر شد. در شماره روز سه شنبه مورخ 29/11/1392 با انتشار مطلبی نوشته بود که حکم قصاص غیر انسانی است. متعاقب انتشار این مطلب سرپرست دادسرای فرهنگ و رسانه علیه مدیر مسئول این روزنامه اعلام جرم کرد و خواستار توقف انتشار آن شد. در پی ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه ، بازپرس پرونده پس از رسیدگی دستور توقیف این روزنامه را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر و ابلاغ کرد. البته این روزها خبرهایی از جریمه 2 میلیون تومانی این روزنامه و دستور قاضی محمد کشکولی رئیس شعبه 79 دادگاه کیفری استان تهران برای رفع توقیف این روزنامه منتشر شده است.
*بهار و توهین به امیرالمومنین(ع)
روزنامهٔ بهار روزنامهٔ خبری - تحلیلی اصلاح‌طلب به مدیرمسئولی "سعید پورعزیزی" بود. اعضای تحریریه این روزنامه را تعدادی از خبرنگاران و نویسندگان سابق روزنامه‌های اعتماد ملی و سرمایه تشکیل می‌دهند. این روزنامه در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ و بعد از انتشار ۷۶ شماره، توقیف شد و پس از چندی رفع توقیف شد و به کار خود ادامه داد. روزنامه بهار تا ۱ آبان ۱۳۹۲ به فعالیت خود ادامه داد تا اینکه در این روز در پی چاپ مقالهٔ توهین‌آمیزی به امیرالمومنین علی بن ابی‌طالب(ع)، مسئولان روزنامه تصمیم به توقف چندروزه انتشار روزنامه گرفتند. این مطلب توهین‌آمیز در مقاله به نام «امام؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» به قلم "علی‌اصغر غروی" نوشته شده بود و مسئولان روزنامه بهار همزمان با توقف داوطلبانه چاپ روزنامه، دیدگاه نویسنده را ناهمسو با دیدگاه روزنامه اعلام کردند و از خوانندگان پوزش طلبیدند.
این رویداد با واکنش "بیژن نوباوه"، عضو هئیت رئیسه فعلی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی روبرو شد.
وی در روز ۵ آبان در مصاحبه‌ای اعلام کرده است انتشار این مطلب درست در روز عید غدیر نمی‌توانسته اتفاقی انجام شود و باید به ماهیت اصلی چنین رفتاری پی برده شود.
وی از تدوین نامه دعوت از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در صحن مجلس به منظور ارائه توضیحات در خصوص رفتار این روزنامه خبر داد و از ماموریت "علی مطهری"، عضو هیئت نظارت بر مطبوعات در خصوص پیگیری این موضوع خبر داد.
این روزنامه در روز ۲ آبان همان سال (۲۸ اکتبر ۲۰۱۳) با رای هیئت نظارت بر مطبوعات توقیف شد.
یادداشت روزنامه اصلاح‌طلب بهار نشان از آن دارد که گویا این بار قرار بر آن است که برخی شبهات اعتقادی در رسانه ها مطرح و برای مردم جامعه عادی شود؛ به گونه ای که شبهاتی که حتی برخی از روحانیون نیز بر سر آنها به توافق نرسیده اند، در برابر عموم مردم جامعه گذاشته شود و شبهاتی جدید در اذهان شکل گیرد.
هدف دیگر «عرفی کردن مقدسات» است. مروری بر جملاتی همچون «در جامعه ما هنوز خدا نمرده است» نشان از آن دارد که این جریان قصد دارد اعتقادات قدسی را به اعتقادات عرفی تنزل دهد و توهین به مقدسات را به بهانه آزادی بیان و حق انتقاد عمومی عادی نماید.
براساس این گزارش، در دولت نهم و دهم کمتر اتفاق می‌افتاد که رسانه‌ای به مقدسات توهین کند. شاید به جرات بتوان گفت که هیچ رسانه‌ای بدین جرم توقیف نشد و بیشتر توهین به مقامات کشوری و... مانع ادامه حیات مطبوعات می‌شد. اما پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، تلاش های بی شماری برای راه‌اندازی رسانه‌های زنجیره‌ای به راه افتاد و روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات در پی احیای خود برآمدند. همکاری دولت نیز با این رسانه‌ها کار را به جایی رساند که آنان فضا را برای هتاکی به مقدسات آماده دیدند و علیه مقدسات نوشتند. البته این رویه مسبوق به سابق است و در سالهای دوم خرداد نیز توهین به مقدسات رویه عادی رسانه]ای اصلاحات بود. در آن دوران بسیاری از رسانه های اصلاح طلب از زیرسوال بردن مقدسات و حتی توهین مستقیم به اعتقادات مردم مومن ابایی نداشتند. اگرچه قوه قضاییه باصلابت و پایداری در برابر حرمت شکنی های این رسانه ها می ایستاد اما دولت وقت - که از قضا خود نیز صاحب برخی از این رسانه ها بود - اهتمامی برای جلوگیری از ادامه این روند از خود نشان نمی داد.
ساختارشکنی و حمله به مبانی دینی از خصوصیات بارز مطبوعات اصلاح طلب بود. حملات روزنامه های این جریان به اندیشه های دینی و مقدسات تا جایی پیش‌رفت که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی های متعددی هشدارهای فراوانی در این رابطه دادند و از «شبیخون فرهنگی در پوشش مطبوعات» سخن گفتند.
در زیر نمونه هایی از مهم‌ترین جملاتی که اهانت مستقیم و غیرمستقیم به مقدسات و مبانی دینی تلقی می شد، بازنشر می شود:
«به خدا هم می توان اعتراض کرد و او را فتنه‌گر نامید» (روزنامه ایران، 24 تیر 79)
«اگر مجوز راهپیمایی به هر گروه براساس قانون داده شود، اشکالی ندارد. حتی علیه خدا» (روزنامه آفتاب امروز، 2 شهریور 78)
«حذف صحنه های جنسی و مشروب خواری از فیلم های مستند، هیچ مستند شرعی ندارد! کجای فقه آمده که گفتن و شنیدن این که پسری به دختری بگوید دوستت دارم، حرام است؟» (محمدجعفر هرندی، هفته نامه آبان، 9 بهمن 78)
«در بعد مسائل فرهنگی سه مشکل هست که حوزویان باید آن را حل کنند.
یکی موسیقی به نحوی که انسان هروقت دلش خواست ضبط را روشن کند و یکی هم رقص
و دیگری ماهواره به نحوی که در فیلم به زنان از زانو به بالا عریان هم
بتوان نظر انداخت» (جهانبخش محبی نیا، آفتاب‌امروز، 3 مهر 78)
«نظریه غیرت دینی، ویران کننده اندیشه، فرهنگ و تمدن است» (عطاءالله مهاجرانی، روزنامه آریا، 16 فروردین 79)
«یک زمانی مردم می گفتند چون عیسی(ع) این سخن را گفته پس درست
است، اما امروز عیسی که سهل است، خود خدا هم اگر حرفی بزند و آن حرف با عقل
مردم منطبق نباشد، نخواهند پذیرفت. امروز خدا در جامعه هیچ کاره است»
(محسن کدیور، دانشگاه تهران، سال 79)
«مظاهر دینی چون حجاب و حیای زنان، نماد عقب افتادگی است» (نوشین احمدی، ماهنامه جامعه سالم، تیر ۷۷)
«آن دسته از جوانانی که به مساجد روی می آورند یا کتب دینی را
مطالعه می کنند، از نظر ساختار فکری و روانی ضعیف هستند. یعنی ضعفای نسل
جوان از نظر فکری و روانی و کم اطلاع ترین آنها هستند» (محمد مجتهد
شبستری، روزنامه فتح، 15 دی 78)
«قوانین شرعی در مورد زنان ظالمانه است» (مهرانگیز کار، روزنامه عصر آزادگان، 7 بهمن 78)
«اینکه پیامبر را ابوالقاسم لقب داده‌اند، نه ابوفاطمه، حاکی از
غلبه فرهنگ جاهلی مردسالاری است» (مرضیه آذر افزا، ماهنامه پیام ها‌جر،
مهر 78)
«تفکر شیعه گری موجب انحطاط مملکت ما و مانعی برای دموکراسی است» (سالار بهزادی، روزنامه صبح امروز، 23 آبان 78)
«هیأت های مذهبی، منشا خشونت اند» (محمد قوچانی، روزنامه عصر آزادگان، 20 فروردین 79)
«فرهنگ شهادت خشونت آفرین است. اگر کشته شدن آسان شد، کشتن هم آسان می شود» (عبدالکریم سروش، روزنامه نشاط، 12 خرداد 78)
«برخورد با توهین کنندگان به مقدسات، چون منجر به اشاعه توهین می
شود، خود اشاعه فحشا است» (عطاءالله مهاجرانی، روزنامه اخبار اقتصاد، 5
مهر 78)
*واکنش رهبر معظم انقلاب به حرمت‌شکنی‌های رسانه‌های اصلاح‌طلب
این حرمت شکنی ها ادامه می یافت و دولت سکوت پیشه کرده بود اما سرانجام
رهبر معظم انقلاب در هشداری صریح، نارضایتی خود را از عملکرد ضددینی
مطبوعات اصلاح طلب ابراز داشتند: «من قلباً از بعضی از پدیده هایی که در
کشور هست، رنج می برم. من نمی خواهم آنچه را که برای من رنج آور است، با
افکارعمومی مطرح کنم؛ اما این نکته که آن روز گفتم داستان غم انگیزی
است... من حالا می بینم متأسفانه همان دشمنی که به وسیله تبلیغات خود،
همتش این بود که افکارعمومی یک کشور را به سمتی متوجه بکند، امروز به جای
رادیو‌ها آمده و در داخل کشور ما پایگاه زده است. بعضی از این مطبوعاتی که
امروز هستند، پایگاه های دشمن اند، همان کاری را می کنند که رادیو و
تلویزیون های بی.بی.سی و آمریکا و رژیم صهیونیستی می خواهند بکنند» (روزنامه کیهان، 3 اردیبهشت 79)
ایشان البته پیش از آن در یکی سخنرانی‌های خود، با انتقاد شدید از دستگاه های مسئول، تاکید کردند:«مشکل آنجا بروز می کند که اسلام را قبول ندارند، امام را مطلقاً قبول ندارند، این نظام را قبول ندارند. از اول تا توانستند با این نظام جنگیدند و آن وقتی به خانه هایشان رفتند نشستند، که دیدند دیگر سلاح هایشان کند شده است. اینها بیایند پشت سر کسی یا جمعی پنهان بشوند و شروع کنند به ایمان مردم دست اندازی کردن و آن را هدف قراردادن، این قابل قبول نیست. من می بینم که بعضی از مطبوعات کشور متأسفانه دستخوش چنین بحرانی هستند... بنده منتظر می مانم ببینم دستگاه های مسئول چه می کنند، و الا جلوگیری از این حرکات موذیانه، کار دشواری نیست. هیچ وقت هم ما فکر اینکه دنیا چه می گوید، روزنامه های دنیا چه می گویند، سازمان های دنیا چه می گویند، نکرده ایم و نباید بکنیم. مگر باید برای مصالح کشور و مصالح یک ملت، منتظر این حرف ها ماند؟ بنده منتظر اجازه بین المللی برای نحوه اداره این کشور نمی مانم. منتظرم دستگاه های مسئول، وزارت ارشاد، دستگاه قضایی، دستگاه های امنیتی، کار خودشان را بکنند، ببینیم این کسانی که در بعضی از این مطبوعات، ایمان مردم را هدف گرفته اند، از جان مردم چه می خواهند. اینها به انقلاب اهانت می کنند. رئیس جمهوری محترم در مرقد امام(ره) سخنرانی بسیار خوبی کردند که من بعد، از ایشان به خاطر آن سخنرانی تشکر کردم. اما در روزنامه به عنوان انتقاد می نویسند که رئیس جمهور متأسفانه در آن سخنرانی، باز همان لحن انقلابی را به خودش گرفت! لحن انقلابی شد یک نقطه ضعف؟ این قدر اینها بی شرم اند! خاطرات جنگ، یاد جنگ، یادگارهای جنگ، یادگارهای شهادت، یادگارهای نجابت و عصمت در این کشور مردود واقع بشوند، به چیزهایی بپردازند که به خیال خودشان ایمان جوانان را هدف قرار بدهد، یا آنها را به مسائل خاص جوانی سرگرم بکند؛ این نمی‌شود، این قابل قبول نیست»(روزنامه رسالت، 25 شهریور)
براساس این گزارش، توهین به مقدسات را نمی‌توان از رسانه‌های اصلاح‌طلب جدا دانست. این رسانه‌ها از سالهای دوم خرداد تا به امروز بر مسلک خویش پایدار مانده‌اند ولیکن بنا بر مصالحی در دورانی این عداوت با اسلام را بیان نمی‌کردند. اکنون در دولتی که وزیر ارشادش هیچ واکنشی به هتک حرمت مقدسات دینی نشان نمی ددهد و با سکوت خود از این نشریه‌ها حمایت می کند، تداوم این جریان اجتناب ناپذیر است. توقیف سه نشریه به اتهام توهین به مقدسات در کمتر از 17 ماه خود مبین این نکته است که این روزنامه‌های زنجیره‌ای فضا را برای تنفس و توهین به مقدسات مناسب دیده‌اند. در این شرایط نقش آفرینی قوه قضائیه می تواند از ادامه هتاکی‌ها به مقدسات جلوگیری کند.
