به
گزارش پایگاه اطلاع رسانی بسیج هنرمندان فارس،
مقام معظم رهبری همواره سفرهاي مختلفي به يادمان‌هاي دفاع مقدس در جنوب كشور داشته‌اند
و در جمع زائران كاروان‌هاي راهيان نور سخنراني كرده‌اند. روايت‌هاي ايشان از
عمليات‌هاي مختلف، حماسه رشادت‌هاي رزمندگان و توصيه‌هايي كه در مورد سفرهاي
راهيان نور داشته‌اند همواره تأكيدي بر توجه جدي به حركت فرهنگي راهيان نور بوده
است.
با
شروع اعزام کاروان های راهیان نور به مناطق عملیاتی دفاع مقدس، به بازخواني بخش‌هايي
از سخنراني مقام معظم رهبری در مورد راهيان نور و مناطق عملياتي هشت سال دفاع مقدس
پرداخته ایم که در ادامه مي‌آيد:
·
خوزستان، نقطه‌اي است كه در آن توطئه دشمنان
ناكام ماند
خوزستان، نقطه‌اي است كه در آن توطئه دشمنان
ناكام ماند؛ خوزستان منطقه‌اي است كه در آن محاسبات دشمنان اسلام غلط از آب درآمد.
طاغوتِ عراق طور ديگري محاسبه كرده بود و پشتيبانان صدام - يعني امريكا و ديگر
عناصر اردوگاه استكبار جهاني - محاسبات ديگري كرده بودند. همت شما مردم، غيرت
جوانان مسلمان از سراسر كشور و حميّت و ايمان مرد و زنِ اين سرزمين، محاسبات آن‌ها
را از ريشه باطل كرد. جان‌هايي در اينجا قربان اهداف بلند اسلامي شدند؛ كه اين شهيد
عزيز ما - شهيد چمران - يكي از نمونه‌هاي برجسته آن است. ياد شهدا گرامي باد! ياد
سرداران شهيد و مجاهدان راه خدا گرامي باد! ياد شهيدان خوزستان و جوانان مخلص عرب
- از اهواز و سوسنگرد و شادگان و حميديه و هويزه و ديگر مناطق اين استان و شهيدان
آبادان و خرمشهر - گرامي باد! اينها اين كشور را بيمه كردند.
)بيانات در ديدار كاروان‌هاي
راهيان نور در دهلاويه، 1385/01/05(
·
آمدن به اين مناطق جنگي، بسيار كار پسنديده،
درست و عاقلانه‌اي است كه ملت ايران مي‌كند
منطقه
دارخوين؛ اينجا منطقه درگيري بسيار تعيين‌كننده عمليات ثامن‌الائمه بود - كه سپاه پاسداران و ارتش جمهوري اسلامي ايران با همكاري
يكديگر، براي دستور امام برنامه‌ريزي كردند، طراحي كردند، در همين منطقه توانستند
دشمن را عقب بنشانند و آن روحيه‌اي را كه دشمن به‌خاطر پشتيباني‌هاي فرنگي‌ها و خارجي‌ها
و اروپايي‌ها به‌دست آورد، در هم بكوبند و بشكنند و محاصره آبادان را از بين
ببرند؛ بعد از اين عمليات، عمليات طريق‌القدس؛ بعد از اين عمليات، عمليات فتح‌المبين؛
بعد عمليات بيت‌المقدس؛ اين عمليات‌هاي پشت سر هم كه رزمندگان عزيز ما، جوانان
فداكار ما در قالب ارتش، در قالب سپاه، در قالب بسيج و نيروهاي مردمي، در قالب
مجموعه‌هاي عشايري، حتي در قالب شهرباني و ژاندارمري و كميته‌هاي آن روز، مي‌آمدند
در اين ميدان جنگ و اين فداكاري‌ها را انجام مي‌دادند؛ اين عمليات مي‌توانست جنگ
را به خاتمه برساند و پايان بدهد؛ اما جبهه دشمن نظام اسلامي - يعني همين اروپايي‌ها
و دولت‌هاي اروپايي و دولت آمريكا - نمي‌گذاشتند؛ طرف مقابل را تشويق ميكردند،
امكانات جديدي به او مي‌دادند، او را به برنده شدن در اين جنگ اميدوار ميكردند؛
لذا جنگ هشت سال طول كشيد. هشت سال جنگ، شوخي نيست؛ جنگ‌هاي بزرگ و معروف دنيا در
دوران‌هاي نزديك به ما، چهار سال و پنج سال و شش سال و اين‌جورها طول كشيده؛ هشت
سال جنگ، آن‌هم در اين منطقه وسيع، از شمال تا جنوب - از منطقه شمال غربي كشور
تا اين انتهاي جنوب - اين درگيري‌ها وجود داشت. قصدشان اين بود كه كاري كنند كه
نظام اسلامي احساس كند كه قادر بر مقابله با اين دشمنان نيست؛ مي‌خواستند كاري
كنند كه جمهوري اسلامي را به‌عنوان يك مجموعه ضعيف و ناتوان معرفي كنند.
خاطره اين سرزمين‌ها را زنده نگه داريد
آمدن به اين مناطق جنگي - چه در تعطيلات نوروزي
و چه در دوره سال؛ كه بحمدالله حالا در دوره سال هم كساني از سرتاسر كشور به اين
مناطق مسافرت مي‌كنند و اين سرزمين‌ها را زيارت مي‌كنند - بسيار كار پسنديده‌اي
است، كار درستي است، كار عاقلانه‌اي است كه ملت ايران مي‌كند؛ خاطره اين سرزمين‌ها
را زنده نگه داريد. اين سرزمين‌ها، اين بيابان‌ها، اين رود كارون، اين جاده اهواز
- آبادان يا اهواز - خرمشهر، اين مناطق گوناگون كه با اسم‌هاي مختلفي امروز خودشان
را به شما معرفي مي‌كنند، اينها شاهد برترين فداكاري‌ها و مجاهدت‌ها و
ازخودگذشتگي‌ها بوده‌اند. بنده فراموش نمي‌كنم در آن ماه‌هاي اول جنگ - در آن ماه‌هاي
محنت، نبودن نيرو، نبودن امكانات، نبودن آموزش، نبودن انسجام و سازماندهي، در آن
سختي همه‌جانبه مادي - جوان‌هاي ما با روحيه‌هاي خوب، از همين اهواز مي‌آمدند به
مناطق مختلف؛ از جمله همين‌جا، منطقه دارخوين. يك مشت از جوان‌هاي مؤمن و حزب‌اللهي
كه من اشخاصشان را هم بعضاً مي‌شناسم، آمدند در همين روستاي محمديه كه نزديك است،
سنگرهاي انفرادي مي‌كندند؛ در تاريكي شب از اين سنگرهاي انفرادي مي‌آمدند بيرون و صد
متر دويست متر جلوتر مي‌رفتند، باز آنجا سنگر مي‌كندند؛ تمام روز را زير اين آفتاب
داغ خوزستان در سنگرها مي‌ماندند، سختي‌ها را تحمل ميكردند، خود را به دشمن نزديك
ميكردند؛ تا وقتي كه نوبت عمليات رسيد كه در مهر ماه سال بعد از حمله - در آخر
شهريور 59 حمله‌ي دشمن شروع شد، در مهر 60 - در اين منطقه دارخوين و همه اين
مناطق اطراف، با نيروهاي رزمنده ارتش و سپاه و بسيج و غيره، توانستند پاداش آن
مجاهدت‌ها را بگيرند و به ملت ايران هديه كنند؛ اينها يادهاي ارزشمندي است، نبايد
بگذاريد اين يادها فراموش بشود.
اين حركت راهيان نور را مغتنم بشمريد
در هر
كدام از اين مناطق، قضايايي اتفاق افتاده است كه يكي از اين قضايا در ميان هر
كشوري و هر ملتي اتفاق بيفتد، كافي است براي اينكه در تاريخ، آن ملت را سر بلند
كند. همين مسائلي كه در عمليات بيت‌المقدس اتفاق افتاد، يا آنچه در عمليات فتح‌المبين
اتفاق افتاد، يا آنچه بعد از اينها در عمليات خيبر اتفاق افتاد، ذره ذره اين
عمليات و شخصيت‌هايي كه اين فداكاري‌ها از آن‌ها سر زد و حوادث را ساختند، مي‌تواند
مجموعه‌اي از افتخارات بزرگ و ماندگار و فراموش نشدني را براي ملت ايران رقم بزند.
بنده
باز هم به ملت ايران عرض مي‌كنم اين حركت راهيان نور را مغتنم بشمريد؛ از شما
برادران و خواهران عزيزي كه از راه‌هاي دور به اين نقطه آمديد و بخشي از مجموعه
عظيم حركت راهيان نور را تشكيل داديد هم تقدير و تشكر مي‌كنم.
)بيانات در يادمان شهداي شرق
كارون؛ 1393/1/6)
·
دست‌اندركاران عرصه دفاع مقدس اجازه ندهند اين
حماسه دستخوش فراموشي و تحريف بشود
"فراموشي" و "تحريف"دو
آسيب و خطر بزرگي است كه در كمين هر حادثه بزرگ تاريخي قرار دارد و نخبگان،
فرزانگان و دست‌اندركاران عرصه دفاع مقدس، با شناساندن دقيق اين ذخيره و گنجينه
فرهنگي، اجازه ندهند اين حماسه دستخوش فراموشي و تحريف بشود.
نبايد اجازه داد حادثه عظيم دفاع مقدس نيز
دستخوش فراموشي شود. معني ندارد كه برخي از آثار فرهنگي و هنري كه به نام دفاع
مقدس توليد مي‌شود و يا همايش‌هايي كه برگزار مي‌گردد در تعارض با ماهيت و اصل اين
حركت عظيم باشد.
نكته اصلي و كليدي در اردوهاي راهيان نور،
ايجاد زمينه براي «زيارت با معرفت» است
بايد از برخي حوادثي كه گاهي در اين اردوها پيش
مي‌آيد جلوگيري كرد اما اينگونه حوادث نبايد بهانه‌اي براي زير سؤال بردن اصل اين
حركت بزرگ و مفيد شود. نكته اصلي و كليدي در اردوهاي راهيان نور،
ايجاد زمينه براي «زيارت با معرفت» است.
يك ابزار فراهم‌كردن زمينه "زيارت با
معرفت" را توليد جزوه‌هايي به عنوان شناسنامه مناطق جنگي و عمليات‌هاي دفاع
مقدس است. كتاب‌هاي بسيار خوبي در حوزه دفاع مقدس نوشته شده كه قابليت تبديل شدن
به فيلم‌هاي جذاب را دارد و همچنين تمام مناطق جنگي و هر يك از عمليات‌هاي دفاع
مقدس نيز مي‌تواند دستمايه توليد آثاري فاخر قرار گيرد.
"ضرورت فعال نگه داشتن مجموعه‌هاي مردمي"،
"تداوم سفرهاي دسته جمعي" و "انتخاب راوياني كه روزهاي حساس و
سرنوشت ساز دفاع مقدس را از نزديك درك كرده اند"، توصيه‌هاي ديگر رهبر انقلاب
به دست اندركاران برگزاري اردوهاي راهيان بود.
(ديدار مسئولان اردوهاي
راهيان نور با رهبر انقلاب؛1392/12/26)
· حركت
راهيان نور را حركت بسيار با بركتي ميدانم/سال‌هاي پرمحنت ولي پرافتخار دوران جنگ
تحميلي را هرگز از ياد نبريد
قدرداني از شما مسافراني كه از نقاط دور و
نزديكِ كشور به اين مناطق آمده‌ايد، با قدم‌هاي خودتان، با دل‌هاي خودتان، پيوستگي
روحي خودتان را با آن جواناني، با آن مرداني، با آن دلاوراني كه اين منطقه، شاهد
فداكاري آن‌هاست، نشان داديد؛ چه در اين منطقه - منطقه فتح‌المبين - چه در ساير
مناطق خوزستان و چه در مناطق جنگي استان‌هاي ديگر: مثل استان ايلام، استان
كرمانشاه، استان كردستان. مردم، مردم كشور، اين سنت بسيار ستودني را از چند سال
پيش در پيش گرفتند كه بيايند اين مناطق را ساليانه - بخصوص در چنين ايامي در اول
سال - زيارت كنند. اينجا زيارتگاه است.
آنچه مهم است اين است كه ملت ايران اين مقطع
تاريخىِ حساس - مقطع دفاع مقدس - را هرگز فراموش نكند و سال‌هاي پرمحنت، ولي
پرافتخار دوران جنگ تحميلي را هرگز از ياد نبريد. اين آمدن‌ها، اين اظهار ارادت‌ها،
اين يادبود گرفتن‌ها، كمك مي‌كند به اينكه اين يادها در ذهن‌ها زنده بماند. من از
اين حركت راهيان نور - كه چند سال است بحمداللَّه روزبه‌روز هم در كشور توسعه پيدا
كرده - بسيار خرسندم و اين حركت را حركت بسيار بابركتي ميدانم. و معتقدم اين مقطع
حساس براي ما يك تجربه است.
(بيانات در منطقه عملياتي فتح‌المبين؛
1389/01/11)
· اجتماع
عظيمي كه در اين نقطه برجسته تاريخي(دوكوهه) تشكيل شده است، نشانه بزرگي از
قدرشناسي ملت ايران است
اجتماع عظيمي كه در اين نقطه برجسته تاريخي
تشكيل شده است، نشانه بزرگي از قدرشناسي ملت ايران است. از اطراف كشور، مردان،
زنان، پيران و جوانان به اين نقطه و ديگر نقاطي كه در تاريخِ جنگ تحميلي، نقاط
برجسته و فراموش‌نشدني بوده‌اند، شتافته‌اند و در حقيقت، ياد آن جوانان، رزمندگان،
دلاوران و مؤمناني را كه كشور و تاريخ و ملت ما همواره مديون آن‌هاست، گرامي داشته‌اند.
البته لازم است با قلب و زبان از مردم عزيزي كه امروز از شهرهاي دزفول، انديمشك و
شوش در اين جلسه بزرگ شركت كرده‌اند و همچنين از بقيه هم‌ميهنان ايراني‌مان كه
از سرتاسر نقاط كشور به اينجا آمده‌اند، سپاسگزاري كنم.
مكان هم پادگان دوكوهه است كه عاشوراييان زمان
ما - جوانان از جان گذشته و دلاور ما - در طي سال‌هاي متمادي دفاع مقدس، در همين‌جا
اجتماع كردند و در همين حال و هوا، عزم و تصميم مردانه و مؤمنانه خود را بر دفاع
از اين كشور به مرحله عمل درآوردند. اين پادگان و سرزمين، شاهد فداكاري‌ها، اخلاص‌ها،
ايمان‌ها و روحيه‌هاي مالامال از امواج صفا و طراوتي است كه از جوانان مؤمن بسيجي
و فداكار بروز كرده است.
(بيانات در جمع ده‌هاهزار نفر از راهيان نور
و قشرهاي مختلف مردم در پادگان دوكوهه؛ 1381/1/9)
·
تمام اين سرزمين پاك و مظلوم و خونبار، در زير
چكمه متجاوزان بود/جوانان با دست خالي به مقابله با دشمن مي‌رفتند
اين بيابان‌ها را نيروهاي متجاوز پر كرده
بودند. تمام اين سرزمين پاك و مظلوم و خونبار، در زير چكمه متجاوزان بود و
نيروهاي مسلّح و سازمان‌هاي نظامي ما، همه تلاش خودشان را براي دفع و سركوب دشمن
ميكردند. اما اين جوانان با دست خالي به مقابله با دشمن مي‌رفتند. آن روز شايد
عدّه اين جوانان، بيست، سي نفر بيشتر نبود. بيست الي سي جوانان با دست خالي؛ اما
با دل استوار از ايمان و توكّل به پروردگار. در اينجا، در اين بيابان‌ها، چند هزار
تانك و نفربر زرهي از دشمن مستقر بود. آن جمع كوچك، براي مقابله با اين جمع علي‌الظّاهر
بزرگ مي‌آمد؛ با ايمان به خدا و با توكل؛ آن‌گونه كه حسين‌بن‌علي عليه‌السّلام، با
جمع معدود، در مقابل درياي دشمن ايستاد، قلبش نلرزيد، اراده‌اش سست نشد و ترديد در
او راه پيدا نكرد. اين جوانان، واقعاً همان‌طور بودند. من در همين‌جا، از شهيد علم‌الهدي
پرسيدم: شما از سلاح و تجهيزات چه داريد كه اينگونه مصمّم به جنگ دشمن مي‌رويد؟
ديدم اينها دل‌هايشان آن‌چنان به نور ايمان و توكّل به خدا محكم است كه از خالي بودن
دست خود هيچ باكي ندارند. حركت كردند و رفتند. آن‌ها خواستار جهاد در راه خدا و
پذيراي شهادت در اين راه بودند؛ چون مي‌دانستند حقّند. شهداي ما در هر نقطه اين
جبهه عظيم، با همين روحيه و با همين ايمان، جنگيدند.
عزيزان من! برادران و خواهراني كه از منطقه
دشت آزادگان، از هويزه، از سوسنگرد، از بُستان و از مناطق ديگرِ عشايرِ مختلف عرب
در اينجا هستيد و يا كساني كه از نقاط ديگر آمده‌ايد! اين صحنه‌هاي زيبا از
جوانان رزمنده، يك درس است. يك درس بزرگ براي امروزِ ملتِ ايران و برايِ هميشه
تاريخ. در انقلاب هم، ما با دست خالي به ميدان آمديم؛ اما با دلي سرشار از ايمان و
عشق، با دستگاهِ تا دندان مسلّحِ دشمن، جنگيديم و بر او پيروز شديم. البته، مبارزه
زحمت دارد؛ اما حق بر باطل، پيروز است.
(بيانات در گلزار شهداي هويزه؛ 1375/12/20)
