عاقبت، چاه کن به چاه افتاد!

در7ژوئن2015انتخابات مجلس ترکیه به پایان رسید و کردها توانستند 12%آرا، یعنی با کسب 79 کرسی مجلس در رتبه چهارم قرار بگیرند. این آغاز ماجرا هست والبته پایان نخواهد بود. همه­ی تحلیل­گران سیاسی می­دانند از زمان روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه، این حزب نگاه خوبی به کردها نداشته و حتی تا جایی که توانسته بر علیه آنها اقدام هم نموده است. اما با همه­ی اقدامات انجام شده نتوانست جلوی ورود آنها به مجلس را بگیرد.

حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان و رهبر فعلی آن داوود اغلو، به دنبال احیای رویای امپراطوری عثمانی بوده و هستند و از هیچ کوششی هم در این مسیر دریغ نکرده­اند. مثلاً با حمایت از داعش و جبهه النصره به جنگ سوریه رفتند تا خواسته یا ناخواسته به جبهه وهابی- صهیونیستی در منطقه کمک کنند و هم به زعم خود جلوی نفوذ ایران در منطقه را بگیرند.که البته از سال2011تاکنون نتوانسته­اند به توفیقی دست یابند. هم در احیای امپراطوری عثمانی، که می­توان گفت پیروزی کردها در انتخابات مجلس جلوی آنها را خواهد گرفت و هم در طرح جلوگیری از نفوذ ایران، چون نه تنها نظام سوریه از بین نرفت بلکه هم اکنون هم کشورهای غربی به این نتیجه رسیده­اند که راه حل بحران سوریه سیاسی است نه نظامی.

اندیشه­های واهی و خیالی اردوغان او را دچار توهم سیاسی نموده است. مثلا روزی در کنفرانس دائوس شیمون پرز را کودک کش خطاب می­کند و جلسه را ترک می­کند. اما همین اردوغان مدتی بعد با اسراییلی که کشتی نجاتی را که راهی غزه بود و به آن حمله ور شد و تعدادی از شهروندان ترک را به شهادت رساند به بهانه سیاسی با آنها مصالحه می­کند. همین اردوغان تا جایی که توانست کردهای ترکیه را بایکوت خبری و سیاسی کرد، تا توانست از داعش و النصره حمایت نمود و می­کند بعد ایران را محور ناامنی در منطقه خطاب می­کند. اما می بینیم که قضیه برعکس می­شود و کسی که برای دیگران چاه حفر می­کند خودش در همان چاه گرفتار می­شود. ترکیه چندین هفته است که از نظر امنیتی ناامن شده است. هر روز و هر هفته تقریباً خبری مبنی بر حمله تروریستی به کلانتری­ها، و ساختمان­های ترکیه به گوش می­رسد. حتی مسافرانی که قصد عزیمت به ترکیه دارند نیز در امان نیستند. مثلاً حمله به اتوبوس و قطار ایرانی نمونه بارزی در این راستا می­باشد.

حال سوال اینجاست که چرا ترکیه علی­رغم حمایت از داعش و النصره مورد حملات گروها قرار می­گیرد. البته اینکه این حملات توسط کردها صورت گرفته یا داعش و النصره هنوز مشخص نیست. اما عجیب است که از طرف داعش و النصره صورت گرفته باشد چون ترکیه حامی آنها است. البته کسی که مار در آستین خود پرورش دهد باید منتظر نیش این مار نیز باشد. اما عجیب هم نیست که کردها این عملیات­ها را سازماندهی کرده باشند، بالاخره جمعیت قابل توجهی از ترکیه را کردها تشکیل می­دهند مسلماً وقتی به آنها توهین شود، مزدور تلقی گردند، عامل ناامنی­ها معرفی شوند و...حتماً سکوت آنها شکسته خواهد شد و خسارات سنگینی به دولت ترکیه خواهند زد. اردوغان باید بداند با سیاست­های جاه طلبانه خود نه تنها امنیت ترکیه را تامین نخواهد کرد بلکه به ناامنی آن نیز کمک خواهد کرد. بدعتی که حزب عدالت و توسعه گذاشته است عاقبتی جزء ناامنی­های فعلی نخواهد داشت مگر آنکه به سمت عقلانیت و نه احساس حرکت کند.

انتهای پیام/