ناکارآمدی دیپلماسی تا به کی؟

واحد خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز در بیانیه‌ای خواستار تغییر رفتار منفعلانه وزارت خارجه در زمینه سکوت دربرابر فاجعه منا ومحکوم کردن ایران به عنوان ناقض حقوق بشر در سازمان ملل شدند.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

انسان نمی‌تواند لحظه ای خود را از غم این حادثه فارغ بداند مدام در این چند روزه این غم در دلهای ما سنگینی می کند.

باید از دنیای اسلام از جمله کشور ما کسانی باشند، بروند و از نزدیک تحقیق کنند، مشخص کنند علت حادثه چه بوده است.

با توجه به تاکیدات مقام معظم رهبری برای پیگیری حادثه منا وتشکیل کمیته حقیقت یاب انتظار این بود  که دستگاه دیپلماسی ایران با بهره‌گیری از پشتوانه حمایت مردم ایران وبسیاری از مسلمانان حقیقت‌طلب این فاجعه را در سطح بین‌اللملی پیگیری حقوقی وسیاسی وتبلیغاتی کند اما وزارت خارجه رسما پیش از ورود به آوردگاه سپر از دست انداخته وحاضر نیست موضوع را در محاکم بین‌اللملی مطرح کند وصرفا خوش خیالانه منتظر است تا خود سعودی‌ها کاری بکنند.

از سوی دیگر پس از اعلام عجز دستگاه دیپلماسی، رژیم منحوس وکودک‌کش سعودی که اصلا نمی‌داند (بشر) چیست که ادعای حقوق بشر داشته باشد بدون کمترین ملاحظه سیاسی وحقوقی بشرقطعنامه محکوم کردن ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل به دلیل دخالت در سوریه را ارائه، پیگیری و نهایتا مصوب می‌کند که به حق با توجه به سابقه ضد حقوق بشری آل سعود در جای خود یک رسوایی سیاسی برای سازمان ملل محسوب می شود.

حقیقتا کنار هم قرار دادن این دو خبر هیچ عنوانی جز ( فاجعه دیپلماسی) را در ذهن متبادر نمی‌کند، به راستی آن اقتدار دیپلماتیک وتوان بالای مذاکرات که بارها از سوی رئیس‌جمهور و وزرای خارجه به جریان مذاکرات به رخ کشیده می شد وبه تعبیر آقای روحانی ( برد ۳به ۲) در مقابل قدرتهای جهانی بود چطور از پس یک کشور دست چندم مثل عربستان سعودی برنمی آید به گونه‌ای که نه تنها حقوق حجاج ایرانی وخانواده‌های آنان از این رژیم منحوس استیفا نمی‌شود؛ بلکه با پررویی هرچه تمام‌تر قطعنامه ضد ایرانی در سازمان ملل پیشنهاد کرده وبه تصویب می رساند؟

و اما بررسی های گذرایی کشورهای که به قطعنامه اخیر حقوق بشر علیه ایران رای مثبت داده اند نشان می‌دهد که اکثر آنها حامیان سنتی آمریکا محسوب می‌شوند پس باید به این نکته اذعان داشت که طرح چنین ادعاهایی چون (تغییر برخورد با دنیا پس از توافق) و (ایجاد چهره ای جدید از ایران) و (فصل جدید روابط ایران با جهان) بیشتر از آنکه به واقعیت نزدیک باشد ناشی از خوشبینی مفرط به مذاکرات وطرف مقابل است؟ آری درست است آقای ظریف دو قطعنامه که در سازمان ملل تصویب شد طنز تاریخی بود وبه راستی چه طنزی از این بالاتر که باوجود همه امتیازات اعطایی مسئولان دولت یازدهم وبازهم منتظر تغییر نگرش جهان نشسته بودند وبازهم با قطعنامه ضد ایرانی روبه روشد؟!

حقیقت این است که قطعنامه های حقوق بشری سازمان ملل عمدتا جنبه سیاسی وتبلیغاتی دارند وحتی الزام حقوقی برای تبعیت دولت‌ها ار آن وجود ندارد؛ حال این سئوال مطرح می‌شود که آیا ایران نمی‌توانست موضوعات مختلفی مانند فاجعه منا و زنده به گور کردن حاجیان مجروح توسط آل سعود را به عنوان یک نمونه نقص حقوق بشر به سازمان ملل ارائه کند؟ سوال این است این اهمال وناکارآمدی دیپلماسی انفعالی تا به کی؟ تا به کی ما باید شاهد این فاجعه دیپلماسی باشیم؟ دستگاه دیپلماسی بداند دانشجویان بیدار و آگاه این سرزمین از پای نخواهند نشست وتا پیگیری کامل مطالباتشان آرام نخواهند گرفت.

واحد خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز