بررسی فلسفه موعود گرایی توسط حلقه شهید علی اصغر سرافراز

یکی از مفاهیمی که همواره از اهداف تشیکل حکومت دینی و حتی به عنوان هدف ارسال پیامبران مطرح بوده است برقراری قسط و عدل است ، لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط .

گذشته از اینکه عدل چه معنایی دارد که در جای خود بحث بسیار عمیقی خواهد داشت باید به این نکته توجه داشت که هدف از ایجاد عدالت چیست ؟

البته تعریف ما از عدالت بسیار به این مطلب کمک می کند اما در نگاه اسلامی هدف از برقراری عدالت رسیدن انسان به کمالات وجودی است و با توجه به این که انسان موجوی اجتماعی است و نمی تواند به صورت فردی به حیات متعالی خود ادامه دهد پس می بایستی کمال انسان را در بستری اجتماعی جستجو کرد و یکی از مهمترین این کمالات غرق شدن در توحید است . عدالتی که بر پایه های نظام توحیدی شکل گرفته باشد لحظه به لحظه مردمانی که در گستره ی آن زندگی می کنند را به عمق و ژرفای بیشتری از این مفهوم می رساند . از دیگر مفاهیمی که اساسا به عنوان هدف خلقت نوع بشر بیان شده است عبودیت است

وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُون‏

انسان که موجودی اجتماعی است چگونه می تواند در جامعه ای که معیار و میزان قوانین و نحوه ی ارتباط بین اعضای آن غیر توحیدی باشد زندگی کند و از او انتظار داشته باشیم که به هدف خلقتش که عبودیت است برسد . عبودیت معنایی بسیار وسیع تر از عبادت دارد عبادت به انواع خاصی از رفتارهای تعریف شده بر می گردد اما عبودیت شکل پیشرفته این مفهوم است و نقطه ایست که در آن تمام وجود انسان یعنی تفکر انسان ، بینش انسان ، رفتار انسان ، اخلاق انسان همه و همه در راستای قربت به حضرت حق باشد و این یعنی عبودیت . حالا شما تصور کنید در جامعه ای که اساس و بنیان آن و تمام فرضیات آن سود اقتصادی باشد و اساسا انکار عالم غیب جز اصلی جهان شناسی بنیانگزاران آن جامعه باشد آیا می توان ادعا کرد که آری در آن جامعه هم راهی برای رسیدن به خداست !

بله ممکن کسی بگوید که در میان همان جامعه هم می توان به حداقل ها رسید ، می توان در خفا نماز خواند ، روزه گرفت ، به فقرا کمک کرد و در حد امکان به شرعیات عمل کرد ، پس هدف خلقت چه می شود ، پس این همه سختی ها و رنج هایی که فرستادگان رب العالمین کشیده اند چه می شوند !

آیا هدف از آفرینش انسان همان برداشت کوته بینانه فرشتگان بود که این موجود به زمین می آید و در زمین فساد و خونریزی می کند قالُوا أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ الدِّماء، پس مقام خلیفه اللهی چه می شود ، قربت به      رب العالمین چه می شود .

پس بدون شک بایستی در طول تمام تاریخ زمانی برسد تا در آن حاکم و قانون گذار بر زندگی مردم آن پروردگاری باشد که از تمام جنبه های آفریدگانش آگاه است و می تواند بهترین ارتباطات را میان انسان ها با یکدیگر ، انسان ها با طبیعت و از همه مهمتر انسان با خودش را ترتیب دهد و این منطق مشترک تمام ادیان آسمانی است ، در طول تاریخ رنج های فراوانی تحمل شده ، خون های بسیاری ریخته شده است و همه مردمان تلاش کرده اند تا هر روز برگی از تاریخ را ورق زنند تا نوبت به موعود برسد و آن آرمان شهر الهی به وجود آِید و این باور ماست که در هر لحظه در هر زمانی چشم حضرت قائم به ماست که چگونه این برگ ها را ورق می زنیم آیا آنقدر مرد میدان هستیم که بتوانیم این بار را به دوش بکشیم .

 باید دل به دریا زد و ندای یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُم‏را لبیک گفت و تلاش کرد و امیدوار به وعده الهی بود .

وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون‏ .