جلسه حلقه صالحين:ویژگی‏های ذی‏ القرنین ازنگاه قرآن وتحلیل تحولات سیاسی منطقه

در ادامه سلسله جلسات حلقه­هاي صالحين، جلسه كانون بسيج اساتيد دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز با موضوع ویژگی‏های ذی‏القرنین از نگاه قرآن و تحلیل تحولات سیاسی منطقه ویژگی با صحبت‏های دکتر پیش‏قدم و پرسش و پاسخ درمجتمع فرهنگی دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز در تاريخ 9/8/95 برگزار شد.

پس از تلاوت آياتي چند از كلام الله مجيد قرائت، جناب آقای دکتر پیشقدم استاد دانشگاه به موضوع ویژگی‏های ذی‏القرنین از نگاه قرآن پرداختند. در ابتدا ایشان به آیات سوره کهف درباره ذی‏القرنین که در پاسخ به پرسش یهودیان از پیامبر بیان شده اشاره کردند و افزودند: قوم یهود پس از آن که از دست فرعون رهایی یافت به صحرای سینا رسیدند که در آنجا حضرت موسی از دنیا رفتند و بنی‏ اسراییل نتوانستند به فلسطین وارد شوند و آواره شدند. ]یهودیان گرفتار پادشاهی به نام بخت النصر شدند. یکی از جانشینان حضرت موسی به نام ارمیا به آنها بشارت داد که نجات پیدا می کنند.  در تورات به ذی‏القرنین اشاره های فراونی شده و یهودیان معتقدند که ذی‏القرنین همان کورش است. در متون تاریخی هرودوت و گزنفون به نام کورش اشاره کرده اند و هرودوت گزارشهایی همراه با تخیل آورده است. از علما هم تنها علامه طباطبایی و ابولکلام آزاد این فرضیه که ذی‏القرنین میتواند همان کورش باشد را مطرح کرده اند ولی دیگران چنین نظری ندارند و در میان مفسرین  اعراب نیز چنین نظری نیست. این باور وجود دارد که یاجوج  ماجوج احتمالا می‏تواند همان مغولها باشند و ظاهرا سدی نیز در نزدیک آنها از قدیم وجود داشته که به سد کورش معروف است. از سوی دیگر برخی از مورخین داخلی از اساس این نظریه را رد کرده و بر این باورند که این نظریه اساسا ساخته و پرداخته یهود است و یهودیان کورش را منجی خود دانسته و برای آن اهمیت فروانی قایلند. درباره آرامگاه امروزی هیچ مدرک مستدلی نیست که آرامگاه کورش باشد و این مکان را مردم، آرامگاه مادر سلیمان می نامند. چندی است که روز 7 آبان، که روز تولد کورش خوانده شده از سوی برخی از رسانه‏های خارج کشور و به ویژه سلطنت طلبان  روز حقوق بشر نامیده شده است و بیشتر هدف این رسانه‏ ها تقابل ملیت با دین است و تاکید بر ناسیونالیسم است که گاهی برخی در داخل هم با آنها هم آوا می شوند. امسال نیز در کنار آرامگاه کورش تجمع گسترده‏ای بوده و شعارهای ملی گرایانه تندی داده شده که به نظر می رسد خط دهی آن از سوی اسراییل باشد و عربستان هم حمایت کرده است و خروجی این حرکات، فعالیت های تجزیه طلبانه است. به نظر میرسد برای پیش گیری از حرکات هنجارشکنانه که در این تجمع ها انجام می شود بهتر است از سوی وزرات ارشاد مراسم برگزار شود.

پس از آن پرسش‏های حاضرین درباره بحث ذی القرنین مطرح و پاسخ داده شد. در پایان درباره تحولات منطقه مطالبی از جمله عراق و سوریه و روز 13 آبان  ارایه شد که چکیده آن در زیر آمده است:

-       در عراق به حمدالله اتحاد خوبی میان شیعیان و اهل سنت و کردها برای آزادسازی موصل برقرار شده است.

-      آمریکا با توجه به پیروزیها علیه داعش تصمیم گرفته که رقه را پیش از ارتش سوریه آزاد کنند و ممکن است سوریه به دوبخش تقسیم شود.

-      مصر از دنیای عرب و عربستان جدا شده و مواضعش به روسیه و ایرا ن نزدیک شده است.

ترکیه حالت بی طرف پیدا کرده و بیشتر دنبال منافع خودش است.

-      13 آبان نماد مبارزه با استکبار است و اشغال سفارت آمریکا یکی از مناسبت‏های این روز است بسیاری این استدلال را مطرح کرده اند که اگر آن روز سفارت اشغال نمی‏شد احتمال تکرار کودتای آمریکا همانند کودتای 28 مرداد وجود داشت. حتی در ترکیه که هم پیمان آمریکا بود نیز آمریکا با کودتای نافرجام  اخیر به ترکیه هم رحم نکرد. با حمله داعش به  عراق اینگونه مطرح شد که اگر در عراق نیز نیروهای بعثی پاکسازی شده بودند شاید اینگونه نشده بود. برخی این گونه مطرح کرده اند که پس از اشغال سفارت و اعدام سران وابسته به رژیم شاه با حکم مرحوم خلخالی، و در نهایت ناامیدی آمریکا از داخل، برای براندازی نظام سراغ دشمن بیرونی (صدام) رفت. شوروی نیز در تسخیر لانه جاسوسی می خواست بهره برداری نماید و ایران را به سمت خود ببرد و حتی تحرکاتی در این زمینه از سوی عناصر وابسته به بلوک شرق در داخل  -حزب توده – شده بود که پس از کودتای نوژه که بیشتر سران ان از حزب توده بودند به معنای واقعی شعار نه شرقی نه غربی محقق شد.