حاج
آقا رضوی در اشاره مختصری که به زندگانی امام رضا ع داشتند فرمدند :حضرت
على بن موسى الرضا عليهالسلام - در روز يازدهم ذيقعده سال 148 هجرى ديده
به جهان گشود(1). مادر او بانويى با فضيلت بنام «تُكْتَمْ» بود كه پس از
تولد حضرت، از طرف امام كاظم عليهالسلام -«طاهره» نام گرفت(2)
كنيه
او «ابوالحسن» و لقبش «رضا» است. او پس از شهادت پدر بزرگوارش در زندان
بغداد (در سال 183 هجرى) در سن 35 سالگى عهدهدار مقام امامت و رهبرى امّت
گرديد
ایشان
همچنین در مورد شرایط سیاسی و اجتماعی دوران امام رضا نیز مطالبی بیان
کردند و گفتند :از سال 183 هجرى كه پيشواى هفتم حضرت موسى بن جعفر
عليهماالسلام - در زندان بغداد به دستور هارون مسموم شد و از دنيا رفت،
امامت پيشواى هشتم به مدت ده سال در دوران حكومت وى سپرى گرديد.
اين
مدت، در آن عصر اختناق و استبداد و خودكامگى هارون، دوران آزادى نسبى و
فعاليت فرهنگى و علمى امام رضا عليهالسلام - به شمار مىرود، زيرا هارون
در اين مدت متعرض امام نمىشد و حضرت آزادانه فعاليت مىنمود، ازينرو
شاگردانى كه امام تربيت كرد و علوم و معارف اسلامى و حقايقى از تعليمات
قرآن كه حضرت در حوزه اسلام منتشر نمود، عمدتاً در اين مدت صورت گرفت
در
پایان نیز مردم عزادار دسته عزاد راه انداختند و به سینه زنی پرداختند و
پس از اقامه نماز جماعت ظهر و عصر از سفره بابرکت اممام رضا ع متنعم شدند