بسماللهالرّحمنالرّحیم
برادران و خواهران عزیز! امسال سال
مهمّی برای کشور است؛ هم به جهت نیاز کشور به یک تحرّک مهمّ اقتصادی که انشاءالله
مسئولین کشور به آن بیندیشند و بپردازند، و هم از جهت در پیش بودن انتخابات ریاست
جمهوری و انتخابات شوراهای شهر و روستا که آنهم در جای خود بسیار مهم است.
برادران و خواهران عزیز! مسئلهی
اقتصاد، مسئلهی اولویّتدار کشور است؛ نهفقط امسال، که چند سال است این مسئله در رأس اولویّتهای فوری کشور قرار دارد و
نیاز به تحرّک اقتصادی به شکل صحیح و با برنامهریزی صحیح، در این چند سال محسوس
بوده است و کارهایی هم شده است که من اشاره خواهم کرد. اولویّت امروز ملّت
ایران، مسئلهی اقتصادی است و توجّه کنید که اولویّت دشمن هم مسئلهی اقتصادی است؛
یعنی امروز دشمنان جمهوری اسلامی برای اینکه بتوانند اهداف خودشان را در مورد
ایران و ایرانی و جمهوری اسلامی محقّق کنند، دنبال راهکارهای اقتصادی، و یا به
تعبیر درستتر، دنبال ضربهزدن اقتصادی به ملّت ایرانند. هدف دشمن این است که
بتواند با فشار اقتصادی، ملّت ایران را نسبت به نظام اسلامی و جمهوری اسلامی دلسرد
و دلزده کند و بین ملّت ایران و نظام اسلامی فاصله بیندازد و هدفهای خودش را از
این راه دنبال کند. البتّه من به شما عرض کنم دشمنِ نادانِ بیایمان ما سالها است
که این تلاش را میکند برای جدا کردن ملّت از نظام [ولی] موفّق نشده است؛ بعد از
این هم به حول و قوّهی الهی موفّق نخواهد شد. خب، دشمن توفیق پیدا نمیکند امّا ما
موظّفیم این بحث را طرح کنیم؛ برای اهمّیّت آن، برای توجّه مسئولان به آن، برای
ایجاد پیوندها و ارتباطات همکاری میان مردم و مسئولان در زمینهی اقتصاد؛ چون
مسئلهی اقتصاد، مسئلهی معیشت مردم، مسئلهی بسیار مهمّی است و من مقداری در این
زمینهها عرایضی خواهم کرد؛ ...امام سجّاد (علیهالصّلاةوالسّلام) در دعا به خدای
متعال عرض میکنند: وَ نَعوذُ بِکَ مِن تَناوُلِ الاِسرافِ وَ مِن فِقدانِ
الکَفاف؛(۳) این نشاندهندهی اهمّیّت مسئلهی اقتصادی است که امام سجّاد از خدای
متعال درخواست میکند و به خدای متعال پناه میبرد. از اسراف و از اینکه منابع
معیشتی، به قدر کافی در اختیار مردم وجود نداشته باشد، این نشاندهندهی اهمّیّت
مسئلهی اقتصاد است.
فهرست خدمات نظام جمهوری
اسلام:
من چند نمونه را عرض میکنم. البتّه
اینها فقط نمونههایی است که من میگویم وَالّا آن فهرست خدمات نظام جمهوری اسلامی،
یک فهرست بسیار طولانیتر از این حرفها است. ببینید! جمعیّت کشور از اوّل انقلاب
تا امروز دو برابر شده است. ..
در زمینههای زیرساختی: راههای کشور در این مدّت، شش برابر شده است؛ ظرفیّت بنادر
کشور در این مدّت، بیست برابر شده است؛ سدهای مخزنی کشور سی برابر شده است؛ تولید
برق کشور، چهارده برابر شده است؛ صادرات غیر نفتی کشور، ۵۷ برابر شده است ؛ تولید
محصولات پتروشیمی سی برابر و تولید محصولات فولادی پانزده برابر [شده است.
در زمینهی علم و فنّاوری: از اوّل انقلاب [تاکنون]، تعداد دانشجویان ۲۵ برابر شده است؛ امروز
نزدیک پنج میلیون دانشجو در کشور مشغول تحصیل هستند؛ مقالات علمی شانزده برابر
[شده]؛ و فعّالیّتهای علمی و فنّاوری فراوان دیگر.
در زمینهی توسعهی اجتماعی و
انسانی: در زمینهی خدمات -خدمترسانی- به
مردم -مثل برق و گاز و تلفن و آبادی روستاها- آمارها بسیار خوب و
مژدهبخش است. در زمینهی فعّالیّتهای نظامی، آمارها فوقالعاده است؛ کشوری که قبل
از پیروزی انقلاب، از لحاظ نظامی وابستهی محض به خارج از کشور بود -آن هم به
دشمنانی مثل آمریکا- امروز از لحاظ پیشرفتهای نظامی، آنچنان چشمگیر است که چشم
دشمن را هم میزند، او را هم خشمگین و نگران و عصبانی میکند.
… خب، ضعفهایی هم داشتهایم
که کم نبوده؛ بنده از ضعفهای فعّالیّتهای مسئولین کشور -از جمله خودِ این حقیر- در
سطح عموم ملّت ایران و در طول سالها، آگاهم؛ ضعفهای زیادی وجود داشته که این مربوط
به مدیریّتهای ما است، مربوط به حرکت عمومی نظام اسلامی نیست. ما هرجا یک مدیریّت
انقلابیِ فعّالِ پُرتحرّک داشتیم، کار پیش رفته است؛ هرجا مدیریّتهای ضعیف، بیحال،
ناامید، غیرانقلابی، و بیتحرّک داشتیم؛ کارها یا متوقّف مانده است، یا انحراف
پیدا کرده است. این مسئلهای است که وجود دارد؛ یک اشکالی و یک ضعفی است که وجود دارد؛
باید مدیرانمان انشاءالله پُرانگیزهتر باشند، کارآمدتر باشند، تلاش بیشتری را
انجام بدهند، و به حول و قوّهی الهی همینجور هم خواهد شد. من بهطور قاطع عرض
میکنم که اگر مدیریّت در بخشهای مختلف کشور، متدیّن باشد، انقلابی باشد و کارآمد
باشد، همهی مشکلات کشور حل خواهد شد؛ ما مشکل غیرقابل حلّی در کشور نداریم.
ظرفیّتهای کشور:
نکتهی دوّم این است که ظرفیّتهای کشور بسیار بالا است؛ ما تواناییهایمان، استعدادمان در کشور خیلی زیاد است؛ یعنی اگر ما امیدواریهایی را به آینده ابراز میکنیم و میگوییم که این کارها باید انجام بگیرد یا میگوییم این کارها انجام خواهد گرفت، این با تکیهی بر ظرفیّتها و تواناییهای بالقوّهی کشور است. ما کشورمان، هم از لحاظ نیروی انسانی، هم از لحاظ نیروهای طبیعی -نیروهای زیرزمینی، رویزمینی و امکانات گوناگون- جزو کشورهای ثروتمند محسوب میشود. از لحاظ نیروی انسانی -همینطور که عرض کردیم- پنج میلیون دانشجو، یک ثروت عظیمی برای کشور است؛ علاوهی بر این، ما حدود ده میلیون فارغالتّحصیل دانشگاهی داریم که اینها میتوانند کارهای مختلف را انجام بدهند. ما ۳۳ میلیون جوانی که در سنّ کار باشد -یعنی بین پانزده سال و چهل سال سن داشته باشد- در کشور داریم؛ یعنی یک کشور جوان [هستیم] که دارای این توانایی است که بتواند کار کند. در منابع زیرزمینی [هم] در دنیا پیشرفته هستیم. جمعیّت کشور در حدود یک صدم جمعیّت دنیا است امّا تقریباً همهی منابع اصلی ما از یک صدم بیشتر است؛ بعضی دو صدم است، بعضی سه صدم است، بعضی پنج صدم است؛ یعنی ما از لحاظ منابع، دستمان باز است. ...ما از لحاظ منابع نفت و گاز بر روی هم، در دنیا اوّلیم؛ یعنی بهترین کشور و ثروتمندترین کشور در همهی دنیا از لحاظ منابع نفت و گاز بر روی هم [ما هستیم]، ..ما از لحاظ تنها گاز هم در دنیا اوّلیم، .. هیچ کشوری در دنیا به قدر ما گاز ندارد که امروز یکی از منابع مهمّ انرژی است. خب این کشور، کشور ثروتمندی است.
ما برای ملت ایران چه می
خواهیم؟
...
ما برای ملّت ایران امنیّت ملّی میخواهیم،
عزّت ملّی میخواهیم، سلامت عمومی میخواهیم، رفاه عمومی میخواهیم؛ پیشرفت همهجانبه
میخواهیم، استقلال از قدرتهای سلطهگر جهانی میخواهیم،
شکوفایی استعدادها میخواهیم، رها شدن و نجات یافتن از آسیبهای اجتماعی -مثل
اعتیاد و فساد و امثال اینها- میخواهیم؛ اینها را برای کشور میخواهیم؛ اینها
چیزهایی است که ما در زمینهی مسائل مادّی برای کشورمان دنبال میکنیم و میخواهیم.
آن وقتی ملّت به آسایش خواهد رسید که این مواد برای او در داخل کشور تأمین بشود.
خب چگونه میشود اینها را به دست آورد؟ عزّت ملّی،
امنیّت ملّی، اقتدار
ملّی، پیشرفت همهجانبه چهجور به دست میآید؟ من عرض میکنم بدون اینکه
کشور یک اقتصاد قوی داشته باشد، اینها به
دست نمیآید. نیاز ما اقتصاد قوی، تولید قوی، همراه با مدیریّت قوی است؛ نیازمان
این است: یک اقتصاد قوی و مطمئن و متّکی به خود که دستمان به سمت دیگران دراز
نباشد، بتوانیم انتخاب کنیم، بتوانیم حرکت کنیم، بتوانیم اقدام کنیم، بتوانیم روی
قیمت نفت اثر بگذاریم، پول ملّی را ارزشمند کنیم،
قدرت خرید مردم را بالا ببریم؛ بدون یک اقتصاد قویِ اینجوری، نه به یک
عزّت مستمرّی خواهیم رسید، نه به یک امنیّت مستمرّی خواهیم رسید؛ این چیزها را
باید تأمین کنیم. اهمّیّت اقتصاد این است. و البتّه بدون اتّحاد ملّی هم به دست
نمیآید؛ بدون پیوند عمومی ملّت با نظام هم این خواستهها به دست نمیآید؛ بدون فرهنگ انقلابی هم به دست نمیآید؛
بدون مسئولان شجاع و فعّال و پُرکار هم این خواستهها تأمین نخواهد شد. همهی
اینها را لازم داریم و باید تأمین کنیم و میتوانیم تأمین کنیم. [پس] یکی از مشکلات
عمدهی کنونی ما مسئلهی اقتصاد است.
اقتصاد مقاومتی:
خب، اقتصاد مقاومتی را مطرح کردیم و
گفتیم؛ دوستان و فعّالان مسئول در قوّهی مجریّه و بقیّهی دستگاههای کشور، با
علاقه این مسئله را دنبال کردند و برنامهریزیهایی کردند، کارهایی را انجام
دادند. خب این کارها خوب است و من به بعضی [از آنها] هم اشاره خواهم کرد لکن آنچه
امروز برای ما مشهود است و مقابل چشممان میبینیم، [این است که] خلأهای اقتصادی ما
خلأهای بزرگی است. یکی مسئلهی بیکاری است؛ بخصوص بیکاری جوانان و بخصوص بیکاری
جوانان تحصیلکرده. این یک خلأ است، یک حفره است. این را باید تأمین کرد. مسئلهی معیشت طبقات
ضعیف [مهم است]؛ ما اطّلاعات را دائماً دنبال میکنیم و از وضع مردم در بخشهای
مختلف کشور مطّلع میشویم؛ مردم از لحاظ معیشت دچار مشکلند. مسئلهی بیکاری هست،
مسئلهی سختی معیشت هست؛ و مشکلات گوناگونی که در زمینهی فرهنگی و اجتماعی به
دنبال اینها میآید.
خب، عرض کردیم که دشمن هم بر روی همینها
تمرکز میکند و روی اینها تبلیغات میکند. صاحبنظران اقتصادی، آن کسانی که در
زمینهی مسائل اقتصادی صاحبنظرند، مشکل عمده را در رکود و بیکاری میبینند؛ حق هم
با آنها است. ..آنچه بنده در
مورد آینده بهعنوان نقطهی اولویّتدار و کلیدی به آن نگاه میکنم، عبارت است از
تولید؛ تولید ملّی، تولید داخلی. توصیهی بنده، خواستهی
بنده، مطالبهی بنده، تکیهی بر روی تولید داخلی است. تولید داخلی یک
کلیدواژه است. ..من اینجور احساس میکنم که اساس کار فعلاً برای این برههی از
اقتصاد کشور، مسئلهی تولید ملّی و تولید داخلی است. این یک کلیدواژه
است،[ با رونق تولید داخلی] سرفصلهای متعدّدی از این مسئله ناشی میشود;که عبارتند از:
1-اشتغال , و بر طرف شدن مشکل بیکاری) که یکی از مصیبتهای امروز کشور ما بیکاری جوانان است)
2- شکوفایی استعدادها
و ابتکار جوانها.
3-
مصرف نشدن ارزِ بااهمّیّت کشور برای کالاهای مصرفی
4-به کار افتادن پساندازهای راکد [برای] آنهایی که پسانداز
دارند؛ اگر در کشور تولید رونق پیدا بکند، پساندازهایی که راکد هستند، به گردش
میافتند و خودشان برای کشور تولید ثروت میکنند.
5- جهش صادرات؛ اگر
تولید باشد، صادرات هم جهش پیدا خواهد کرد و باز برای کشور ایجاد ثروت و تولید
ثروت خواهد کرد.
6- کمرنگ شدن مسابقهی به رخ کشیدن مارکهای خارجی ؛ ما درواقع،
این بلای فرهنگی و این مشکل فرهنگی را بهوسیلهی رونق تولید میتوانیم در کشور کم
کنیم یا جلویش را بگیریم.
7-
از بین رفتن یا کم شدن مشکلات و ناهنجاریهای اجتماعی است؛ بیکاری موجب فساد است،
موجب تأخیر ازدواج است، موجب اعتیاد است؛ اگر بیکاری وجود نداشته باشد، اینها هم
از بین میرود؛ تولید میتواند علاج اینها هم محسوب بشود.
8- ایجاد نشاط ملّی؛
خودِ تولید در کشور وقتی راه بیفتد، یک نشاط عمومی و ملّی به وجود میآورد که این
خودش یک عامل مهمّی در پیشرفت کشور است.
9- ظرفیّتهای معدنی کشور -که امروز متأسّفانه خیلی در این زمینه عقب هستیم- به کار میافتد و میتوانیم از منابع خدادادی که خدای متعال به این ملّت بخشیده است، استفاده کنیم.
امکانات لازم برای تولید ملی:
ما این امکانات را امروز هم داریم؛ بعضی را بالفعل داریم، بعضی
را میتوانیم به دست بیاوریم. این امکانات عمدتاً نیروی انسانی است، مهارت است،
سرمایه است و ابزارِ کارِ لازم و پیشرفته است؛ اینها چیزهایی است که برای یک تولید
موفّق در یک کشور مورد نیاز است. من معتقدم که ما بعضی از این وسایل و امکانات را
الان بالفعل در کشور داریم، بعضی را هم میتوانیم در کشور به وجود بیاوریم، بدون
اینکه دشواری زیادی داشته باشد.
نیروی انسانی: عرض کردیم که ۳۳ میلیون [نفر] از جمعیّت کشور در سنین کارند؛
یعنی سنّشان از پانزده سال تا چهل سال است. البتّه آن کسانی که توانایی کار دارند
بیشترند، یعنی از پانزده سال تا ۶۵ سال -که ۶۵ سال را مثلاً دوران ازکارافتادگی بهحساب
میآورند- ۵۵ میلیون [نفر] جمعیّتند .. ما ده میلیون تحصیلکردهی دانشگاهی داریم،
نزدیک به پنج میلیون دانشجو داریم؛ اینها ثروت است برای کشور. کسانی که مطّلع
بودند، به ما اطّلاع دادند که تعداد متخصّصین مهندسی در کشور ما جزو اوّلین
ردیفهای تعداد مهندسین در کشورهای دنیا -حتّی در کشورهای پیشرفته و بزرگ- است؛ یعنی امکانات از
لحاظ انسانی، اینقدر بسیار است.
سرمایه: غالباً گفته میشود که ما سرمایهی لازم برای اینکه تولیدکننده
را بتوانیم به تولید وادار کنیم نداریم؛ بنده این را قبول ندارم. علاوه بر امکانات
شخصی -که اشخاص خودشان امکاناتی دارند- دولت توانسته است صندوق توسعهی ملّی را به
وجود بیاورد.
اگر کشوری بتواند اقتصاد خودش را از نفت جدا بکند و دارای نفت هم باشد،
این کشور قطعاً پیشرفت چندبرابر خواهد کرد. این صندوق توسعهی ملّی به این منظور
به وجود آمد. این صندوق برای این است که به بخش خصوصی
-یعنی به تولیدکنندهی داخلی- پول بدهد و به او توانایی بدهد تا بتواند کار تولید
را راه بیندازد؛ این شد سرمایه. یعنی توانمند کردن بخش خصوصی از طریق صندوق
توسعهی ملّی،
ابزار کار؛ بعضی میگویند ما ابزارهای مدرن نداریم، ابزارهای پیشرفته
نداریم؛ بنده عرض میکنم: جوان ایرانی که میتواند آنجور موشک درست کند، آنجور
هواپیما درست کند، آنجور سلاح نظامی درست کند، سلاح پیشرفته درست کند، دشمن را
بترساند، میتواند غنیسازی اورانیوم را از سهونیم درصد به بیست درصد برساند، این
جوان نمیتواند ماشین را برای تولید خودرو یا فلان موضوع دیگر پیشرفت بدهد و پیش
ببرد؟ چرا نمیتواند؟ جوان ما تواناییاش را دارد؛ نیروی انسانی ما، مغز متفکّر و
فعّال جوان باسواد و بااستعداد و تحصیلکردهی ایرانی، آماده است برای این کارها؛
خیلی کارها را میتوانیم انجام بدهیم. میدان را باز کنیم برای جوانها، جوانها
بسیاری از گرههای بزرگ و مشکل ما را میتوانند حل کنند و باز کنند. دانشگاههای ما
تشنهی همکاری با دستگاههای صنعتی ما هستند. بنده از چند سال قبل،
همکاری صنعت و دانشگاه را
توصیه کردم، البتّه مقداری هم انجام گرفته؛ در بخشهای نظامی خیلی خوب انجام گرفته
است، در بعضی از بخشهای دیگر همینجور. دانشگاههای ما میتوانند کمک کنند؛ [این]
هم برای دانشگاهها خوب است، هم برای پیشرفت علم خوب است، هم برای صنایع ما خوب
است.
الزامات رونق تولید ملی:
امّا الزاماتی هم هست؛ یک وظایفی است که
همهی ما باید به عهده بگیریم. هم آحاد ملّت، هم مسئولین دولتی، هم مسئولین قضائی، هم مسئولین
قوّهی مقنّنه یک وظایفی دارند، الزاماتی دارند؛ این الزامات را اگر انجام بدهند،
تولید [رونق میگیرد]. من حالا مقداری از این الزامات را عرض میکنم؛ من میگویم، برای اینکه این افکار
عمومی مردم نسبت به این مسئله آگاه بشوند و بدانند؛ ما بنبست نداریم؛ ما راهی که
نتوانیم حرکت کنیم و پیش برویم نداریم؛ ما میتوانیم پیش برویم، یک خرده بایستی به
خودمان تحرّک ببخشیم
1-یکی از الزامات، مدیریّت کارآمد و متعهّد و متدیّن است. مسئولان
بالای کشور، برای بخشهایی که به تولید ارتباط پیدا میکند، مدیریّتهای کارآمد
بگذارند؛ مدیریّتهای بانشاط، با حال؛ مدیریّتهای علاقهمند، پُرانگیزه، قوی.
2-یکی
از کارها، دخالت دادن مردم در کار تولید است؛ ...وقتی مردم در کار دفاع از مرزها
وارد میدان شدند -کاری که مربوط به دولتها و مربوط به ارتشها است- توانستند پیش
بروند؛ ... اگر در زمینهی مسائل اقتصادی مردم را در میدان وارد بکنیم و مردم نقشآفرین
بشوند در میدان اقتصاد و میدان تولید، یقیناً پیش خواهد رفت.
3-یکی
از الزامات، صادرات است که مسئولین دولتی باید فعّال بشوند... یکی از سیاستهای اقتصاد مقاومتی همین است؛ گسترش
صادرات و گسترش طرفهای صادراتی ما. ..این تحرّک مسئولین را
لازم دارد؛ چه در سیاست خارجی، چه در بخشهای دیگر.
4-یکی
دیگر، امنیّت سرمایهگذاری است؛ که این کار ضابطین قوّهی قضائیّه و کار نیروهای
امنیّتی است؛ باید کاری کنند که امنیّت سرمایهگذاری محفوظ باشد.
یکی از کارهای مهم، ثبات سیاستها است؛
قوانین، قوانین دائماً در تغییر نباشد؛ که این کار، کار مجلس شورای اسلامی است.
اوّلاً مقرّرات و زوائد دستوپاگیر را بردارند، ثانیاً ثبات در قوانین ایجاد کنند
و هر روز یک قانون جدیدی نیاورند که نتواند [سرمایهگذاری شود.[
این مسئلهی امنیّت اقتصادی و امنیّت
سرمایهگذاری که عرض کردم، خیلی مهم است. گاهی ما در این زمینهها کوتاهی کردهایم.
فرض بفرمایید در یک نقطهای از کشور، یک سرمایهگذاری و یک سروصدایی به پا میشود،
صداوسیما هم وارد میشود و تبلیغات میکنند، مردم [هم] میآیند طلا و خانه و پول و
همهچیزشان را خرج میکنند و صرف سرمایهگذاری میکنند، بعد معلوم میشود در آن تقلّب
بوده است! خب این خلاف امنیّت اقتصادی است. بایستی امنیّت
تولید را حفظ کرد.
5- یکی از مسائل بسیار
مهم در مسئلهی تولید داخلی، احساس مسئولیّت آحاد مردم است.... مصرفکنندهی
ایرانی برای آن چیزهایی که در داخل تولید میشود، ارجحیّت قائل باشد و دنبال اسم
خارجی و مارک خارجی و نام خارجی ندوند؛ یکی از توقّعات این است.
یکی از توقّعات این است که جوانهای عزیز
ما واقعاً دنبال کار باشند و بیحالی و بیمسئولیّتی وجود نداشته باشد. یکی از
کارهایی که واقعاً بر عهدهی عموم مردم است، همین مسئلهی احساس مسئولیّت است؛ باید احساس
مسئولیّت بکنند. یک نمونه از بیمسئولیّتی، این است که در کار برخی از اجناس و
اقلام صادراتی -که در این زمینه به ما خبر میرسد- بعضی از صادرکنندهها
کاری میکنند که آن مشتریِ بیرونِ کشور را نسبت به تولید داخلی ما بدبین میکنند؛
مثل اینکه فرض کنید ما در جعبهی پرتقال، آن [ردیف] رو، پرتقال
درشت و خوب بچینیم، آن زیر پرتقال پوسیده و ریز بگذاریم. آنچه در صادراتِ ما
انجام میگیرد، بایستی نماینده و نمودار حُسن عمل و صحّت عمل ایرانی باشد؛
اگرچنانچه اینجور عمل نکنیم، بیمسئولیّتی است.
دو مسئلهی
مهم در زمینهی تولید
یکی مسئلهی واردات است، یکی مسئلهی
قاچاق است... واردات کالاهایی که در داخل بهقدر کافی تولید میشود، بایستی بهصورت
یک حرام شرعی و قانونی شناخته بشود؛ یکی [هم] مسئلهی
قاچاق است. قاچاق کالاها بسیار مهم است. ..جلوی قاچاق باید گرفته بشود. البتّه آن
کسانی که مسئول مبارزهی با قاچاقند، سوراخ دعا را گم نکنند! ما میگوییم بروید با
باندهای قاچاق مبارزه کنید. .. مقصود ما این است، نه چیزهای جزئی؛ اینکه بروند در
بازار رضای مشهد سراغ فلان فروشندهی انگشتر نقره که «تو قاچاق وارد کردی» یا دمِ مرز، مثلاً فرض
کنید [بروند سراغ] فلان خانواده را که با یک مختصر جنس کوچکی که از اینطرف
مرز به آنطرف
[میبرد]، زندگیاش دارد میگذرد، مسئله اینها نیست؛ مسئله، آن
حرکت عظیم قاچاق است.
مساله انتخابات:
امّا مسئلهی انتخابات؛ برادران و خواهران
عزیز! انتخابات در کشور ما بسیار مهم است، نهفقط انتخاب ریاست جمهوری؛ انتخابات
مجلس هم همینجور است، انتخابات شوراها هم همینجور است. انتخابات یکی از دو رکن
مردمسالاری دینی است. مردمسالاری دینی روی دو ستون ایستاده است؛ یکی از این دو
ستون رأی مردم است، انتخابات است. ما به برکت انتخابات به دنیا فخر میفروشیم. دشمنان برای کوبیدن
ملّت ایران و جمهوری اسلامی انتخابات ما را ندیده میگیرند و متّهم میکنند. این
نشان میدهد انتخابات خیلی مهم است.(۱۰) انتخابات بسیار مهم
است. مایهی عزّت ملّی است؛ مایهی تقویت ملّت ایران است؛ مایهی آبروی ملّت ایران
است. البتّه در باب انتخابات انشاءالله من باز هم صحبت خواهم کرد؛ آنچه امروز
در[بارهی] مسئلهی انتخابات عرض میکنم این است که این یک پدیدهی اقتدارآفرین
است؛ مردم دنیا، صاحبنظران دنیا در مقابل فکر مردمسالاری دینی که در دنیا مطرح
شد، مجذوب شدند. در مقابل مکاتب گوناگون مثل لیبرالیسم و کمونیسم و فاشیسم و امثال
اینها، امام بزرگوار مردمسالاری دینی را که همان جمهوری
اسلامی است، وارد میدان کرد و ملّتها را و خواص را در همهی امکنهی عالم، در همهی
کشورهای دنیا مجذوب خود کرد. این مردمسالاری دینی متّکی است به
انتخابات و باید در انتخابات واقعاً ملّت ایران بدرخشد. آنچه من عرض میکنم و در
درجهی اوّل برای این حقیر مهم است، شرکت عمومی در انتخابات است و [اینکه] همهی
آحادی که میتوانند رأی بدهند و مشمول قانونند وارد انتخابات بشوند و انتخابات را
پُرشور کنند؛ این اوّلین خواسته و مهمترین خواستهی ما است.
آنچه در مورد انتخابات من عرض میکنم این
است که در امر انتخابات مُرّ قانون باید عمل بشود؛ مُرّ قانون باید عمل بشود.
نتیجهی انتخابات ملّت هرچه شد، این معتبر است، این قانون است. بنده در انتخاباتها
دخالت نمیکنم؛ هیچوقت به مردم نگفتهام و نمیگویم این کس را انتخاب کنید، آن کس
را انتخاب نکنید. فقط یک جا بنده دخالت میکنم و آن جایی است که کسانی بخواهند در
مقابل رأی مردم و انتخاب مردم بِایستند و با مزاحمت در مقابل رأی مردم، رأی مردم
را بشکنند. هرکس بخواهد با نتیجهی آراء ملّت دربیفتد، بنده در مقابلش میایستم.
در سالهای گذشته و انتخاباتهای گذشته هم همینجور بوده؛ در سال ۷۶ در سال ۸۴ در
سال ۸۸ در سال ۹۲؛ بعضی مقابل چشم مردم بوده و مردم مطّلع شدهاند؛ بعضی را هم
مردم مطّلع نشدهاند امّا این حقیر در جریان قرار گرفتهام. در همهی این سالهایی
که شمردم، کسانی بودند که میخواستند در مقابل انتخابات بِایستند؛ که در سال ۸۸ آشکار شد و آمدند در
میدان اردوکشی کردند، و در آن سالهای دیگر جور دیگری [بود]. در همهی این
سالها بنده ایستادم و گفتم نتیجهی انتخابات مردم هرچه هست باید تحقّق پیدا کند؛
این آنجایی است که من در امر انتخابات دخالت میکنم و در مقابل مخالفین و معارضین
انتخابات میایستم؛ امّا در بقیّهی امور دیگر نه، باید مُرّ قانون عمل بشود؛
مردم تشخیص بدهند و حرکت کنند.
والسّلام علیکم و رحمةالله
و برکاته
۱) در ابتدای این دیدار،
حجّتالاسلام والمسلمین سیّدابراهیم رئیسی (تولیت آستان قدس رضوی) مطالبی بیان
کرد.
۲) رواق امام خمینی (ره)
۳) صحیفهی سجّادیّه،
دعای هشتم
۴) از جمله، بیانات در
دیدار مسئولان نظام (۱۳۹۵/۳/۲۵)
۵) از جمله، بیانات در
حرم رضوی (۱۳۹۳/۱/۱)
۶) پرداختن
۷) کامل
۸) بیانات در دیدار
رؤسای دانشگاهها، پژوهشکدهها، مراکز رشد و پارکهای علم و فنّاوری (۱۳۹۴/۸/۲۰)
۹) یوزی رابین (مدیر
اسبق برنامههای دفاع موشکی اسرائیل)
۱۰) در پاسخ به شعار
هیهات منّ الذّلّه برخی از حضّار، معظّمٌله فرمودند: توجّه کنید! اینجا اگر لازم
است هیهات بگویید، بگویید هیهات از عدم انتخابات