ماده ژنتیکی مزبور موروثی بوده و در سه نسل از موشهای مورد آزمایش حاضر و فعال بود.
در صورت عملیشدن در انسانها، این کشف میتواند به انقلاب جدیدی در پزشکی منجر شود که در آن بیماریها و اختلالها به طور موثری درمان شده و اعمال ویژگیهای جدید انسانی مانند تولید مثل ارگانها نیز ممکن میشود.
آنیل چاندراشکران از «گروه مطالعات کلینیکی دامپزشکی» کالج دامپزشکی سلطنتی انگلستان و یکی از محققان حاضر در این مطالعه، گفت: فناوری تراریخته مهمترین ابزار برای تحقیق درباره تمامی انواع بیماریها در انسانها و حیوانات است و جهت درک مشکلات مهم زیستشناسی به کار میرود.
به منظور دستیابی به نتایج جدید، این محقق و همکارانش از لنتیویروسها برای تولید حیوانات تراریخته استفاده کردند.
زمانی که ناقلهای لنتیویروسی کدبندیکننده پروتئین فلورسنت سبز (GFP) به اسپرمهای موش وارد شدند (incubate)، این اسپرمها در تولید تراریخته بسیار موفق عمل کردند.
استفاده از اسپرم اصلاحشده برای تزریق ماده ژنتیکی از پتاسیل لازم برای موفقیت نه تنها در تحقیقات آتی بلکه در پزشکی انسانی برخوردار است.
این امر امکان توسعه مدلهای حیوانی را میدهد و میتواند به کارآیی در انسانها نیز بینجامد.
برای سالها دانشمندان به دنبال درمانهای ژنتیکی کارآمد بودهاند که در صورت موفقیت، این امر به تغییر اسپرم با هدف ارتقای سلامت نسلهای آینده منجر میشود.
جزئیات این مطالعه در The FASEB Journal منتشر شد.