هوای سرد حسابی تا مغز استخوان نفوذ می کرد مثل اینکه ننه سرما حسابی داشت همه تلاشش را می کرد تا سرما را به اوج برسونه اما نمی دانست که بعد از سی و هفت سال هنوز در سردترین روز زمستان چقدر دل همه گرم به انقلاب،چقدر گرم به رهبر،چقدر گرمه به شهدا،چقدر گرمه به همدلیهای مردم .
نسل چهارمیها مثل اینکه قویتر از ما مرگ بر آمریکا می گفتند و خشمشان از اسرایل با درک بیشتریاز ما بود..چقدر همه عشق به رهبری سید علی را هم صدا بیان می کردند.
خیلی از مسولین هم آمده بودند و پا به پای همه با مشتهای گره کرده. مردم که متوجه شان می شدند و سعی می کردند سلام و احوال پرسی داشته باشند اما ازدیدن بعضیها از چشمانشان اشک شوق دیدار جاری می شد .در این اشک شوق احساس قریبی جاری بود .
نمایندگان فعلی و کاندیداهای جدید هم آمده بودند.
در حاشیه این همایش عظیم ایستگاههای صلواتی پذیرای راهپیمایان بودند با چای و نسکافه و بستنی و فالوده و شربت و ... . بادبادکهای رنگی هم عالم شادی کودکانه را یادآوری می کرد .
اما همه چیز نشان از عشق به رهبر و انقلاب بود و نفرت از آمریکا و استکبار
انقلاب اسلامی ایران سالگرد سی و هفتمین سال غرور آفرینت مبارک.