بالا بردن امنیت داده در مسیر یابی چند مسیره شبکه‌های Ad Hoc

            یک شبکه Ad Hoc یک شبکه خودسازماندهی شده از نودهای متحرک است که توسط لینک‌های بیسیم به هم متصل شده‌اند. نودهای متحرک می‌توانند بدون هیچ زیرساختاری ارتباط برقرار کنند. یک توپولوژی دلخواه را شکل می‌دهند به طوری که نودها نقش روترها را بازی می‌کنند و آزادند تا به صورت راندوم حرکت کنند.

            شبکه‌های Ad Hoc بهره‌وری شان را با بکارگرفته شدن در فیلدهای مختلف افزایش داده‌اند، اما به مقدار زیادی در مقابل حملات امنیتی آسیب پذیرند و امروزه  طرز برخورد با این موضوع یکی از چالش‌های مهم برای این شبکه‌ها است. اخیرا راه‌حل‌هایی برایفرآهم‌کردن احراز هویت (Authentication)، محرمانگی و قابلیت اعتماد (Confidentiality)، در دسترس بودن (Availability)، مسیریابی امن (Secure Routing) و کشف نفوذ (Intrusion Detection) در شبکه‌های Ad Hoc پیشنهاد شده‌ است. پیاده‌سازی امنیت در چنین شبکه‌های متغیر پویا، وظیفه مشکلی است. خصوصیات شبکه‌های Ad Hoc باید در نظر گرفته شوند تا قادر باشند راه‌حل‌های موثری را طراحی کنند. در این مقاله، روی بهبود دادن محرمانگی جریان انتقال در مسیریابی چند مسیره شبکه‌های Ad Hoc تمرکز می‌کنیم. در واقع مزیت وجود مسیرهای چندگانه بین نودها در شبکه‌های Ad Hoc را برای قدرت محرمانگی داده‌های انتقال داده شده، به کار می‌گیریم. در رویکرد ما پیام اصلی برای امن شدن به قسمت‌هایی تقسیم می‌شود، که رمزشده و مرکب هستند، سپس در طول مسیرهای متفاوت جدا از هم بین فرستنده و گیرنده ارسال می‌شوند. حتی اگر یک حمله کننده موفق به بدست آوردن یک یا چند قسمت انتقال داده شده شود، احتمال بازسازی شدن پیام اصلی خیلی پایین است. رویکرد خود را با راه‌حل‌های امنیت چندمسیره موجود مقایسه می‌کنیم و ارزیابی‌های کارایی پروتکل‌مان (SDMP: Securing Data based Multipath Routing) ارائه می‌دهیم.