ابوالفضل عليخاني، متولد ۱۳۶۸، داراي مدرك ليسانس دانشگاه جامع علمي- كاربردي تهران و از فعالان جهادي گروه عمار است. اين گروه در ارديبهشتماه سال ۱۳۸۹با هدف تبيين منويات امام خامنهاي در دانشگاه جامع علمي- كاربردي شروع به فعاليت جهادي كرد. گروه عمار با فعاليت در عرصه حركتهاي جهادي، انتقال روحيه جهادي به مناطق كمبرخوردار، غنيسازي اوقات فراغت دانشجويان و فارغالتحصيلان، حفظ و انسجام نيروهاي موجود در بسيج دانشجويي، تربيت نيروي كارآمد و همتراز نظام اسلامي و جامه عمل پوشاندن به منويات رهبري، با شعار ما ميتوانيم و بوميسازي وارد ميدان شد. اين گروه در آخرين حركت جهادي خود در تابستان ۱۳۹۱در استان مازندران، شهرستان بابل و بخش بندپي شرقي به شش روستاي ليسه، افراسي، ترسو، سيپرون، كريسنو و دنگچال را با خط انتقالي به طول ۲۰كيلومتر آبرساني كرد. به گفته عليخاني هجرت از خانه وخانواده، دوري از دلبستگيها و وابستگيهاي مادي تنها دليل حضور او بين مردم در مناطق محروم به شمار ميرفتند. براي آشنايي با حركتهاي جهادي در رفع محروميت دقايقي با اين فعال جهادي به گفتوگو نشستهايم.
چرا عضو گروههاي جهادي شديد و فعاليتهاي جهادي را از كجا آغاز كرديد؟
من مسئول يكي از پايگاههاي بسيج دانشجويي دانشكده فني انقلاب اسلامي بودم. سال ۱۳۸۷ براي اولين بار در اردوهاي جهادي شركت كردم. اين اردو در استان چهارمحال و بختياري و در تابستان ۱۳۸۷ برگزار شد. يك پروژه آبرساني به طول ۳ كيلومتر به روستايي بود كه بحمدالله موفقيتآميز هم اجرا شد و سردار خراساني براي افتتاح آن حضور داشتند. به نظر من هر كسي كه در اردوي جهادي مطلوبي شركت كند، مثل من آنجا را رها نخواهد كرد. چون فطرت آدمي گرايشاتي دارد كه در اردوهاي جهادي به وفور يافت ميشود. مثلاً چه كسي از عدالتورزي لذت نميبرد؟ چه كسي از ديدن افراد مصداق «والسابقون السابقون» لذت نميبرد؟ چه كسي از دعاي خير مردم ساده دل روستايي بينياز است؟ چه كسي از دور هم بودن با كساني كه خالصاً مخلصاً لوجه الله خدمت ميكنند سير ميشود؟ اردوي جهادي اعتكافي است كه علاوه بر خودسازي معنوي و خلوت با خدا، منفعتي نيز براي خلق خدا دارد. در واقع اردوي جهادي يك اعتكاف عملي و توأم با سازندگي است.
آقاي عليخاني مايليم از گروه جهادي عمار بيشتر بدانيم؟!
گروه جهادي عمار در ارديبهشت ۱۳۸۸ در مركز بسيج دانشجويي دانشگاه جامع علمي كاربردي استان تهران تشكيل شد و در تابستان همان سال اولين اردوي خود را در استان ايلام- شهرستان ايوان برگزار كرد، حاصل اين اردوي جهادي علاوه بر فعاليتهاي فرهنگي- آموزشي خواهران و برادران، تكميل و ساخت يك حسينيه در بخش مركزي شهرستان بود. بعد از آن اردو تا امروز اردوهاي ديگري در استانهاي هرمزگان، البرز، مازندران، كرمان توسط برادران و خواهران علاقهمند به اين حركت برگزار شد.
آيا با دولتي شدن حركتهاي جهادي موافقيد؟
اين حركت از جمله كارهايي است كه رهبر معظم انقلاب به جوانان سفارش كردهاند و به دولت در خصوص پشتيباني آن توصيه داشتهاند. قطعاً بخشي از كار مربوط به دولت است اما مجريان و نيروي انساني اين كار بايد خودجوش باشد. دوام هر كاري در فراگير شدن آن است. لذا اگر گروههاي مردمي مستقيماً وارد عرصهها بشوند، اين كار بركت بيشتري خواهد داشت. چراكه در سازمانها و نهادهاي دولتي و هر جايي كه اجبار در انجام وظيفه باشد، آن اخلاص و دل به كار دادن و دلسوزي به دست نميآيد و عموماً در اين قسمتها به فكر اتمام ساعت كاري هستند اما روحيه جهادي اين طور است كه كار بايد پيش برود و در اين راه بموقع غذا خوردن و خوب خوابيدن و استراحت كردن در طي مسير معنايي ندارد.
حضور فعالين جهادي و اقدامات محروميتزدايي در مناطق كم برخوردار، چه تأثيري در ميان مردم و به ويژه جوانان مناطق محروم دارد؟
انتقال روحيه انقلابي و جهادي كه حاصل آن افزايش روحيه معنوي اهالي ميشود. احساس همدلي و همراهي همه مردم با هم كه باعث بالا رفتن عزت نفس در آنان ميشود. رضايتمندي از انقلاب و نظام و اميدوار بودن به آينده اين كشور؛ به فكر افتادن اهالي نسبت به افزايش تلاششان در مسير رفع نيازهاي خود و پيشرفت منطقهشان. عدم تأثيرپذيري اهالي و خصوصاً جوانان از تبليغات سوءدشمن نسبت به مذهب و نظامشان را ميتوان از تأثيرات حضور جهادگران در بين اهالي برشمرد. در راستاي برگزاري اردوي جهادي گروه جهادي عمار در سال ۱۳۹۰ در منطقه بندپي شرقي شهرستان بابل، در روزهاي اوليه، كمتر كسي فكر ميكرد كه با تعداد محدودي دانشجو و در آن شرايط جوي، بتوان بيش از ۱۳ كيلومتر حفاري و لولهگذاري كرد اما از آنجا كه همت بچهها بالا بود، به لطف خداوند پروژه به سرانجام رسيد. در ادامه اين روحيه در بين مردم منطقه شكل گرفت به طوري كه در اردوي سال جاري در همان منطقه با هدفي بيش از ۲۳ كيلومتر حفاري و لولهگذاري، روزانه بيش از ۱۰۰ نفر از اهالي مردم با تمام توان، گروه را ياري كردند.
اردوهاي جهادي و حضور شما به عنوان جهادگر در اين مناطق چه تأثيري بر شخص خودتان داشته است؟
آن چيزي كه براي يك جهادگر در مرحله اول حضورش در منطقه و اردوي جهادي حاصل ميشود، احساس رضايتمندي از داشتههاي اوست و اينكه شايد تازه قدر برخي از نعمتهايش را كه در گذشته و حال داشته، بهتر بداند. بعد آن روحيه عدالت طلبي در جهادگر ايجاد يا افزوده ميشود كه حاصل آن مطالبهگري منطقي از اهالي و مسئولان مختلف نسبت به وجود مشكلات مختلف است. در ادامه هريك از جهادگران سفير كار، تلاش، خدمت، جهاد و مجاهدت در مناطق محروم ميشوند.
اصولي را كه گروههايجهادي بايد براي اقدام مؤثر به آن پايبند باشند را چه ميدانيد؟
انجام عبادتي با ارزش كه جزو باقيات الصالحات او خواهد بود. افزايش روحيه معنوي در جهادگر و توجه بيشتر به اعمال خودش مورد ديگري است كه حاصل ميشود. به دست آوردن روحيه قناعت، صبر و بردباري و تمرين ولايتپذيري، تمرين مديريت، خواب و خوراك ساده و مناسب، يادگيري مسائل فقهي و ديني و رفع شبهات با توجه به حضور ۱۵ – ۱۰ روزه روحاني در كنار او. يادگيري و به نحوي كارآموزي مسائل مربوط به عمراني و پزشكي و...
اگر تحويل سال را در بين جهادگران و در منطقه بودهايد چه تجربهاي از آن به همراه داريد؟
يكي از روحانيترين لحظات زندگي لحظه تحويل سال در بين جهادگران و اهالي محروم است كه قطعاً اگر اين لحظه با حضور در مناطق محروم و به دور از هياهوي شهر و زرق و برقهاي دنيوي باشد و به ويژه اگر در كنار قبور شهدا هم باشد، انسان احساس نزديكي بيشتري با خداي خودش ميكند و در دعاهاي اول سال و تصميمگيريهاي يك سالهاش به معنويات بيشتر توجه خواهد كرد كه اين خود منجر به پيشرفت معنوي او ميشود. در آن لحظه در كنار بچههاي جهادي دعاي فرج عاشقانهتر خوانده ميشود. به طور كل حس و حال ديگري دارد.
آيا درباره قرارگاههايي كه در بحث محروميتزدايي داير شده اطلاعاتي داريد يا خير؟ لزوم آن را توضيح دهيد!
لزوم قرارگاه و كار سازماندهي شده در حركتهاي جهادي در جهت بالغتر شدن آن در كشور ما ضروري است. هرچه پيش ميرويم تعداد گروههاي جهادي بيشتر و طبعاً مناطق محروم كشور كمتر ميشود، براي همين اگر تشكيلاتي از جنس خود جهادگران باشد كه بتواند اولاً مناطق محروم ناشناخته هر استان را پيدا كند و ثانياً نيازهاي جديد ديگر مناطق پاكسازي شده از محروميت را تشخيص دهد و براي پيشرفت مناطق برنامه بلندمدت داشته باشد، آن وقت گروههاي جهادي باري به هر جهت در منطقه حاضر نميشوند و پروژههاي نيمه كاره را انجام نميدهند. چنين ضرورتهايي در قرارگاه بهتر شناخته ميشود كه فرضاً براي فلان روستا كدام فعاليت عمراني، پزشكي، فرهنگي و... در اولويت است و اينها به بركت ايجاد قرارگاهها عينيت مييابد و در ادامه كار از بسياري هزينههاي بيمورد و بيهوده جلوگيري خواهد شد. البته به نظر من هر استان كه نه، هر بخش و حتي هر روستا يك مركز يا قرارگاه جهادي نياز دارد.
به نظر شما كمبود چه امكاناتي در مناطق محروم بيشتر به چشم ميآيند؟
اولين امكانات لازم براي هر محيطي امكانات بهداشتي آنجاست كه آب شرب و شستوشو نيز شامل آن ميشود. با توجه به اينكه اغلب روستاهاي ما كار دامپروري و كشاورزي دارند، رفع موانع اشتغالشان هم از اهميت بالايي برخوردار است. حالا ميتواند ساخت آب بند براي كشاورزيشان باشد يا سم زدن طويله و محل احشامشان و... قطعاً هر روستا يا مجموعهاي از چند روستاي نزديك به هم نياز به مسجد و مدرسه و حسينيه و خانه عالم دارند كه بنا به نياز هر منطقه متفاوت است. يكي از مباحثي كه گروههاي جهادي به خوبي ميتوانند در اين زمينه كار كنند بحث اشتغالزايي است اما هنوز بين گروههاي جهادي فراگير نشده اما ميتواند با كمي دقت و مطالعه و بررسيهاي لازم در بحثهاي توليدي و پرورشي در هر روستا خوب ظاهر شود.
باتوجه به نحوه فعاليتهاي شما در حوزه مديريت اردوهاي جهادي، چه ايده يا نظري در اين خصوص داريد؟
به نظرم مدير جهادي كسي بايد باشد كه كمتر از همه بخورد، كمتر از ديگران بخوابد بيشتر از همه تحرك و فعاليت داشته باشد و خودش در همه مسائل اردو از جمله حضور در پاي پروژههاي عمراني و فرهنگي و اعمال عبادي جمعي مثل نماز جماعت و... حضور داشته باشد. در رفتارهاي فردي خودش دقت و مراقبت بيشتري نسبت به بقيه داشته باشد. در برخوردهايش فكر مسئول بودن به او دست ندهد. آمرانه و توهينآميز با كسي صحبت نكند. بتواند كاري كند كه در اردوهاي جهادي آيه «والسابقون السابقون» به منصه ظهور برسد و تلاشش براي رفع موانع كار جهادگران باشد. از انتقال حواشي و بحثهاي منفي موجود در اردو به جهادگران اجتناب كند.
آقاي عليخاني! آيا شما توانستهايد از تجارب اردوهاي جهادي در زندگي شخصيتان بهرهمند شويد؟
جهادگران در اين عرصه تا چه حد ميتوانند به سبك زندگي دين برسند كه مدنظر امامخامنهاي(مدظلهالعالي) هم هست.
اردوي جهادي ميتواند ملاكها و بايدها و نبايدهاي افراد را تغيير دهد. در مسئله انتخاب همسر و ميزان توقع از او، در مورد اولويتبندي نيازهاي زندگي، درباره نحوه حضور در جامعه و برخورد با مردم. همچنين مواجهه با برخي سختيها از جمله گرانيهاي اخير، كه ميتوان گفت فشار رواني اين مسئله را براي من تا حدود زيادي كاهش داد. البته فشارهاي اقتصادي براي اكثر افراد جز عدهاي خاص يكسان است و تمريني است براي روزهايي كه شايد در زندگي هر فردي به وجود آيد اما ميزان فشار رواني افراد در برابر آن متفاوت است. اردوهاي جهادي مقاومت افراد را در برابر سختيهاي زندگي بالا ميبرد. استقامت و پايداري و حل مشكلات در برخورد با مسائل و مشكلات در مناطق محروم دامنه صبر و انديشه جهادگر را بالا ميبرد و اين خود موفقيتي است كه در اين راستا حاصل ميشود. اميدوارم كه در حركتهاي جهادي و برگزاري اردوهاي جهادي به سبك زندگي جهادي كه يكي از مباحث سبك زندگي ديني و مورد توجه امام خامنهاي است بهتر برسيم. هر چند تنها صرف حضور در اين مناطق و شركت در اردوها كاري از پيش نميبرد و انشاءالله خود فرد بايد تمام توان خود را به كار گيرد.
انتهای پیام/244244