به گزارش خبرگزاری بسیج، پیش از انقلاب اسلامی، ارتش ایران مجهز به تانک «ام۶۴» یا چیفتن(به معنی سالار) بود. علاوه بر آن به توپ‌های مختلف هم مجهز بود. هوانیروز به بالگردهایی چون بل ۲۱۲، ۲۱۴، ۲۰۵، «کبری» و «جت رنجر» یا همان ۲۰۶ و بالگرد دوملخی شینوک مجهز بود و بزرگترین قدرت هوانیروز منطقه و در راستای قدرت های بزرگ این عرصه شناخته می شد. نیروی دریایی هم به بالگردهای «اس اچ ۳ دی»، «آر اچ ۵۳ دی» و ۲۱۲ دریایی و انواع ناوها که شاخص آن ناوهای موشک‌انداز کلاس ناوهای «کامبتانت» (رزمنده) و «پیکان» و «جوشن» است، بود. اما همه این تجهیزات مربوط به کشورهای بیگانه بود. در نیروی هوایی، سه هواپیمای «اف۵» به‌عنوان هواپیمای مافوق صوت، هواپیمای «اف ۴» فانتوم و هواپیمای تام‌کت «اف ۱۴» که منحصرا در اختیار ایران و آمریکا بود و تا انقلاب اسلامی 79 عدد از 80 هواپیمای ایران تحویل شده بود، وجود داشت. هواپیمای شناسایی و جاسوسی «آواکس» و هواپیمای «پیتریف» ویژه شناسایی دریایی و هواپیمای ترابری «سی 130» هم جزء تجهیزات ارتش شاهنشاهی بود. هواپیماهای جنگنده، سبک و پیشرفته «اف 16» نیز جز تجهیزات ارتش شاهنشاهی بود که ابتدای انقلاب با خیانت دولت موقت به آمریکا بازگردانده شد. به جز این حجم عظیمی از قراردادهای خرید تسلیحات نظامی روز دنیا توسط رژیم پهلوی تا بهمن ماه 1357 بسته شده بود که وقوع انقلاب اسلامی موجب شد آمریکا و سایر کشورهای اروپایی زیر تمامی این قراردادها بزنند و از تحویل این تسلیحات خودداری کنند. ما در نیروی زمینی در تانک و توپ، در نیروی دریایی در ناو و ناوچه و هواناو و در نیروی هوایی در هواپیماها، موشک‌های دفاع هوایی «هاوک» یا «اسکای گارد» و موشک «ریپیر» وابسته به تکنولوژی غرب به‌ویژه آمریکا بودیم و در واقع پیش از انقلاب موشک بالستیک هم نداشتیم. دلیلش هم این بود که در دکترین نظامی‌ای که غربی‌ها برای ایران پیش از انقلاب اسلامی طراحی کرده بودند، کشور ما جزء کشورهای «پیمان سنتو» به همراه ترکیه و پاکستان بود. در واقع در غرب شوروی سابق پیمان «ناتو» و در شرق آن پیمان «سیتو» بود و پیمان «سنتو» این دو پیمان را به هم وصل می‌کرد. از این رو تسلیح ایران به‌عنوان ژاندارم منطقه و برای اینکه بخشی از زنجیره تسلیحاتی آمریکا و غرب علیه شوروی کامل شود، صورت می‌گرفت و در برخی موارد هم ماموریت های زیادی توسط ارتش شاهنشاهی برای اهداف و مقاصد آمریکا در شوروی صورت می گرفت که از آن جمله عملیات های شناسایی هوایی و استقرار رادارهای شنود توسط ارتش ایران بود. نمونه دیگر استفاده از ارتش ایران در ماجرای سرکوب شورشیان ظفار در کشور عمان بود که توسط یمن که گرایش به شوروی داشت تقویت می شدند که در این ماموریت 4هزار نیرو از ارتش ایران به همراه 500 نیرو از ارتش سلطنتی انگلستان در حمایت از سلطان قابوس می جنگیدند که بقایای خط پدافندی ارتش شاهنشاهی در عمان که «دماوند» نام داشت هنوز هم وجود دارد. از طرفی «نیکسون» رئیس جمهور وقت آمریکا در همان زمان دکترینی را مطرح کرد بعنوان «دکترین ستون های دوگانه» که در آن ایران و عربستان دو ستون برای آمریکا بودند و این دکترین ایران را ایالتی منفصل از مجموعه ایالات متحده آمریکا می دانست. در واقع غرب این را تشخیص داده بود که نقش ایران برای آنها طوری نیست که به موشک‌های بالستیک احتیاج داشته باشد.
اما پس از انقلاب در این زمینه یک خلأ موشکی همواره حس می‌شد، با شروع دفاع مقدس موشک‌های روسی «فراگ۷» توسط ارتش بعث عراق به دزفول و موشک‌های روسی «اسکاد ـ بی» به تهران اصابت می‌کرد و این جدای از بمباران‌های هوایی با میراژهای فرانسوی و نبرد هوایی با سوپر اتانداردهای اهدایی فرانسه به عراق بود.
در همین راستا گروهی از توپخانه سپاه جدا شد و برای تولید این نوع موشک‌ها مأموریت ویژه یافت. سردار شهید تهرانی‌مقدم که اولین فرمانده توپخانه سپاه بود این مأموریت را پذیرفت و از آن به بعد از طریق ارتباط با کشورهایی چون کره شمالی، لیبی، سوریه، چین و روسیه این تلاش‌ها به بار نشست و اولین موشک‌های ما سال ۱۳۶۳ حوالی عملیات بدر به بانک «رافدین» بغداد اصابت کرد و ضربه روانی شدیدی برای عراق ایجاد شد.
در ادامه مجاهدت‌های شهید تهرانی‌مقدم و گروه همراهش، ایران امروز اقتدار موشکی عظیمی پیدا کرده است. این در حالی است که ما در نیروی دریایی، ناو «جماران» را ساخته‌ایم و کلاس ناوهای «تندر» که در سپاه استفاده می‌شود کاملاً بومی است. موشک، اولین سامانه دفاعی مقتدرانه ما است که از صفر تا صد آن در مجموعه فنی و جهاد خودکفایی و از سوی افرادی همچون شهید تهرانی‌مقدم تولید شده‌اند.
جدا از اینکه موشک‌های تهرانی‌مقدم خواب را از چشم دشمن ما ربود، اما امروز موشک در حوزه بالستیک صرفاً کارکرد نظامی ندارد؛ بلکه اساسی‌ترین کارکرد موشک بالستیک این است که از طریق موتور آن می‌توان ماهواره به فضا فرستاد و این هم از دستاوردهای بزرگ و مهم انقلاب اسلامی است.
دست آورد تهرانی مقدم و یارانش نه تنها در عرصه نظامی اقتدار آفرید، امروز مرکب ماهواره های ما برای ورود به فضا و باشگاه فضایی بود و بخشی از اقتدار علمی ما را هم رقم زد.
علیرضا جلالیان
انتهای پیام /