زندگی نامه شهید عبدالکریم رضایی

معلم شهید عبدالکریم رضایی در دی ماه 1335 در خانواده ای مذهبی و انقلابی در شهرستان جهرم کوی دشتاب به عنوان اولین فرزند خانواده چشم به جهان گشود.

شهید رضایی دوران کودکی خود را در دامان مادری دلسوز و پدری زحمتکش سپری نمود و دوران تحصیل خود را در دبستان سعدی از سال 1342 آغاز نمود و پس از گذراندن 6 سال دوران ابتدایی در سال 1348 وارد دبیرستان خواجه نصیر گردید. سپس در سال 1351 وارد دانشسرای مقدماتی شد.از آنجا که ایشان خانوادگی طبع شعر داشتند با سرودن اشعاری درباره دکتر شریعتی، امام حسین و دوازده امام تنفر خود را از رژیم پهلوی و عشق خود را به ائمه اطهار نشان داد و نیز در مسابقات مشاعره ی فردوسی استان قم مقام دوم را کسب نمود.

این شهید عزیز پس از سپری کردن دوران دانشسرا، در سال 1354 برای گذراندن دوران آموزش سپاه دانش 6 ماه به گرگان رفت و بعد از آن به منطقه ی کهنوج از توابع جیرفت در استان کرمان برای انجام دوره سپاه دانش فرستاده شد که در آن جا نیز با تمرد و نپوشیدن لباس مخصوص سپاه دانش انزجار خود را از رژیم شاهنشاهی اعلام نمود و همین امر سبب گردید که دو ماه اضافه ی خدمت برای وی در نظر گرفته شود.

بعد از دوسال و اندی خدمت در سپاه دانش ایشان در روستای تادوان خفر از توابع شهرستان جهرم به عنوان آموزگار در مدرسه ی ابتدایی مشغول به کار گردید. در این ایام نیز مخالفت خود را با نظام شاهنشاهی با پایین آوردن عکس شاه خائن درکلاس ادامه دادمه داد که همین امر باعث گردید ژاندارمری منطقه او را بازداشت کند و از همین ایام بود که فعالیت خود را به صورت علنی بر علیه رژیم دیکتاتور پهلوی آغاز نمود. به طوری که در تشکل مردمی تحت عنوان جوانان انقلابی حضور فعال داشت و اعلامیه های امام خمینی(ره) را در شکبه های کشوری پخش می کرد.در این ایام مکان زندگی این معلم شهید درمحله ی (مسجد نو) بود که یکی از کانون های مبارزاتی محسوب می شد. وی از مبارزان اصلی این محله و نقش موثر در برپایی تظاهرات مردمی علیه رژیم داشت. سرانجام در سال 1357 انقلاب اسلامی با همت چنینی جوانانی به پیروزی رسید.

شهید عبدالکریم رضایی بعد از انقلاب اسلامی یعنی در سال 1358 در مدرسه ابتدایی، روستای تادوان بخش خفر با سمت مدیر خدمت خود را ادامه داد و همزمان در دانشگاه قم در رشته کارشناسی حقوق به عنوان دانشجو مشغول به تحصیل بود.لازم به ذکر است که هم اکنون دبستان محل تدریس او به پاس بزرگداشت این شهید به اسم وی نامگذاری شده است.

با آغاز جنگ ایشان که عاشق میهن خود بود باز دیگر دعوت حق را لبیک گفته و رهسپار جبهه های جنگ تحمیلی شد. به گفته ی مادر این شهید بزرگوار عشق و ذوق و علاقه ی وی برای رفتن به جبهه وصف نشدنی بود.

محل رزم این شهید منطقه ی شادگان از استان خوزستان بود.به گفته ی همرزمانش از وی خواسته بودند تا در پشت خط خدمت کند، امام او گفته بود: من 40 نفر را با خود آورده ام تا در خط مقدم جبهه مبارزه کنیم.

از همرزمان او می توان شهید محمود فرحی، شهید سید هاشم مهدی زاده و شهید عبدالعلی پوست پسند نام برد.

سیزده روز از اعزام وی به جبهه نگذشته بود که سرانجام در جاده ی شادگان ماهشهر به همراه شهید عبدالعلی پوست پسند در اثر برخورد خمپاره به سنگرشان هردوی این عزیزان با جسدی تکه پاره در تاریخ چهارم دی ماه 1359 که مصادف با اربعین حسینی و نیز همزمان با روز تولدش بود به دیدار حضرت دوست شتافتند.

پیکر مطهر این شهید در شهر شهید پرور جهرم تشییع و در گلزار شهدای قبرستان فردوس در کنار دیگر هم رزمانش به خاک سپرده شد. او ششمین شهید این شهرستان به می آید روحش گرامی باد.