جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
۱۸:۵۴:۰۴
گزارش
گزارشی از محاسن و معایب هدایت تحصیلی دانش‌آموزان در پایه نهم که امسال عملی می‌شود
انتخاب رشته تحصیلی؛ خوب، بد، ناقص
یادداشت و گفتگو
موانع اقتصادی و فرهنگی همچنان مهم‌ترین دلایل خروج افراد لازم‌التعلیم از نظام آموزشی است
ترک‌تحصیل، تحصیل را رها نمی‌کند
مسئول سازمان بسیج فرهنگیان در نشست"فلسفه سیاسی واقعه غدیر
دکتر ناصر جوکار در این نشست گفت؛ اگر عرایض شاگردتان را جزئی از جشن مرسوم و تکراری همه ساله بدانید، تحمل این گفته ها برایتان مشکل خواهد بود، اما اگر غدیر را جزئی از پروژه تربیت بشر و مبدا تاریخی تشکیل حکومت علوی فرض کنیم، تحمل شنیدن عرایض حقیر آسان خواهد شد، خاصه آنکه بنده تخصص جمع کردن مجلس جشن را ندارم. در ابتدا سلام میفرستیم بر آموزگار آموزگاران نخستین مهر سپهر سروری و سید مهتری علی بن ابی طالب(ع).
نشستی با حضور جامعه فرهنگیان آموزش و پرورش ناحیه چهار شیراز بمناسبت گرامیداشت عید غدیر برگزار گردید .
دکتر ناصر جوکار در این نشست گفت؛ اگر عرایض شاگردتان را جزئی از جشن مرسوم و تکراری همه ساله بدانید، تحمل این گفته ها برایتان مشکل خواهد بود، اما اگر غدیر را جزئی از پروژه تربیت بشر و مبدا تاریخی تشکیل حکومت علوی فرض کنیم، تحمل شنیدن عرایض حقیر آسان خواهد شد، خاصه آنکه بنده تخصص جمع کردن مجلس جشن را ندارم. در ابتدا سلام میفرستیم بر آموزگار آموزگاران نخستین مهر سپهر سروری و سید مهتری علی بن ابی طالب(ع).
یادبود شعائر دین و اولیا الهی در گام نخست باید روشن شود با چه "هدفی" صورت می گیرد تا بعد روشن شود با چه "روشی" باید صورت گیرد.
بدون شک، این نشست و تمامی نشست های این روز مبارک، نه یک رفتار نوستالوژیک، باستان شناسانه و یا مناسکی، که امور مهم تری علاوه بر این است، چرا که ما یک "غدیر تاریخی" داریم و یک "غدیر تربیتی". غدیر تاریخی، برکه و آبگیری بود در صحاری عربستان که روزی رویدادی در مسیر برگشت از حج در آن رخ داد. اما غدیر تربیتی، یک عمل معطوف به گذشته نیست که عملی پویا و دینامیک و معطوف به آینده است. در این صورت، پاسداشت این روز را عملی فرقه ای و شیعی نمی توان سرشماری کرد که عملی معطوف به کل بشریت و رویدادی فراتاریخی است.
به حقیقت، غدیر یک پیشنهاد برای تمام بشریت است، لذا اگر جامعه ای علی را از حاکمیت مخلوع کرد و خلافت را از او سلب نمود، علی را از علی بودن محروم نکرد که خود را از علی داشتن محروم کرد. چرا که غدیر جزئی از پروژه بعثت بوده و هست و امامت علی ابن ابطالب(ع) رکن خاتمیت خاتم المرسلین(ص) است. از طرفی به تعبیر قران کریم"قتل الخراصون". مرگ بر دروغگویان. برخی بر سنت غدیر می دمند تا آن را منشا اختلاف میان شیعه و سنی قرار دهند، در حالی که به روایت تاریخ و اسناد موجود، تقریبا تمامی تاریخ نویسان و فحول اهل سنت، بر رویداد غدیر به نفع تشیع اعتراف نموده اند. جا دارد از این اعتراف به عنوان نقطه وحدت شیعه و سنی یاد کرد نه مرجعیتی برای اختلاف در عالم اسلام. لذا دعوای غدیر دعوای بین تفکر انسان شناسی الحادی مدرنیته(فاشیسم، لیبرالیسم، سوسیالیسم) و اسلام است نه دعوای شیعه و سنی. البته مشکل ما با جهان سکولار(پروتستانسیسم) و جریان غالی گری که علی(ع) را تا مرتبه الوهیت و خدایی ارتقا دادند، دعوا بر سر اقامه نماز، روزه و حج و... نیست. اگر غدیر مدعی مساله حکومت داری نمی شد، نه عاشورایی اتفاق می افتاد و نه غدیر در بستر تاریک تاریخ مدفون می شد. تمام مشکل ما با جهان پست مدرن و واپسگراهای خوارج امروزین در این است که مشروعیت سیاسی و حق حاکمیت با مشروعیت دینی امتزاج شده، در حالی که جامعه غربگرا و انگلوساکسون می گویند چرا دین را با حکومت داری و سیاست جدا نمی کنید؟ غدیر به ما آموخت که دین از سیاست جدا نیست و علی ابن ابیطالب(ع) را نه فقط بر روی منابر و کاغذ باید گرامی داشت که در بازار و اداره و مدرسه و حکومت داری نیز باید به ایشان تاسی جست. امروز باید پرسید، علی در کجای آموزش و پرورش ما مستقر است؟ کجای بازار ماست؟ و کجای... لذا نباید فقط در دو نقطه تکراری تاریخ یعنی ۱۳ رجب و ۲۱ رمضان علی را یاد کرد. ما اگر خود را معلم در طراز جامعه علوی می دانیم، باید "انسان مسئول" تربیت کنیم، نه "انسان طرفدار". معلمین عزیز: بدانید که تاریخ، عیننا تکرار نمی شود ولی سنخا مرتب در حال تکرار است. لذا ما هم وارد معرکه هایی می شویم که علی(ع ) در آن وارد شد. ما همواره مخیریم تا بین حق و باطل یکی را انتخاب کنیم. جدای از حضور در جشن و پختن آش نذری یا پوشیدن لباس سیاه در شب ۲۱ رمضان، ماموریت های دیگری نیز داریم، چرا که نظام مبتنی بر تربیت علوی نه انسان صرفا فاضل که انسان متفکر تربیت می کند. لذا ما دانشمند احمق زیاد داریم اما یک متفکر احمق در تاریخ نمی بینیم.
حقیقت امر آنکه، معلم، شهید راه آگاهی است و هرگز اجازه نخواهد داد تا با هزینه و سرمایه این ملت انقلابی، فرزندانی تربیت شوند که از آبشخور مکتب شیکاگو و مکتب فرانکفورت سر بر آورده و با انسان شناسی الهی متارکه کنند. بنابراین در مکتب علوی، باید از تعریف"رشد" اعاده حیثیت کرد، به طوری که باید بر خلاف مکاتب مادی و با تربیت علوی، انسان را از حیطه جانور شناسی به خلیفه اللهی سوق داد و بر خلاف مکاتب الحادی رفتارگرایان، محیط گرایان و محرک گرایان غیر از طول و عرض او، عمق و ارتفاع بشر نیز اندازه گیری شود، چرا که انسان، آیت الله العظمی است. ای معلم عزیز؛ رشد یعنی سازش دادن تدریجی دانش آموز با ارزش های الهی و تسخیر ابدیت او به بهترین وجه در لحظه ملاقات با یگانه بی انباز. اجازه ندهید نفسانیت بنام عقلانیت بر دانش آموز غالب شود. و سلام بر بزرگ معلم بشریت، علی و معلم ثانی بشریت شما قبیله بیداری که نور ناب می نوشانید و رنج بی شمار می آشامید.
