سه‌شنبه ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
۱۴:۲۹:۱۴
گزارش
گزارشی از محاسن و معایب هدایت تحصیلی دانش‌آموزان در پایه نهم که امسال عملی می‌شود
انتخاب رشته تحصیلی؛ خوب، بد، ناقص
یادداشت و گفتگو
موانع اقتصادی و فرهنگی همچنان مهم‌ترین دلایل خروج افراد لازم‌التعلیم از نظام آموزشی است
ترک‌تحصیل، تحصیل را رها نمی‌کند
دانش آموزی که پس از یک دوره فارغ التحصیل می شود خروجی نظام آموزش و پرورش محسوب می گردد و طبق دیدگاه رهبر معظم انقلاب این فرد تحصیلکرده و خارج شده از نظام آموزشی کشور باید دارای شجاعت، حس کنجکاوی، توانمند و... باشد.
به گزارش پایگاه
اطلاع رسانی بسیج فرهنگیان فارس به نقل از جام جم آنلاین، از دیدگاه اسلام تربیت یعنی به فعلیت رساندن قوای انسان، استعدادهای او و ایجاد تعادل و هماهنگی در آنها برای رسیدن به کمال مطلوب؛ یعنی قرب به خدا. ابتدای فصل دوم سند تحول بنیادین آموزش و پرورش نیز آمده است: «وزارت آموزش و پرورش مهم‌ترین نهاد تعلیم و تربیت رسمی عمومی، متولی فرآیند تعلیم و تربیت در همه ساحت‌های تعلیم و تربیت، قوام‌بخش فرهنگ عمومی و تعالی‌بخش جامعه اسلامی براساس نظام معیار اسلامی با مشارکت خانواده، نهادها و سازمان‌های دولتی و غیر‌دولتی است.»
بر این اساس درست است که خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که فرد در آن پا به عرصه وجود و زندگی می گذارد و اولین پایه های تعلیم و تربیت در آن شکل می گیرد، ولی آموزش و پرورش هر کشوری مهم ترین و موثر ترین نظام پرورش و رشد شخصیت نوجوانان و جوانان است. یکی از کارکردهای اصلی و اساسی نظام تعلیم و تربیت، توجه به رشد شخصیت دانش آموزان و اهمیت پرورش تن و روان آنهاست. دانش آموز در تراز انقلاب اسلامی باید از نظر علمی انسانی خلاق، فکور، مبتکر و اهل ایده و از نظر اخلاقی متعهد، خوش خلق، خوش قول، اهل تعاملات اجتماعی و آماده برای ورود به زندگی اجتماعی باشد. ما چقدر توانسته ایم در این راه قدم برداریم؟ با نگاهی به اوضاع اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می توان به پاسخ این پرسش پی برد. وقتی نظام تعلیم و تربیت کار خود را به درستی انجام دهد طبیعتا بازخورد آن باید در جامعه به وضوح دیده شود. رشد علمی، فرهنگی و اقتصادی کشور نشان از یک آموزش و پرورش پویا و با رویکرد کیفیت بخشی است.
معلمان اثر گذارترین و اساسی ترین عنصر نظام تعلیم و تربیت یک کشور هستند. هر چه به این قشر زحمتکش و ارزشمند توجه شود، آثار آن در تربیت دانش آموزان دیده خواهد شد. ارتقای سطح دانش معلمان از ضروریات این مهم است. اگر می خواهیم کلاسی پویا داشته باشیم باید از معلمانی پویا و آشنا به علم روز برخوردار باشیم. بعد از آن محتوای کتب آموزشی نقش بسزایی در تربیت انسان دارد. محتوای آموزشی باید براساس نیازهای آموزشی جامعه اعم از نیازهای فردی و اجتماعی و همچنین اولویت ها و مقاصد و اهداف بر اساس سیاست ها و خط مشی های مورد نظر، اطلاعات و دانش مطابق با نیازها، وسایل و ابزارهای لازم برای تحقق اهداف باشد.
محتوای آموزشی باید در ارتباط با مسائل روز بوده و پایه ای برای آموزش مداوم باشد. دارای توالی و با توجه به مفاهیم، قوانین و اصول هر علم، میراث فرهنگی و میزان علاقه و رغبت دانش آموز تدوین شود. از عوامل مهم دیگر برخوردار بودن از سخت افزارهای مورد نیاز انتقال این مفاهیم است. داشتن فضای آموزشی مناسب اعم از کلاس، کارگاه، آزمایشگاه، سالن های ورزشی و ... این امکان را برای متولیان آموزش و پرورش فراهم می کند تا بهتر بتوانند نسبت به پرورش و آموزش دانش آموزان اقدام کنند. حضور در اردوهای آموزشی و پرورشی و خارج شدن از فضای مدرسه نیز نقش مهمی در تعلیم و تربیت و جامعه پذیری دانش آموز خواهد داشت.
دانش آموزی که پس از یک دوره فارغ التحصیل می شود خروجی نظام آموزش و پرورش محسوب می گردد و طبق دیدگاه رهبر معظم انقلاب این فرد تحصیلکرده و خارج شده از نظام آموزشی کشور باید دارای شجاعت، حس کنجکاوی، توانمند و... باشد . البته نباید همراهی و همکاری دستگاه ها و نهادهای دیگر را نادیده بگیریم. طبیعی و مبرهن است که وزارت آموزش و پرورش به تنهایی نمی تواند تمام سنگینی بار تربیت و آموزش آینده سازان کشور را بر دوش بکشد.
محمد الهی
کارشناس آموزش و پرورش
بر این اساس درست است که خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که فرد در آن پا به عرصه وجود و زندگی می گذارد و اولین پایه های تعلیم و تربیت در آن شکل می گیرد، ولی آموزش و پرورش هر کشوری مهم ترین و موثر ترین نظام پرورش و رشد شخصیت نوجوانان و جوانان است. یکی از کارکردهای اصلی و اساسی نظام تعلیم و تربیت، توجه به رشد شخصیت دانش آموزان و اهمیت پرورش تن و روان آنهاست. دانش آموز در تراز انقلاب اسلامی باید از نظر علمی انسانی خلاق، فکور، مبتکر و اهل ایده و از نظر اخلاقی متعهد، خوش خلق، خوش قول، اهل تعاملات اجتماعی و آماده برای ورود به زندگی اجتماعی باشد. ما چقدر توانسته ایم در این راه قدم برداریم؟ با نگاهی به اوضاع اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می توان به پاسخ این پرسش پی برد. وقتی نظام تعلیم و تربیت کار خود را به درستی انجام دهد طبیعتا بازخورد آن باید در جامعه به وضوح دیده شود. رشد علمی، فرهنگی و اقتصادی کشور نشان از یک آموزش و پرورش پویا و با رویکرد کیفیت بخشی است.
معلمان اثر گذارترین و اساسی ترین عنصر نظام تعلیم و تربیت یک کشور هستند. هر چه به این قشر زحمتکش و ارزشمند توجه شود، آثار آن در تربیت دانش آموزان دیده خواهد شد. ارتقای سطح دانش معلمان از ضروریات این مهم است. اگر می خواهیم کلاسی پویا داشته باشیم باید از معلمانی پویا و آشنا به علم روز برخوردار باشیم. بعد از آن محتوای کتب آموزشی نقش بسزایی در تربیت انسان دارد. محتوای آموزشی باید براساس نیازهای آموزشی جامعه اعم از نیازهای فردی و اجتماعی و همچنین اولویت ها و مقاصد و اهداف بر اساس سیاست ها و خط مشی های مورد نظر، اطلاعات و دانش مطابق با نیازها، وسایل و ابزارهای لازم برای تحقق اهداف باشد.
محتوای آموزشی باید در ارتباط با مسائل روز بوده و پایه ای برای آموزش مداوم باشد. دارای توالی و با توجه به مفاهیم، قوانین و اصول هر علم، میراث فرهنگی و میزان علاقه و رغبت دانش آموز تدوین شود. از عوامل مهم دیگر برخوردار بودن از سخت افزارهای مورد نیاز انتقال این مفاهیم است. داشتن فضای آموزشی مناسب اعم از کلاس، کارگاه، آزمایشگاه، سالن های ورزشی و ... این امکان را برای متولیان آموزش و پرورش فراهم می کند تا بهتر بتوانند نسبت به پرورش و آموزش دانش آموزان اقدام کنند. حضور در اردوهای آموزشی و پرورشی و خارج شدن از فضای مدرسه نیز نقش مهمی در تعلیم و تربیت و جامعه پذیری دانش آموز خواهد داشت.
دانش آموزی که پس از یک دوره فارغ التحصیل می شود خروجی نظام آموزش و پرورش محسوب می گردد و طبق دیدگاه رهبر معظم انقلاب این فرد تحصیلکرده و خارج شده از نظام آموزشی کشور باید دارای شجاعت، حس کنجکاوی، توانمند و... باشد . البته نباید همراهی و همکاری دستگاه ها و نهادهای دیگر را نادیده بگیریم. طبیعی و مبرهن است که وزارت آموزش و پرورش به تنهایی نمی تواند تمام سنگینی بار تربیت و آموزش آینده سازان کشور را بر دوش بکشد.
محمد الهی
کارشناس آموزش و پرورش
