مهدی جان

شوق خانمیرزا از این ماجرا در بخشی از وصیت­نامه­اش چنین نمایان است: «با سلام به مهدی موعود(عج) آقا و سرور و مولایم، آنکه هدیه سربازش را قبول کرد، آنکه پذیرفت پرقیمت­ترین چیزی را که حقیر به آن علاقه داشتم، یعنی قرآنی را که خیلی دوست می­داشتم به او هدیه کردم و قبول کرد. مهدی جان گریه­ها کردم، مرا نپذیرفتی، مهدی جان ممکن است لایق نبودم ولی اینکه هدیه را از من پذیرفتی شاید به خاطر بزرگی هدیه بود و از آن شرمت شد که هدیه را قبول نکنی و این را می­گویم که باور کنید امام زمان(عج) در جبهه­هاست...»

شهید خانمیرزا استواری

برگرفته از وب سایت :http://WWW.14600sms.blogfa.com