محمدعلی در 3 مردادماه سال 1345 در شیراز به دنیا آمد.با آغاز جنگ تحمیلی وادامه یافتن خصومت خصم خائن،وی چون دیگرجوانان غیور وغیرتمند درسال 1364كه درآخرین سال دبیرستان مشغول به تحصیل بود،با كسب اجازه از مدیران خود،درس ومدرسه رارها میكندو روانه ی لاله زار عرصه های جهد و جهاد می شود وبه مدت یك سال دربرابردشمن به رزم وپیكارمشغول میشود.
وی در سال 1364،زمانی كه گامهای استوارش منطقه ی فكه را درمی نوردید و در برابر خصم به جهاد مشغول بود،زخم پیكار،برحریرتنش می نشیند و سند سر افرازیش می شود.
محمدعلی به خصلت های بر گزیده و ارزنده ای چون شجاعت وشهامت آراسته بود؛در برابر پدرو مادرباخضوع رفتارمیكرد؛گشاده رو بود و طراوت تبسمش رانثارمردم می كرد؛ازغیبت اجتناب می ورزید ودیگران رابه كارهای نیك وپسندیده توصیه می كرد؛دربرابراعضای خانواده ودیگران،رفتاری متواضعانه داشت و با مطالعه و كتاب خواندن بر آگاهی های خود می افزود.
او پس ازبه پایان رسانیدن تحصیلات دوره ی متوسطه ،درآزمون ورودی شركت و در رشته ی مهندسی كامپیوتر دانشگاه شیرازپذیرفته میشود ودر زادگاه خود به عنوان دانشجو به تحصیلاتش ادامه میدهد.
محمدعلی كه باجام نام آقا ومولایش حسین(ع)شهیدكربلا،شهدِ شوروشوق می نوشید ودرعملیاتی چون والفجر8 و كربلای 5 ،عاشقانه شركت كرده بود، درروزهای نخست بهار سال1366 كه شقایق زاران عطرافشان بودند وشهرگلباران می شد،باخانواده اش وداع می كند وبرای آخرین باربه سوی میدان های كارزارمی شتابد ودرجمع یاران مخلص وباصداقت خوددرعملیات كربلای 8 شركت می كند واستوار وپایدار دربرابردشمن به نبرد می پردازد.
وی پس ازپایان عملیات ،صبحگاهان كه زیارت عاشورا زبانش را زینت می داد،باردیگرمجروحان ومصدومان جنگ وجهاد را برای معالجه ومداوا به سوی آمبولانس هدایت می كند.
جوان مردی كه جام جانش لبریزازشهد نام ویاد حسین بود وسینه اش به چراغ پرفروغ شورو رشادت و شرافت می درخشید،زمانی كه تكیه گاه قامت رشید یاران زخمی خود می شود،دركربلای دیگر،با تیر كین خصم به مقام والای شهادت میرسد.
برای اطلاعات بیشتر به
وصیت نامه شهید مراجعه کنید.
/224224
