زندگينامه+خاطره شهيد اكبر ربيعي

اكبر ربيعي در تاريخ 20اردیبهشت ماه سال 1349 در خانواده اي متدين و مذهبي در شهرستان ني ريز ديده به جهان گشود . خانواده او به خاطر عشق به امام حسين (ع) نامش را اكبر نهادند تا آنكه شهيد 6 ساله مي شود . دوره دبستان خود را در دبستان فرهنگ اسلامي و دوره راهنمايي را در مدرسه راهنمايي شهيد دكتر مفتح و دوره متوسطه را در هنرستان شهيد باهنر ني ريز سپري مي كند . با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران و دفاع مقدس امت قهرمان ايران و در قبال اين يورش ناجوانمردانه ، سنش هنوز اقتضاي شركت در جنگ را نمي كرد اما از آنجا كه در آرزوي پيوستن به رزمندگان اسلام چون شمع مي سوخت با دستكاري فتوكپي شناسنامه و تغيير تاريخ تولد ، درخواست اعزام به جبهه را مي دهد . در اعزامهايي كه به جبهه داشت اغلب بدون خبر خانواده مي رفت بعد نامه مي نوشت كه در جبهه است . ايشان هدف از جبهه رفتن را اينگونه شرح مي دهد . من جبهه را به خاطر فرار از درس انتخاب نكرده ام بلكه به خاطر اسلام و اطاعت از فرمان امام (ره) انتخاب كرده ام . زماني كه از جبهه بر مي گشت ارتباطش با بسيج قطع نمي شد ، از نظر اخلاقي بسيار صبور ، آرام ، موقر و مؤدب بود ، احترام و تواضع در برابر بزرگتران از ديگر خصوصيات اخلاقي او بود . اهل محل او را به عنوان يك فرد بسيجي و حزب الهي فعال مي شناختند .

هر كدام از همرزمانش كه شهيد مي شدند ، آتش اشتياق به شهادت در دلش شعله ورتر مي گشت و بيش از پيش آماده پرواز به سوي خدا مي شد . ايشان جمعي گردان كميل بود و اولين اعزامش در تاريخ 18فروردین ماه سال 1365 بود . چهار نوبت در جبهه شركت و در عملياتهاي كربلاي 3 ، كربلاي 4 ، كربلاي 5 و خط پدافندي غرب در لشكر 19 فجر شركت داشت و سرانجام در جبهه جنوب ، منطقه شلمچه در عمليات كربلاي 5 در تاريخ 30دی ماه سال 1365درجه رفيع شهادت نائل گرديد و پيكر مطهرش در گلزار شهداي ني ريز به خاك سپرده شد .

روحش شاد و راهش پررهرو باد

خاطراتي از زبان برادر شهيد :

"در آخرين اعزام به جبهه چون مدت 22 روز از برگشتن او از جبهه نگذشته بود از طرف خانواده با جبهه رفتن او ممانعت شد. به برادران گردان كميل هم سفارش شده بود كه از سوار كردن ايشان خودداري نمايند . ولي او بوسيله دوستانش به خارج از شهر ني ريز مي رود تا در خارج از شهر سوار خودرو شود ، ولي برادران گردان از بردن او به جبهه جلوگيري مي كنند ، با دلي شكسته و گريان و نالان بوسيله خودروهاي عبوري خود را به استهبان ، شيراز ، بهبهان ، اميديه ، اهواز و سپس گرسنه و بي حال به پادگان امام خميني مي رساند و سرانجام جهت عمليات با برادران گردان به عنوان آر.پي.جي زن به منطقه عملياتي كربلاي 5 اعزام مي شود".