وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به استخدام کمیته درآمد و شبها را به
پاسداری از مسجد مظفریه مولوی می پرداخت. در زمان درگیری های غرب کشور به
کردستان اعزام شد و با شروع جنگ تحمیلی با اصرار فراوان به خرمشهر رفت و
سرانجام در بیستم مهر ماه سال 1360 در منطقه آبادان مفقودالاثر شد.
شهید علیمراد پرورده در بخشی از وصیت نامه اش می نویسد: شهادت می دهم به
یگانگی خداوند متعال که محمد(ص) بنده و فرستاده او و خاتم النبین بوده و
علی (ع) وصی و جانشین اوست و اعلام می دارم که امام خمینی (ره) از سلاله
پاک حضرت علی(ع) و پیرو و ادامه دهنده فرزند شهید و غریب ایشان امام
حسین(ع) ست.
وی در بخش دیگری از وصیت نامه اش می نویسد: به شما ملت شریف و غیور نصیحت و
وصیت می کنم که دنباله رو این حرکت عظیم که صد البته نه راه من بلکه راه
به حق خمینی کبیر (ره) که همانا راه تولد نوینی برای جهان اسلام و پیامبران
الهی و در نهایت رضایت و خوشنودی می باشد را با دلی باز و روحی بلند و
فکری مالا مال از ایمان ناب محمدی ادامه دهید و مبادا در این راه تردید به
خود راه دهید.
یادش گرامی و راهش پر رهرو