زندگی نامه شهید صفدر باصری

شهيد «صفدر باصري» در سال 1331 در يک خانواده ي مذهبي و تهيدست از «طايفه ي باصري» تيره ي «ننه عربي» در «محله ي علي آباد کمين» از توابع سعادت شهر استان فارس پا به عرصه ي گيتي گذاشت. به علت مشکلات معيشتي خانواده از ادامه تحصيل باز ماند و جهت امرار معاش در «شرکت توانير شيراز» پذيرفته و سپس به «اهواز» منتقل و در نيروگاه برق «حصيرآباد» مشغول به کار شد.

وي در حين کار، شبانه درس خود را ادامه داد و موفق به أخذ مدرک «ديپلم علوم تجربي» گرديد. در هنر خطاطي داراي تبحر خاصي بود. به طوري که زيباترين خط ها را در دوران شکوهمند انقلاب اسلامي بر روي ديوارهاي «اهواز» از خود به يادگار گذاشت.

در سال 1355 ازدواج کرد که ثمر ه ي اين پيوند يک فرزند پسر و دو فرزند دختر بود. در جريان انقلاب يک بار با همسرش تحت تعقيب مزدوران ساواک قرار گرفت ولي جان سالم به در برد.

در سال1360 در دانشکده ي افسري پذيرفته شد و به خدمت نظام درآمد. با شروع جنگ راهي جبهه هاي غرب کشور شد. مدت دو سال، به عنوان فرمانده، «کردستان» را جهت مبارزه با دشمنان بعثي برگزيد. در جبهه هاي غرب کشور بود که خبر شهادت برادرش «شهيد سعيد باصري» و همراهان که در «کربلاي ده» به شهادت رسيده و مفقودالاثر شده بودند را شنيد. سلاح برادر را زمين نگذاشت و دوش به دوش برادران ارتشي حماسه آفريد و پنج ماه بعد از شهادت برادرش در تاريخ بيست و پنجم شهريور ماه سال 1366 در عصر تاسوعاي حسيني در جبهه ي «کله گاوي» تير خصم قلبش را نشانه گرفت.