چه كسي اولين فرمانده لشكر شهيد بود

از هوش و استعداد فوق العاده اي برخوردار بود و با موفقيت تمام، دوران دبستان و دبيرستان را پشت سر گذاشت. علاقه او به فراگيري قرآن تا حدي بود كه از آغاز رفتن به دبستان توانست قرائت كتاب آسماني قرآن را كاملاً فراگيرد و برخي از سوره هاي كوچك را كاملاً حفظ كند
در سال 1352 مقطع دبيرستان را با موفقيت پشت سر گذاشت و پس از اخذ ديپلم با نمرات عالي در دانشسراي اصفهان به ادامه تحصيل پرداخت، پس از دريافت مدرك تحصيلي به سربازي رفت و مسئوليت آشپزخانه در لشكر توپخانه اصفهان به عهده او گذاشته شد.
پس از دوران سربازي شغل معلمي را برگزيد. در همان ايام با روحانيون متعهد و انقلابي ارتباط پيدا كرد و بر اثر مجالست با آن ها، با شخصيت حضرت امام آشنا شد. به دنبال اين آشنايي و شناخت، سعي كرد تا در محيط مدرسه و كلاس درس، دانش آموزان را با معارف اسلامي و انديشه هاي انقلابي حضرت امام (ره) و يارانش آشنا كند.
پس از پيروزي انقلاب در تشكيل كميته انقلاب اسلامي و سپاه شهرضا نقش اساسي داشت. اواخر سال 1358 به خرمشهر، سپس به بندر چابهار و كنارك در استان سيستان و بلوچستان عزيمت كرد و به فعاليت گسترده فرهنگي پرداخت.
در خرداد 1359 به منطقه كردستان اعزام شد. سپاه پاسداران پاوه از مهر 1359 تا دي 1360 با فرماندهي مدبرانه او، 25 عمليات موفق در پاكسازي روستاها از وجود اشرار، آزاد سازي ارتفاعات و درگيري با نيروي ارتش بعث داشته است. او كه قبل از شروع جنگ تحميلي از سوي رژيم متجاوز عراق، به صحنه كارازار وارد شده بود، وطي ساليان حضور خود در جبهه هاي نبرد، خدمات شايان توجهي از خود بر جاي گذاشت و افتخارها آفريد.
در زمستان 1360 او و سردار حاج احمد متوسليان، به دستور فرماندهي كل سپاه مأموريت يافتند ضمن اعزام به جبهه جنوب تيپ محمد رسول الله (ع) را تشكيل دهند.
در عمليات فتح المبين و بت المقدس در سمت معاون تيپ تلاش تحسين برانگيزي داشت. در سال 1361 به جنوب لبنان رفت . پس از دو ماه دوباره به ميهن اسلامي بازگشت.
با شروع عمليات رمضان در 23 تير 1361 در منطقه «شرق بصره، فرماندهي تيپ 27 حضرت رسول (ص) را به عهده گرفت و بعدها با ارتقاي اين يگان به لشكر، تا زمان شهادتش در سمت فرماندهي انجام وظيفه نمود.
شهيد حاج همت در شانزدهم اسفند 1362 در جزيره جنوبي مجنون به آرزوي ديرينه خود كه همانا شهادت بود رسيد.
در آخرين روزهاي عمليات خيبر و نزديك ترين اوقات به شهادت حاج ابراهيم همت، پاتك ها و حملات دشمن توان فرسا بود و ضعيت نگران كننده، نگراني و اضطراب در سر تا سر ملك جان ها حكمران بود؛ غم در بيكرانگي دل ها تركتازي مي كرد، ليكن آن لحظه كه پيام امام را شنيد كه فرمود « بايد مجنون حفظ شود» به «همت» حالتي ديگر دست داد؛ گويي حالتي نو و رمقي تازه در كالبد او دميده شد؛ بسان شير بيشه جهشي و غرشي دشمن سوز كرد و مصمم و استوار در برابر صداميان خدا نشناس قد برافراشت.