آخرین اخبار
کد خبر: ۳۱۰۰
تاریخ انتشار: ۰۷ آبان ۱۳۹۰ - ۱۳:۳۳
به مناسبت روز ازدواج و خانواده، بهتر دیدیم تا گزیده ای از رهنمودهای مقام معظم رهبري را بازخوانی کنیم، ايشان در توصیه به زوج های جوان فرموده اند: خانواده در اسلام يعني محل سكونت دو انسان، محل آرامش رواني دو انسان، محل انس دو انسان با يكديگر، محل تكامل يك نفر به وسيله يك نفر ديگر، آن جايي كه انسان در آن صفا مي يابد، راحتي رواني مي يابد، اين محيط خانواده است، كانون خانواده در اسلام اين قدر اهميت دارد.
امروز در دنيا تعبير بدي از محبت مي كنند، اين عشقي كه تعبير مي كنند اينها، آن محبت واقعي نيست، اين همان حالت هيجان جنسي است كه به يك شكل خاصي آن را ظاهر مي كنند. اين ممكن است در خيلي از موارد پيش بيايد، ارزشي هم ندارد.
 
ازدواجی که خدای متعال سنت قرار داده و آفرینش هم آن را اقتضا می کند، یکی از نعمت ها و اسرار الهی و یکی از پدیده های اجتناب ناپذیر زندگی بشری است. می شد که خداوند در قوانین آسمانی، این موضوع را لازم، واجب و حتمی و یا مجاز کند و مردم را رها کند تا یکی یکی بروند و با هم ازدواج کنند، اما این کار را نکرده است، بلکه ازدواج را یک ارزش قرار داده، یعنی کسی که ازدواج نمی کند، خود را از این ارزش محروم نموده است.
 
آدم تنها، مردم تنها و زن تنها که همه عمر را به تنهایی می گذرانند، از دید اسلام یک چیز مطلوبی نیست. مثل یک موجود بیگانه است در مجموعه پیکره انسانی. اسلام این طور خواسته که خانواده، سلول حقیقی مجموعه پیکره جامعه باشد نه فرد تنها.
 
پیامبر اکرم (ص) اصرار داشتند جوانها زود ازدواج کنند، چه دخترها و چه پسرها؛ البته با میل خودشان و با اختیار خودشان، نه اینکه دیگران برایشان تصمیم بگیرند. ما هم باید در جامعه خودمان این را رواج دهیم.
 
جوان ها در سنین مناسب، وقتی از دوران جوانی خارج نشده اند، در همان حال گرمی و شوق، باید ازدواج کنند. این بر خلاف برداشت و تلقی خیلی از افراد است که خیال می کنند ازدواج های دوران جوانی، ازدواج های زودرس است و ماندگار نیست.
 
درست برعکس است، این طور نیست. اگر درست صورت بگیرد، ازدواج های بسیار ماندگار و خوبی هم خواهد بود و زن و شوهر در چنین خانواده ای کاملا با هم صمیمی خواهند بود.
 
اسلام مرد را قوام و زن را ریحان می‌داند. این نه جسارت به زن است، نه جسارت به مرد. نه نادیده گرفتن حق زن است نه نادیده گرفتن حق مرد؛ بلکه درست دیدن طبیعت آنهاست.
 
ترازوی آنها هم اتفاقا برابر است؛‌ یعنی وقتی جنس لطیف و زیبا و عامل آرامش و آرایش معنوی محیط زندگی را در یک کفه می‌گذاریم، و این جنس مدیریت و کارکرد و محل اتکا بودن و تکیه‌گاه بودن برای زن را هم در کفه‌ی دیگر ترازو می‌گذاریم، این دو کفه با هم برابر می‌شود. نه آن بر این ترجیح دارد و نه این بر آن.
 
اصل در ازدواج عبارتست از پیوند زناشویی دختر و پسر و تشکیل خانواده. همین قدر که دختر و پسر همدیگر را ببینند و عقد شرعی جاری بشود و اینها با هم زن و شوهر بشوند، یک کانون خانواده به وجود آمده، و یک خانواده جدیدی تشکیل شده است.
 
شارع مقدس خانواده مسلمان و سالم را دوست دارد. وقتی خانواده تشکیل شد، برکات زیادی در آن هست، نیازهای زن و شوهر تامین می شود، نسل بشری ادامه پیدا می کند، اما اصل قضیه، فرزند، زیبایی و ثروت نیست. اصل قضیه این است که دو نفر با هم زندگی مشترکی را تشکیل می دهند و این محیط باید یک محیط سالمی باشد.
 
در همه‌ امور زندگی‌تان سادگی را رعایت کنید. اولش هم از همین مراسم ازدواج است، از اینجا شروع می‌شود. اگر ساده برگزار کردید قدم بعدی‌اش هم می‌شود، ساده، و الا شما که رفتید آن مجلس کذاییِ مثل اعیان و اشراف‌های طاغوت را درست کردید، بعد دیگر نمی‌توانید بروید توی خانه کوچکی مثلا با وسایل مختصری زندگی کنید. این جور نمی‌شود دیگر. چون خراب شده و از دست رفته است.
 
از اول، پايه زندگی را براساس سادگی و ساده‌زیستی بگذارید تا زندگی بر خودتان، بر کسانتان و بر مردم جامعه ان‌شالله آسان شود.
نام:
ایمیل:
* نظر: