قيام 19 دي
حماسه جاويد
روز نوزدهم دي ماه، يادآور حماسه بزرگ و با شکوهي است که برگ ديگري از کتاب زرين انقلاب اسلامي را رقم زد. 19 دي سالروز قيام خونين مردم قم است؛ همان روزي که در تاريکي استبداد و ستم روزنه ها را به سوي روشنايي گشود و روند انقلاب را به گونه اي شکل داد که طومار دو هزار و پانصد ساله نظام شاهنشاهي در مدت زمان کوتاهي در هم پيچيده شود. اين روز بزرگ و به ياد ماندني را گرامي مي داريم و بر شهيدان و ايثار گران اين حماسه جاويد درود مي فرستيم .
شهر قيام و انقلاب
شهر مقدس قم در تاريخ انقلاب همواره به عنوان پايگاه اصلي و سازمان دهنده قيام و مبارزه عليه نظام ستم شاهي به شمار مي رفته است. وجود حوزه علميه و روحانيت متمرکز دراين شهرنيزدراين مهم تاثير بسزايي داشته است. آغاز مبارزه و شکل گيري آن و نيز رهبري مردم توسط حضرت امام خميني (ره) در همين شهر صورت پذيرفت. پس از قيام خونين 15 خرداد 42 نام قم به عنوان مرکز اصلي و هدايت کننده مبارزات بر سر زبان ها افتاد و پس از چهارده سال، قيام 19 دي 56 که آن را «جرقه انقلاب»(1) نيز ناميده اند بار ديگر موجب قيامي همگاني و مبارزاتي گسترده شد.
ذخيره الهي
مقام معظم رهبري درباره جايگاه شهر قم در پيروزي انقلاب اسلامي مي فرمايد: «براي ساختن يک بنا، اول بايد پايه هاي محکم آن را کار گذاشت. هر چه بنا بزرگ تر و سنگين تر و ماندگارتر باشد، پايه هاي آن محکم تر و قوي تر و شکست ناپذيرتر خواهد بود. اگر ما مبارزه ملت ايران را که به طور عمومي و تعيين کننده، از سال پنجاه و شش آغاز شد به يک بناي رفيع و مستحکم تشبيه کنيم، پايه هاي قوي و شکست ناپذير و ماندگارِ اين بناي مستحکم، در قم نشانده و کار گذاشته شد. قم يک ذخيره الهي براي اسلام بود.»(2)
جرقه قيام
در روز هفدهم دي ماه سال 56 مقاله اي با عنوان «استعمار سرخ و سياه»، با امضاي احمد رشيدي مطلق در روزنامه اطلاعات درج گرديد. نويسنده اين مقاله، که در سالروز کشف حجاب به چاپ رسيد، به حضرت امام خميني (ره) اهانت کرده بود. با اين که براي اولين بار نبود که عوامل نظام به حضرت امام (ره) اهانت مي کردند و اين بار حتي اهانت به طور صريح صورت نگرفته بود، امّا جرقه اي در شهر مقدس قم زده شد که به قيامي خونين و تاريخ ساز مبدل گرديد. اين مقاله احساسات و عواطف مردم را نسبت به رهبر و مقتدايشان - که در تبعيد به سر مي برد - برانگيخت و خشم و انزجار عمومي از نظام را به همراه داشت.(3)
لقب امام خميني(ره)
از عواملي که در شکل گيري قيام نوزده دي و تسريع شکل گيري انقلاب نقش مهمي داشت، شهادت فرزند گران قدر امام بود. شهادت سيد مصطفي خميني (ره) موجي از انزجار و نفرت را نسبت به نظام در بين مردم برانگيخت ؛ چرا که آن را اقدامي از سوي نظام و به دستور شاه مي دانستند. به همين دليل مجالس گرامي داشت حاج آقا مصطفي به صحنه هاي مبارزه عليه نظام و حمايت از امام تبديل مي شد. در همين محافل بود که مردم به پاس مجاهدت ها و رنج هايي که رهبرشان متحمل گرديده بود، به او لقب «امام» دادند. پيام ها و سخنان امام (ره) در آن ايام شعله هاي انقلاب را فروزان تر و مردم را بيدارتر نمود. نظام که از روي آوردن همه جانبه مردم به رهبرشان خشمگين شده بود در اقدامي عجولانه، با چاپ مقاله اي توهين آميز شخصيت حضرت امام (ره) را زير سؤال برد.(4)
اين اقدام تاوان سختي براي نظام به همراه داشت و به قيام بزرگي عليه حکومت جور انجاميد.
نويسنده مقاله
نويسنده مقاله اهانت آميز «ارتجاع سرخ وسياه» در روزنامه اطلاعات که خشم و انزجار عمومي مردم را بر انگيخت «رشيدي مطلق» معرفي شده بود. درباره اين نويسنده حرف هاي فراواني به ميان آمده است. ولي آنچه از اسناد و مدارک و اعترافات کارگزاران نظام پليد پهلوي بر مي آيد، اين است که شاه در چاپ آن نقش اساسي داشته است. محافل مطبوعاتي آن را به داريوش همايون، وزير اطلاعات وقت نسبت مي دهند. وي در خاطرات خود مي گويد: «مقاله از وزارت دربار سرچشمه مي گرفت. اين مطلب که شاه روايت اوليه مقاله را نپسنديد و گفت بايد تندتر بشود، درست است».(5)
شعله هاي قيام
اولين حرکت اعتراض آميزدربرابرانتشارمقاله موهن در روزنامه اطلاعات،توسط روحانيت ومردم قم،فرداي انتشار آن يعني روز هيجدهم دي ماه شکل گرفت. در اين روز دروس حوزه تعطيل شدومراجع نيز درس خودراتعطيل نمودند. پس از آن بازار قم هم به حوزه ملحق گرديد ومردم به همراه علما و روحانيان به منزل مراجع مي رفتندوآمادگي خودرابراي اقدام عليه اين حرمت شکني اعلام مي نمودند .مراجع هم با سخنان خود، ضمن آرام ساختن م A ّ &ار كازروني به مناطق جنگي جنوب كشور اعزام گرديدند `=0 A ¸ %8&e`='', `small_imgfile`='