پیمان آسمانی

یکی از شهدائی که با شهید محمود قادری بسیار صمیمی و مانوس بود شهید رضا مبرز بود ، چه در جبهه و چه در پشت جبهه اکثر اوقات را با هم می گذراندند .

این دو شهید در ورزش فوتبال نیز عضو یک تیم بودند ، یکی در پست دروازبان و دیگری در پست مدافع تیم انجام وظیفه می کردند.

با هم به جبهه آمدند یکی در سمت بی سیم چی و دیگری در سمت امدادگر ، با هم به اورژانس المهدی در فاو اعزام شدند از آنجا آنان را دو به دو به خط مقدم و منطقه درگیری با بعثیونمی فرستادند . آن دو ماموریت یک هفته ای را با هم تمام کردند و به اورژانس نزدیک فاو بازگشتند ، شهید قادری مجددا داوطلبانه به جای یکی از رزمندگانی که بیمار بود در حال اعزام به خط مقدم و محل ماموریت بود که شهید رضا مبرز ایشان را در بغل گرفت و پرسید : محمود تنها میروی مرا تنها می گذاری؟شهید قادری پاسخ داد نه بلکه در قبر هم تو را تنها نمی گذارم.

غروب 22 اسفند 64 بود شهید قادری به خط اعزام شد ، پس از دو ساعت ، قفس خالی از مرغ روحش یعنی پیکر خونینش را به اورژانس یرگردانیدند.

روز 29 اسفند 64 یعنی یک هفته بعد شهید رضا مبرز نیز به خط اعزام می شود اما پس از ساعتی مرغ روحش به شاخسار جنان پرواز می کند.

هنگام بردن پیکر شهید محمود قادری با قایق به پشت اروند ، آن قایق مورد هجوم هواپیماهای دشمن قرار میگیرد و جسد شهید در آب اروند غوطه ور میشود که خوشبختانه توسط سکانداران شجاع از آب گرفته می شود ، تمام مدارک شناسائی شهید در آب اروند مفقود می شود .پیکر شهید را به اهواز منتقل و سپس به دلیل مفقود شدن مدارک شناسایی شهید به اشتباه جسد ایشان را به الیگودرز منتقل می کنند . دوازده روز بعد جسدش را مجددا به اهواز منتقل نموده که توسط همرزم و برادرش شناسایی میگردد و به لامرد باز گردانده می شود.

روز ششم فروردین 65 در حالی که جسد شهید مبرز نیز به لامرد منتقل شده بود به همراه پیکر شهید قادری تشییع و در کنار هم در گلزار شهدای مرکزی لامرد به خاک سپرده می شود ، بالاخره اینهمه شهر به شهر گشتن یک دلیل داشت و آن هم قولی بود که در روز 22 اسفند محمود به رضا داده بود

روحشان شاد و راهشان پررهرو باد.

راوی : برادر شهید ،  احمد قادری