حضوری که نشان از بصیرت و بیداری و تجدید میثاق با ارزشهای والای شهدا و امام عظیمالشأن داشت تا بار دیگر به جهانیان اعلام کند هرگز گذشت زمان هوای پاک شهدا را از ذهنها پاک نخواهد کرد. بلکه داغ فراقشان روز به روز بیشتر بر دلهایمان شعلهورتر میشود و هرگز هیاهوی هوای ابری سیاسی زمانه ما را از یادشان غافل نخواهد کرد.
آری شلمچه، فاو، دهلاویه و هویزه و شرهانی، طلائیه و مجنون و ... هر روز برای ما به بلندای تاریخ انسانیت مثنوی میسرایند و فرزندان امروزی حضرت روحالله، انگار با رزمندگان دیروزی در جبههها زندگی کردند تا مثنوی "یاد امام و شهدا دل رو میبره کرببلا" را سر دهند و چون ابری بهاری در فراقشان آبشار اشک میافشانند؛ درود و سلام بر این اخلاص و دلهای صاف و صیقلی نسلهای امروزی و صلوات و سلام بر فرزندان رشید و شهید دیروزی.
آری؛ مردم خوب و فهیممان در هفته دفاع مقدس صدها یادواره شهید در گوشه و کنار این سرزمین علوی به یادشان برگزار کردند. تو گویی هر روزشان عاشوراست. نجوای "کجایید ای شهیدان خدایی بلا جویان دشت کربلایی؛ کجایی ای امام و رهبر ما کشی دست نوازش بر سر ما" که از اعماق وجود سر میدهند. پیوندی عمیق و ناگسستنی با شهداء ایجاد کرده که هیچ چیز نمیتواند آن را سست کند.
در این میان چه کوته نظرند آنهایی که این عرصه را مجالی برای کسب شهرت سیاسی دانسته و از نام و نان سخن میگویند؛ غافل از اینکه این سفره را آن گمنامان و بینام و نشانها گسترانیدهاند تا از ما نامی جاودانه بماند.
یادواره شهدا مظهر تجلی قدرت شهدا است نه محفل خودستایی و کسب شهرت که آن نشان از خدایی بودن است و این نشان از بیخدایی بودن، آن یادآور اوج عزت است این نشان از حضیض ذلت. آن وداع با تمایلات دنیایی بود و این کسب زخارف دنیایی و صد البته فرق است بین اینان با آنان که آنان یک شبه راه صد ساله را طی کردند و اینان صدساله هم قادر به طی کردن آن ره نیستند.
آری طرف سخن با کسانی است که یادوارههای شهدا را به چشم محافل سیاسی مینگرند و به قول امروزیها نان داغ به تنور همدیگر میچسبانند؛ زهی اشتباه که اینگونه زیستن نه مرضی رضای خداوند است و نه امتداد راه شهیدان، بلکه کلام و پیام شهدا تداوم بخشیدن خط امام و رهبری و بصیرتافزایی و خدمترسانی به مردم نجیب و شریف.
و چه سخت است طی طریق کردن در این مسیر و چه رسوایی است بر خلاف موج شهدا حرکت کردن و چه تجربه گرانسنگی است شکست آنانی که از نام شهید برای خود نان اندوختند که در نهایت پایگاه و امید آمریکا و صهیونیزم بین الملل شدند و چه اندکاند عبرتگیرندگان از تاریخ پرشور و شعور انقلاب و دفاع مقدس "فاعتبروا یا اولی الابصار".
پس ای نامقدسان! به هوش که یادوارههای شهدا جولانگاه گمنامی مردانی است که از حضیض ذلت به اوج عزت پرگشودند و شمع راه ما و شما شده تا زمینه برای انقلاب جهانی مهدی موعود مهیا شود. آری گمنامی برای انسانهای شهرتطلب زجرآور است، اما همه اجرها در گمنامی است.
و اما چند کلمه با مردم فهیم و بصیر:
انتخابات سال 90 یکی از پر ماجراترین و سیاسیترین رویکرد گروهها و جریانهای سیاسی موجود است که بی شک از خیلی جلوتر خیز برداشتهاند تا از هر فرصتی به نام خود استفاده کنند و به خیال ناپخته خود سهم بیشتری از نظام داشته باشند؛ غافل از اینکه این ملت، بزرگتر و فهیمتر و بصیرتر از این کجرویها و بیبصیرتیهاست. این ملت ولایی است. با ولایت زنده است و تا زنده است در این مسیر رزمنده خواهند ماند.