فرمانده سپاه کازرون در سخنانی کوتاه ضمن خیرمقدم به حضار، اظهارداشت: حجت الاسلام یاسین راد نمونه بارز یک ارتشی به تمام عیار بسیجی است.
سرهنگ پاسدار غلامرضا شرفی باقدردانی از تلاشهای مجاهدانه حجت الاسلام یاسین راد در عرصه فرهنگی تصریح کرد: امروز ما جلسه خداحافظی با یک بسیجی فعال فرهنگی را برگزار کرده ایم که اخلاص و عمل مجاهدانه اش تا سالها زبانزد خواهد بود.
امام جمعه کازرون در این مراسم گفت: حجت الاسلام یاسین راد گرچه موظف به خدمت در ارتش بودند، اما بسیار فراتر از مسئولیتشان خدمت کردند و حضورشان از لحاظ کمی و کیفی در مساجد و پایگاههای مقاومت بسیج و در کنار روحانیت شهرستان، حوزه علمیه و دانشگاه نیز نمونهای موفق بود و در این مدت خوش درخشیدند.
حجت الاسلام خرسند افزود: ایشان خودشان را برخلاف خیلی از افراد مسئول دیگر، محصور در یکجا نکردند و در خارج از وقت کاری، به عنوان یک مبلغ نمونه فعالیت داشتند و در آینده هم انشاالله از حضورشان در کازرون بهرمند شویم.
خرسند در خصوص تودیع و معارفه مسئول عقیدتی سیاسی مرکز 07 ارتش تاکید کرد: با توجه به اینکه در جابجاییهای نیروهای مسلح در شهرستان مشورتی نمیشود ما به موقع از این مسئله مطلع نشدیم و اگر اطلاع پیدا میکردیم اجازه نمیدادیم ایشان از کازرون بروند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این، مجلس زیبندهای است که در سپاه از کسی که در ارتش خدمت میکند تجلیل شود و این مسئله خود نشان از همدلی نیروهای مسلح دارد.
حجت الاسلام حسن یاسین راد در این مراسم گفت: وقتی میخواستم به کازرون بیایم از طریق جستجوی اینترنتی فهمیدم اینجا(کازرون) شهر مقدسی است و قم(شهر قم) دوم ایران است! یعنی شهر علم و ایمان.
مسئول سابق عقیدتی سیاسی مرکز 07 ارتش ادامه داد: کازرون چند ویژگی مهم مذهبی دارد که دیگر شهرستانهای همجوار و شاید استان این ویژگیها را ندارند. یکی صفا، صمیمیت، سادگی و روحانی دوست بودن مردم کازرون است و دیگری منبر دوست بودن مردم این خطه که نشان از علاقمندیشان به بیشتر دانستن است.
وی افزود: یکی دیگر از ویژگی مردم این شهرستان این است که خود کازرون خانواده شهید است و 1100شهید تقدیم انقلاب کرده و اگر بخواهیم تناسب ببندیم هر 40 تا50 نفر حداقل یک شهید تقدیم انقلاب کرده و این باعث برکت معنوی برای کازرون شده است. لذا فضای معنوی کازرون در سطح استان و شهرهای همجوار قابل قیاس نیست. برای همین من هیچگاه تمایل نداشتم از کازرون بروم، اما به خاطر وضعیت شغلی مجبورم با مردم این شهر خداحافظی کنم.